مديريت اجرايي يا EMBA در ابتدا براي مديران ارشد توسط دانشگاه شيکاگو در سال 1943 راه اندازي شد ولي امروزه توسط دانشگاههاي مختلفي در سراسر دنيا ارائه مي شود.
مدیریت اجرایی برای اشخاص باتجربه ای طراحی شده است که بیشتر قصد بالا بردن توانایی خود برای شکل دهی ایده هایشان را دارند تا کسب مهارت در مدیریت ، به همین دلیل است که سابقه مدیریتی شرط لازم جهت ورود به دوره های مدیریت اجرایی است . در مقابل ، MBA بیشتر مورد تقاضای جوانترهایی است که تازه دوره لیسانس خود را به پایان رسانیده اند و هنوز به کاری مشغول نشده اند و تمایل دارند مهارتشان را در مدیریت بالا ببرند .
در حالی که MBA با تئوری های روز مدیریت مرتبط است ، کسانی که در رشته مدیریت اجرایی تحصیل می کنند سعی در افزایش تجارب شخصی دارند . در مدیریت اجرایی دید مدیریتی تر است اما در MBA نگاه فنی به مسائل مدیریتی بیشتر است .
گر چه عده ای معتقدند دانشجویان MBA با توجه به آموزش های به مراتب کاملتری که در زمینه مدیریت می بینند ، موفق تر از دانشجویان اجرایی هستند ، اما امتیازی که دانشجویان مدیریت اجرایی نسبت به دانشجویان mba دارند این است که قادرند آنچه را که در کلاس درس می آموزند هم زمان در محیط کار خود اجرا کرده و تجربه کنند .
علاوه بر تفاوتهای ماهیتی که در بالا ذکر شد ، mba و اجرایی دارای تفاوتهای دیگری نیز هستند که عبارت است از :
یکی از شرایط ورود به برنامه های آموزشی معتبر مدیریت اجرایی حداقل 5 سال سابقه مدیریتی است در حالی که برای داوطلبان mba این شرط وجود ندارد .
دوره آموزشی مدیریت اجرایی در اکثر نظام های آموزشی جهان یک دوره پاره وقت mba است که برای افراد شاغلی طراحی شده که قصد ندارند حرفه خود را برای شرکت در دوره های تمام وقت mba ترک کنند ، به همین دلیل کلاس های این رشته در روزهای تعطیل آخر هفته برگزار می شود .