روانشناسی خواب

[Borna66]

خوابیدن یكی از مهم ترین اعمال حیاتی به شمار می‌رود. هر جانداری از جمله موش، فیل و حتی سوسك‌ها نیز می‌خوابند. تمام جانداران مهره دار، حتی ساده‌ترین انواع جانداران بدون خواب قادر به ادامه حیات خود نیستند. انسان‌ها در شب به خواب می‌روند، اما برخی از جانوران شب شروع به فعالیت می‌كنند.این نوشتار نیم نگاهی به خواب و فرایند آن از منظر روان شناسی دارد.

[Borna66]

خوابیدن همچون غذا خوردن و آشامیدن یكی از مهم‌ترین اعمال حیاتی به شمار می‌رود. هر جانداری از جمله موش، فیل و حتی سوسك‌ها نیز می خوابند. تمام جانداران مهره دار، حتی ساده ترین انواع جانداران بدون خواب قادر به ادامه حیات خود نیستند. انسان‌ها در شب به خواب می‌روند، اما برخی از جانوران شب شروع به فعالیت می‌كنند.
شواهد نشان می دهد كه عامل اصلی تعیین طول مدت خواب جانداران، بیش از هر چیز، به جثه و شدت سوخت و ساز بدن جاندار بستگی دارد. بر همین اساس، خفاش‌ها در طول شبانه روز، دست كم بیست ساعت در خواب به سر می برند.

[Borna66]

در حالی كه، اسب‌ها تنها دو ساعت نیاز به استراحت و خواب دارند. علی رغم این تفاوت ها در میان جانداران، عمل خوابیدن، دست كم در میان پستان‌داران، مشخصه های بیولوژیكی بسیار مشابه و تقریباً یكسانی دارد. هنگام خواب، بدن این جانداران سست شده، دمای بدن و عمل غیرارادی سوخت و سوز به میزان زیادی كاهش می‌یابد.

این نوشتار نیم نگاهی به خواب و فرایند آن از منظر روان شناسی دارد.

[Borna66]

● خواب در قرآن و سنّت
از نشانه‌های قدرت خداوند و اسرار خلقت حكیمانه او خواب است. قرآن كریم می‌فرماید: «از نشانه‌های قدرت اوست خوابیدن شما در شب و روز، تا این كه از فضل پروردگار به طلب روزی برخیزید، در این (حالت) برای قومی كه سخن حق را بشنوند، عبرت‌هایی است.» (روم: ۲۳)
البته، برخی از مفسّران عقیده دارند «نوم» بخشی از خواب است كه در آن «رؤیا» تحقق می‌یابد. در سوره صافات، از زبان حضرت ابراهیم(علیه السلام)می فرماید: «انّی اری فی المنام»; «در خواب دیده‌ام...» خواب براساس نظر قرآن، آرامش انسان را تضمین می‌كند، چنان كه می‌فرماید: «والنّومَ سباتا...» (فرقان: ۴۷)

[Borna66]

همچنین می‌فرماید:«وجعلنانومكم سباتاً» (نبأ: ۹) سبات از ماده سبت بر وزن وقت به معنی قطع شدن و تعطیل گردیدن و استراحت است.۱ از آن جا كه خواب موجب سستی انسان می‌شود، خداوند از هرگونه خوابی، اعم از سبك و سنگین، منزه است: «الله خدایی است كه هیچ خدایی جز او نیست، زنده و پاینده است، نه خواب سبك او را می‌گیرد و نه خواب سنگین» (بقره: ۲۵۵)
از آیات قرآن بر می‌آید كه خواب شباهت بسیار زیادی با مرگ دارد: «خداوند است كه در وقت مرگ جان‌ها را می‌گیرد و نیز جان آنهایی را كه به خواب رفته و هنگام مردن آنها فرا نرسیده است، پس جان‌هایی را كه حكم مرگ بر آنها جاری شده در نزد خود نگاه می دارد و دیگران را تا زمانی كه معیّن است، باز می فرستد. در این، برای آنهایی كه فكر می كنند نشانه هایی روشن وجود دارد.» (زمر: ۴۱) این آیه به روشنی بیان می كند كه مرگ و خواب از یك جنس هستند و لذا برای هر دو، لفظ «توفّی» به كار برده است. این واژه به معنی «به طور كامل اخذ كردن» است. در آیه دیگری نیز لفظ «توفی» به كار ر فته است: «و او پروردگاری است كه شب هنگام شما را می‌میراند و هرچه در روز انجام داده‌اید، می‌داند. آن گاه بامدادان شما را زنده نموده تا آن هنگام كه عمرتان به انتها برسد، سپس بازگشت شما به سوی اوست و از آنچه كرده‌اید، شما را آگاه می‌نماید.» (انعام: ۶۰)

[Borna66]

در هنگام خواب، بدن انسان روی زمین است، ولی روح او دریافت شده و در عوالم دیگر سیر می‌كند و سپس به سوی جسم برمی‌گردد. روح با یك سرعت و شكل مشخصی از بدن خارج می‌شود و بسته به نوع و شدت خواب، از جسمِ خوابیده فاصله می‌گیرد و تنها یك پیوند ضعیفی بین آنها برقرار است. حال، اگر جسم براثر عامل خارجی مانند ضربه و صدا تحریك شود، روح كه بایستی با یك سرعت معمول و مشخصی به جسم و بدن بازگردد، با سرعتی فوق العاده به بدن باز می‌گردد كه معمولاً با یك شوك عصبی و بیدار شدن همراه با ناراحتی زیاد همراه است. عوام این حالت را «پاره شدن چرت!» گویند. در واقع، این حالت نتیجه بازگشت غیرمنتظره روح به بدن می‌باشد.
رسول اكرم(صلی الله علیه وآله) بعد از بیداری از خواب شب، سر را به سجده می گذاشتند و این ذكر را بر زبان جاری می نمودند: «سپاس خداوندی را كه مرامیراندوپس زنده كردوبه سوی اوست بعثتورستاخیز.»۲

[Borna66]

خواب عمیق، بسیار به مرگ شباهت دارد. انسان در این مرحله، فاصله اندكی با مرگ دارد.
حضرت امام محمدتقی(علیه السلام) درباره حقیقت مرگ می‌فرمایند:«مرگ همین خوابی است كه هر شب به سراغ شما می‌آید، با این تفاوت كه در موت، انسان بیدار نمی‌شود، مگر در روز قیامت، افرادی كه در خوابند، به وسیله رؤیا شادمان و یا غمگین می‌شوند. چنین احوالاتی برای انسان در برزخ نیز پیش می‌آید.»۳
در فرهنگ اسلامی۴، خواب‌ها انواع گوناگونی دارند: صادقه، فیلوله، قیلوله، حیلوله و غیلوله و... .
فیلوله، به خواب پس از طلوع آفتاب و ابتدای روز گویند كه موجب ضعف آدمی می شود. قیلوله، به خواب پیش از ظهر، به ویژه پیش از نماز ظهر و عصر، گویند. حیلوله، به خواب هنگام اذان ظهر و بعد از آن می‌گویند كه از آن به خواب ظلمت هم تعبیر شده است. غیلوله، به خوابی كه در انتهای روز صورت می‌گیرد و موجب امراض بدنی است، اطلاق می‌شود.

[Borna66]

● شیوه‌‌های خوابیدن
امروزه دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند كه زمانی كه شخص روی یك پهلو می‌خوابد، به دلیل وارد آمدن فشار به یك قسمت از بدن، گردش خون در لایه‌های سطحی پوست مختل می‌گردد. در نتیجه، اكسیژن در این بافت‌ها مستهلك شده و گاز كربنیك زیاد می‌شود. حركت در خواب (غلتیدن) برای رفع این مسمومیت از بدن است.۵ این امر برای مسلمانان تازگی ندارد; زیرا در قرآن كریم آمده است كه خداوند اصحاب كهف را از این دنده به آن دنده و از راست به چپ می‌گرداند: «و ما آنان را به دست راست و دست چپ می‌گردانیدیم.» (كهف: ۱۷)

[Borna66]

وضعیتی كه هر فرد در آن حالت با اطمینان خاطر به خواب می‌رود، نشانه طریقه اصلی زندگی او و نیز خصوصیات شخصیتی، رفتار و واكنش‌های او نسبت به خویش و افراد دیگر است. انسان به یكی از چهار حالت اصلی ذیل به خواب می رود:
۱. وضعیت جنینی كامل ۲. وضعیت دمر۳.وضعیت طاق باز۴.وضعیت نیمه جنینی.
▪ وضعیت جنینی كامل: در این وضعیت شخص به پهلو و همانند وضعیت جنین در رحم مادر می‌خوابد. در این حالت، زانوها خم شده و تا زیرچانه بالا می‌آید. افرادی كه به این حالت می‌خوابند، تا حد امكان از مقابله با حوادث زندگی دوری كرده و به محدود كردن مسائل زندگی اكتفا می‌كنند.

[Borna66]

وضعیت دمر: استفاده از وضعیت دمر نشان دهنده كوشش شخص در تصاحب فضای بیش‌تر و در آغوش گرفتن هر چه بیش تر آن است. در این حالت، صورت رو به بستر قرار گرفته و ساق‌ها كشیده شده و پاها كمی از هم جدا قرار می‌گیرد. افرادی كه به این حالت می‌خوابند، به لمس هرچه بیش تر دنیای خود نیازمندند. كسانی كه در برابر حوادث ناخواسته احساسی ناامنی بیش تری می‌كنند به حالت دمر می‌خوابند تا بهتر بتوانند بر حوادث احتمالی چیره شوند.