یکی از شعار های وهابیت ، سلفیت است. آن ها مدعی هستند که از سلف صالح پیروی می کنند و صحابه را الگوی خویش قرار می دهند و از هرچه که بعد از آنان حادث شده ، دوری می کنند .

اما در عمل مشاهده می کنیم آنان نه تنها از صحابه پیروی نمی کنند که افکار شان علیه صحابه است. وهابیت زیارت حضرت پیامبر(ص) و انبیای دیگر و بوسیدن ضریح شان و تبرک جستن به آثار شان را شرک دانسته و معتقدند که هرگونه ایجاد بنا بر قبور اموات چه پیامبر(ص) باشد یا صحابه یا یکی از اولیای الهی یا دیگر اموات ، شرک است.

اگر این مبنا را قبول کنیم ، در آن صورت نه تنها بسیاری از صحابه که حتی خود رسول خدا حضرت محمد (ص) {نعوذ بالله} مشرک خواهد بود. چون در احادیث صحیح وارد شده که رسول خدا (ص) وقتی موی مبارک خود را می تراشیدند ، آن را میان اصحاب خود بعنوان تبرک تقسیم می کردند.[1] همچنین صحابه بعد از رحلت رسول خدا (ص) همواره می رفتند کنار قبر پیامبر و از او طلب حاجت می کردند. چنانکه یکبار شخصی اعرابی در زمان عثمان بن عفان حاجتی داشت اما عثمان به او بی اعتنائی کرد. عثمان بن حنیف انصاری که یکی از اصحاب رسول الله (ص) بود ، به او گفت : برو به قبر رسول خدا(ص) تمسک کن و از او استغاثه کن تا حاجتت برآورده شود. آن مرد رفت و در کنار قبر رسول الله (ص) ایستاد و از او حاجت خود را خواست. هنوز از آنجا نرفته بود که مأموران خلیفه رسید و او را نزد عثمان برد و عثمان حاجت او را برآورده ساخت.

خلیفه دوم عمر نیز وقتی وارد فلسطین شد ، بنایی که بر روی قبر حضرت ابراهیم (ع) قرار داشت، ویران نکرد اما وهابیت تخریب بناهایی را که بر روی قبور بنا شده باشند بعنوان مظاهر شرک ، تخریب می کنند. چنانکه بناهای قبور بقیع از جمله بنایی که بر روی قبر امام حسن(ع) نوه رسول خدا(ص) و بنایی که بر روی قبر عثمان خلیفه سوم قرار داشت و … تخریب کردند و سال گذشته نیز بارگاه امام هادی و امام حسن عسکری (ع) را منفجر کردند و چندین بار آن را به گلوله بستند.

اگر افکار وهابیت را بپذیریم باید بگوییم حتی رسول خدا(ص) {نعوذ بالله } مشرک بوده که موهای مبارک را بعنوان تبرک تقسیم می کرده و عثمان بن حنیف هم مشرک بوده که آن اعرابی را امر کرده برود به قبر رسول خدا(ص) و از او حاجت بخواهد و خلیفه دوم عمر نیز مشرک بوده باشد که نخواسته آن بنا ها را تخریب کند.





[1] - در کتاب صحیح مسلم ، کتاب الحج باب "بیان فضل ان السنه یوم النحر أن یرمی" آمده است که رسول الله (ص) وقتی مویش را حلق کرد بعد از آن شروع کرد آن را به مردم دادن (فجعل یعطیه الناس) .

در روایتی دیگر آمده است : انه دعا الحالق فحلقه فاعطاه اباطلحه فقال : " اقسمه بین الناس"

رسول خدا (ص) آرایشگر را خواست و آن مرد سر مبارک حضرت را تراشید . حضرت موهایش را به اباطلحه داد و فرمود : " آن را بین مردم تقسیم کن " .

بخاری در صحیح خود ، کتاب الشروط جلد 2 ص82 و کتاب الوضو ج1، ص 38 آورده است که عروه بن مسعود در مورد جریان صلح حدیبیه گفت : " والله ما تنخم رسول الله (ص) نخامه الا وقعت فی کف رجل منهم فدلک بها وجهه و جلده "

به خدا رسول خدا (ص) هیچ آب دهانی نینداخت مگر اینکه آن آب دهان حضرت در کف یکی از اصحاب واقع گردید و آن شخص آن آب دهن را به صورت و پوست خود می مالید . مراجعه کنید بهshiah2.mihanblog.com/post/24