اگر فشار خون شما همیشه بالاتر از 90/160 (16 روی 9) می‌باشد شما مبتلا به پرفشاری خون یا فشار خون بالا هستید.
اندازه‌گیری فشارخون یکی از مهمترین راه‌های پیشگویی سلامت فرد در آینده ( امید به زندگی) می‌باشد. هر چه فشار خون بیشتر باشد خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف در فرد بیشتر می‌باشد.حتی افرادی که فشار خونشان در حد میانگین افراد جامعه است نسبت به افرادی که فشار خونشان از حد میانگین پایین تر است بیشتر دچار بیماری قلبی می‌شوند. اگر فشار خون شما بالاتر از 90/160 می‌باشد و اگر شما دارای چند عامل خطر دیگر برای ابتلا به بیماری قلبی مثل بالا بودن کلسترول خون، استعمال دخانیات و سابقه فامیلی ابتلا به بیماری قلبی هستید بنابراین درمان فشار خونتان ارزشش را خواهد داشت. از سوی دیگر برای بعضی از افراد جوان که فشار خونشان فقط کمی بالا است درمان دارویی برای پایین آوردن فشار خون ارزش کمتری دارد و بهتر است درمان دارویی را به بعد موکول کنند. با این حال اهمیت دارد که این افراد فشار خونشان را هر 6 ماه یک بار کنترل نمایند. به بیماری پر فشاری خون اصطلاحا قاتل بی سرو صدا گفته می‌شود زیرا معمولا تا زمانی که فرد را به مراحل پایان بیماری برساند هیچگونه علامتی ایجاد نمی‌کند. اثرات دراز مدت بالا بودن فشار خون گرچه اثرات دراز مدت خطرناکی در بالا بودن فشار خون وجود دارد اما باید تاکید نمود که تمام این عوارض را می‌توان با درمان فشار خون پیشگیری نمود. • قلب، عضله‌ای است که خودش هم به خون نیاز دارد. خونرسانی به خود عضله قلب توسط شریان‌های کرونری انجام می‌شود اگر این شریان‌های کرونری باریک شوند خون نمی‌تواند به اندازه کافی به عضله قلب برسد بنابراین وقتی قلب نیاز دارد که کار بیشتری انجام دهد مثلا وقتی شما از پله های یک ساختمان بالا می‌روید عضله قلب نمی‌تواند بر حسب نیازش مقدار بیشتری خون و اکسیژن دریافت نماید. در این حالت در قفسه سینه احساس درد ایجاد می‌شود که اصطلاحا به آن "ایسکمی میوکارد" یا "آنژین قلبی" گفته می‌شود.

• اگر یک شریان کرونری باریک شود و سپس یک لخته خون هم در آن تشکیل گردد قسمتی از عضله قلب که آن شریان به آن قسمت خونرسانی می‌کرد از بین خواهد رفت. این وضعیت را اصطلاحا یک "ترومبوز کرونری" یا یک "سکته قلبی" می نامند.

• اگر در طی چند سال بر اثر بالا بودن فشار خون شریان‌ها باریک شده و از انعطاف پذیری آنها کاسته شود و سفت و سخت گردند برای قلب مشکل خواهد بود که خون را به تمام نقاط بدن تلمبه کند این فشار زیادی که بر قلب تحمیل می‌گردد در نهایت باعث صدمه به آن شده و قلب را دچار نارسایی می‌کند. در نتیجه در ریه‌ها آب جمع می‌شود و باعث تنگی نفس می‌شود. این وضعیت را اصطلاحا "نارسایی احتقانی قلب" یا به طور ساده تر "نارسایی قلبی" می‌نامند.

• باریک شدن شریانی که خون و اکسیژن را به مغز می‌رساند می تواند منجر به از دست رفتن موقتی عملکرد قسمتی از مغز شود که آن شریان به آن قسمت خونرسانی می‌کرد. این وضعیت را اصطلاحا "حمله ایسکمیک موقت یا TIA "می نامند. بسته شدن دائمی شریان توسط یک لخته خون باعث از بین رفتن قسمتی از مغز می‌شود که آن شریان مسئول خونرسانی به آن قسمت بود و موجب سکته مغزی می‌گردد.

• رگ های کوچک پاها هم می‌تواند آسیب دیده و سبب شوند که خون کافی به پاها نرسد در این حالت در هنگام راه رفتن در عضلات ساق پاها درد ایجاد می‌شود.

• رگ های کوچک داخل چشم ها هم ممکن است بر اثر پرفشاری خون آسیب ببیند گرچه این وضعیت ممکن است تا وقتی که آسیب شدید به آنها وارد نشده مشخص نباشد به ندرت در فشار خون هایی خیلی بالا ممکن است در اثر خونریزی رگ‌ها به شبکیه چشم آسیب وارد اید این وضعیت را اصطلاحا "پرفشاری خون بدخیم" می‌نامند گرچه با درمان مناسب نتیجه خیلی خوبی عاید بیمار خواهد شد.