جشن اردیبهشت یا جشن اردیبهشتگان یا گلستان جشن , از جشن های بزرگ ایرانیان است که برابر با روز سوم از ماه اردیبهشت می باشد.
امروزه این جشن , بجای سوم در روز دوم اردیبهشت برگزار می گردد که دلیل آن تغییر سالشمار است.در دوره باستان , سال به دوازده ماه و هر ماه به سی روز تقسیم می شد , اما امروزه , شش ماه اول سال به 31 روز و پنج ماه دوم به 30 روز و یک ماه به 29 روز , تقسیم شده است بهمین دلیل جشن اردیبهشتگان نسبت به سالشمار باستان , یک روز جلوتر , یعنی دوم اردیبهشت برگزار می گردد.

اردیبهشت , دومین امشاسپند است . امشاسپند نماینده نظم اخلاقی در جهان و مقدس جاودان می باشد. اردیبهشت ار واژه اوستایی "آشه وهیشته" یا "آرته وهیشته" و پهلوی "ارت وهیشت " گرفته شده است.ارته یا آشه , بمعنای دوستی و راستی و نظم , و وهیشته بمعنای بهترین و درست ترین است. پس , اردیبهشت بمعنای بهترین راستی یا بهترین نظم و قانون می باشد. همچنین گفته شده , آردی بهشت , نگهبان آتش است و آتش , به اعتقاد نیاکان ما , مظهر نور و روشنایی و از بین برنده اهریمن می باشد.در این باره آمده است :
اردیبهشت را خوبشکاری ( وظیفه ) این است که دیوان نهلد تا روان دروندان را در دوزخ به بینش از گناهی که ایشان را است پاد افراه کننده و (دیوان را ) از ایشان باز دارد.

ایرانیان از هزاران سال پیش در روز جشن اردیبهشتگان , لباسهای تمیز و سفید که نماد پاکیزگی ست بر تن می کردند و به آدریانها ( آتشکده و نیایشگاه ) به منظور عبادت و خواندن دعا می رفتند.زمان برگزاری این جشن , زمانی ست که در تمام ایران گلها و شکوفه ها , شکوفا میشوند و همه جا سبز و خرم است. از اینرو به جشن گلها نیز معروف است. در هلند تقریبأ همزمان با اردیبهشتگان , جشن گلها بر پا می گردد.در کتاب پهلوی , بندهش , از میان گلها , مرزنگوش یا مرزنجوش , گل ویژه اردیبهشت معرفی شده است. این گل یک گیاه علفی چند ساله است که در مناطق جنگلی و روی دیوارهای پرشیب و گاهی در میان صخره ها می روید.ابوریحان می نویسد:
اردیبهشت ماه؛ روز سوم آن اردیبهشت است و آن عیدی است که اردیبهشتگان نام دارد برای اینکه هر دو نام با هم متفق شده. اردیبهشت به معنی بهترین راستی است؛ بعضی گفته اند بمعنای منتهای خیر و خوبی است. اردیبهشت فرشته آتش و نور است و این دو با او مناسبت دارد و خداوند او را به این کار موکل کرده و نیز ماموریت داده است علل و امراض را به یاری ادویه و اغذیه زائل کند و صدق را از کذب و حق را از باطل تمیز دهد.

ماه نشاط طبیعت سبز در آینه ی چشمانماه شر شر رقص جویبار بی قرارماه لبخند گل در لاله زارماه شقایق بی تاب در چمنزارماه خروش جریان آب چشمه سارماه آواز پر غرور آبشارماه نغمه ی دلنشین بلبل در گلزارماه عطر و نسیم جنگل در کوهسارماه شبنم زلال نشسته بر برگ شاخسارماه ماهتاب در شب های پر ستاره ی بیدارماه دیدار یار در باغ پر درخت انارماه عید گل و بلبل و سنبل بر بستر سبزه زارراستی و درستی بر همه ایرانیان خجسته باد.