گل، گلاب و عطر ايران


كشور ايران داراي تمدني كهن بوده و از ديرباز مهد دانش و صنعت و از جمله اولين گلابگير دنيا نيز بشمار مي‌رود. سابقه گلابگيري در ايران به بيش از 2500 سال مي‌رسد.

ايرانيان در آن زمان روش تقطير را ابداع نموده و سالها از آن بهره‌مند بوده‌اند. تهيه مواد معطر و آب مقطر گياهان دارويي درايران قبل از حمله مغولان به اوج خود رسيد بطوريكه همه ساله مقدار معتنابهي گلاب، عرق نسترن، ‌گل زرد، ‌نعناع، ‌رازيانه و غيره از طريق دريا به شمال آفريقا و اروپا و توسط شتر به هندوستان و چين صادر مي‌شده است. علاوه بر اين با استفاده از گياهان دارويي، داروهاي زيادي بصورت خشك و يا بصورت عصاره‌هاي تغليظ شده تهيه و صادر مي‌گرديده است. مركز اصلي گل و گياهان معطر در فارس و ميمند از شهرت خاصي برخوردار بوده است.

حمله مغولان همراه با نابودي همه چيز، اين صنعت را نيز دچار مخمصه نمود بطوريكه از آن تاريخ تا كنون اين صنعت رواج قبلي خود را نيافته است. عطر ايران بعلت شرايط مناسب آب و هوايي از مرغوبيت خاصي برخوردار است ولي بعلت اينكه بمقدار كم توليد شده و بيشتر در داخل كشور مصرف ميشده از شهرت جهاني برخوردار نيست. گل محمدي، نسترن معطر و ساير گياهان اين خانواده بومي ايران بوده و از اين منطقه به ساير نقاط دنيا برده شده است. هنر تقطير گل سرخ نيز حدود پانصد سال است كه از ايران به اروپا برده شده، روشي كه با استفاده از آن محمدبن زكرياي رازي به ساخت و كشف الكل موفق گرديد و آنرا از طريق تخمير و تقطير انگور بدست آورد.

تهيه عطر و عرقيات در ايران به استثناء 3 تا4 مورد هنوز بصورت سنتي انجام مي‌گيرد و هيچيك از توليدكنندگان با خواص شيميايي موادي كه توليد مي‌كنند آشنايي ندارند و تاكنون مركزي نيز براي تحقيق روي گياهان معطر و اسانس‌دار بوجود نيامده است. در موارد اندك دانشكده‌هاي داروسازي اقدام به انجام آزمايشاتي نموده‌اند كه در دسترس عموم قرار ندارد.

بعد از انقلاب اسلامي حركتهاي نويدبخشي توسط دانشكده‌هاي داروسازي و سازمان پژوهشهاي صنعتي ايران شروع گرديده و كارخانه‌هاي اسانس‌گيري كاشان، نيز تلاشهايي را آغاز نموده و كارخانه اسانس‌گيري گلكاران بخصوص بخش بزرگي از كار خود را به تحقيق در زمينه اسانس گل سرخ و ساير اسانسها اختصاص داده است.

اميد است با ايجاد مؤسسه تحقيقات گياهان معطر قدم بزرگي در راه شناخت گياهان اسانس‌دار و اسانس آنها برداشته شده و كشور ايران موقعيت گذشته خويش را بازيابد.



گلابگيري در ايران

در حال حاضر در نقاط مختلف ايران با استفاده از روشهاي سنتي گلاب مي‌گيرند ولي مركز اصلي توليد عطر و گلاب، كاشان و ميمند فارس مي‌باشد.

چون هدف از تقطير گل در ايران تهيه گلاب مي‌باشد عطر يك توليد جنبي بشمار مي‌آيد. ميزان توليد گل در منطقه كاشان حدود 3 هزار تن مي‌باشد كه در سطح بيش از ششصد هكتار كاشته شده است. نوع گل سرخ كاشان Rosa damascena است كه از مرغوبترين نوع رز به شمار مي‌رود و بصورت گلستانهاي زيبا در دامنه كوههاي كركس ايجاد گرديده است.

دستگاههاي گلابگيري سنتي همان دستگاههاي قديمي است و از يك ديگ با ظرفيت حداكثر سي كيلو و يك پارچ و دو عدد نيچه تشكيل مي‌گردد. اين دستگاهها حدود 400 تن گل را به گلاب و عطر تبديل مي‌كنند. علاوه بر اين 3 كارخانه نيز با استفاده از روش بخار در حومه كاشان احداث گرديده كه جمعاً حدود 1600 تن گل را مصرف مي‌نمايند.

در فارس تهيه گلاب و عرقيات رواج داشته و نحوه كار آنها كمي با كاشان تفاوت دارد و از دقت و ظرافت كمتري برخوردار مي‌باشد. در فارس گل سرخ بصورت ديم در دامنه كوهها وجوددارد كه توسط روستائيان چيده شده و به گلابگيران فروخته مي‌شود. ميزان توليد گل در فارس بستگي به مصرف گلابگيران دارد و منابع توليد آن بسيار وسيع است. گلابگيري بيشتر توسط گلابگيران سنتي انجام مي‌گيرد و اخيراً نيز كارخانه‌اي احداث گرديده است.

گلاب، عطر و عرقيات توليدي اين مناطق ضمن تأمين نياز داخلي به كشورهاي حوزه خليج فارس صادر مي‌گردد.