«Discours de la Methode» مهمترين اثر فيلسوف و رياضي دان فرانسوي، رنه دكارت (متولد 31 مارس سال 1596 و متوفا در 11 فوريه 1650) 26 نوامبر سال 1637 انتشار يافت.اين كتاب روش تازه«يافتن حقيقت» را به دست مي دهد.

در همين كتاب است كه وي مي گويد : تافكر مي كنم (مي توانم فكر كنم) زنده هستم، و يك زنده بايد به جامعه فايده برساند.

عقايد و نظريه هاي دكارت كه از مهمترين فلاسفه اروپا قرون جديد بشمار مي رود بيش ازهر انديشمند ديگر در دوران معاصر مورد استفاده بوده است. تعريف او از جامعه كه به صورت يك فرمول رياضي عرضه شده هميشگي و جاويدان خواهد بود و هر روز به آن استناد و بر پايه اش قانون نوشته مي شود.

دكارت نخستين انديشمندي بود كه روش ارسطو را دنبال نكرد و براي تحقيق و اثبات، يك روش علمي در پيش گرفت كه به انقلاب در فلسفه تعبير شده است. وي رابطه فلسفه با الهيات را تغيير داد.

دكارت را پدر فلسفه جديد خوانده اند. وي دانش را قطعه به قطعه بر پايه اصول رياضي نوسازي كرد و گفت چيزي را بايد پذيرفت كه غير قابل ترديد باشد مثلا؛ به اين كه وجود داريم نمي شود ترديد كرد.

تعريف او از جامعه كه به صورت يك فرمول رياضي عرضه شده هميشگي و جاويدان خواهد بود و هر روز به آن استناد و بر پايه اش قانون نوشته مي شود. اين فرمول كه در مدارس تدريس و تشريح مي شود در مورد هر جامعه از كوچكترين آن (خانواده = زن و شوهر) تا احزاب، جوامع ملي و جامعه بين المللي صدق مي كند و شامل مي شود.

دكارت در تعريف «جامعه» يك فرمول هميشگي و بسيار مهم را به دست داده است و كسي كه مفهوم آن را نداند در زندگاني خانوادگي و عمومي موفق نخواهد بود. اگر در فرمول جامعه كه دكارت آن را به دست داده است تغييري حاصل شود معادله برهم خواهد خورد و ديگر، جامعه اي وجود نخواهد داشت. اين فرمول بسيار مهم از اين قرار است :


جمع (دو نفر يا بيشتر) + هدف مشترك + كمك به هم براي رسيدن به هدف مشترك = جامعه


مثال : زن و مرد + با هدف مشترك كه همانا رفع نياز و تامين سعادت است + همدلي و همياري براي رسيدن به هدف مشترك = خانواده


به همين ترتيب ساير جوامع.

حال اگر در طرف اول اين فرمول، يكي از سه عنصر لنگ بزند معادله به وجود نخواهد آمد، يعني جامعه اي نخواهد بود، و در اين صورت جامعه تبديل به اجتماع مي شود (جمع شدن چند نفر با هدف هاي مختلف و بدون همكاري باهم). مثلا اگر زن و شوهر داراي يك هدف نباشند و اگر داراي يك هدف باشند ولي براي رسيدن به اين هدف به يكديگر كمك نكنند و هميار و همدل نباشند، جامعه خانواده وجود نخواهد داشت. فلسفه طلاق همين است..