حجاب ....

[یکی مثل خودت]

1- توجه به رابطه پوشش با فرهنگ دینى‏

بر اساس فرهنگ اسلامى، انسان موجودى است که براى رسیدن به کمال و معنویّت خلق گردیده است.

اسلام با تنظیم و تعدیل غرایز به ویژه غریزه جنسى و توجه به هر یک از آن‏ها در حدّ نیاز طبیعى، سبب شکوفایى همه استعدادهاى انسان شده و او را به سوى کمال سوق داده است.

پوشش مناسب براى زن و مرد عامل مهمى در تعدیل و تنظیم این غریزه است.

2- توجه به ساختار فیزیولوژى انسان‏

نوع پوشش زن و تفاوت آن با لباس مرد رابطه‏اى مستقیم با تفاوت‏هاى جسمى و روحى زن و مرد دارد.

در تحقیقات علمى در مورد فیزیولوژى و نیز روان‏شناسى زن و مرد ثابت شده که مردان نسبت به محرّک‏هاى چشمىِ و صوتی شهوت‏انگیز حساس ترند و چون تأثیر حس بینایى زیادتر است و چشم از فاصله دور و میدان وسیعى قادر به دیدن است، از سوى دیگر ترشّح هورمون‏ها در مرد صورتى یکنواخت و بدون انقطاع دارد، مردان به صورتى گسترده تحت تأثیر محرّک‏هاى شهوانى قرار مى‏گیرند اما زنان نسبت به حس لمس و درد حساس ترند و به محرّک‏هاى حسى پاسخ مى‏دهند. حس لامسه بروز زیادى ندارد و فعالیتش محدود به تماس نزدیک است.

از این گذشته چون هورمون‏هاى جنسى زن به صورت دوره‏اى ترشح مى‏شوند و به طور متفاوت عمل مى‏کنند، تأثیر محرّک‏هاى شهوانى بر زن صورتى بسیار محدود دارد و نسبت به مردان بسیار کمتر است.

با توجه به مطالب فوق مى‏توان گفت: حجاب در اسلام از یک مسئله کلّى و اساسى ریشه گرفته است. اسلام مى‏خواهد انواع التذاذهاى جنسى (چه بصرى و لمسى و چه نوع دیگر) به محیط خانواده و در چهارچوب شرع و قانون اختصاص یابد و اجتماع تنها براى کار و فعالیت باشد، بر خلاف سیستم غربى که حضور در جامعه را با لذت جویى جنسى به هم مى‏آمیزد و تعدیل و تنظیم امور جنسى را به هم مى‏ریزد.

اسلام قائل به تفکیک میان این دو محیط است و براى تأمین این هدف، پوشش و حجاب را توصیه نموده است، زیرا بى بند و بارى در پوشش به معناى عدم ضابطه در تحریک غریزه و عدم محدودیت در رابطه جنسى است که آثار شوم آن بر کسى پوشیده نیست.

ج) آثار و فواید رعایت حجاب و پوشش دینى‏

1- بهداشت روانى اجتماع و کاهش هیجان‏ها و التهاب جنسى که سبب کاهش عطش سیرى ناپذیرى شهوت است.

2- تحکیم روابط خانوادگى و برقرارى صمیمیت کامل زوجین.

با رواج بى حجابى و جلوه گرى زن، جوانان مجرد، ازدواج را نوعى محدودیت و پایان آزادى‏هاى جنسی خود تلقّى مى‏کنند وافراد متأهل هر روز در مقایسه‏اى خطرناک میان آن چه دارند و ندارند، قرار مى‏گیرند. این مقایسه‏ها، هوس را دامن زده و ریشه زندگى را مى‏سوزاند.

3- استوارى اجتماعى و استیفاى نیروى کار و فعالیّت‏

دختر و پسرى که در محیط کار و دانشگاه تحریک شهوانى شوند، از تمرکز و کارآیى آن‏ها کاسته مى‏شود و حکومت شهوت بر اجتماع سبب هدر رفتن نیروى فکرى و کارى است.

4- بالارفتن ارزش واقعیت زن و جبران ضعف جسمانى او

حیا، عفاف و حجاب زن مى‏تواند در نقش عاطفى او و تأثیرگذارى بر مرد مؤثر باشد. لباس زن سبب تقویت تخیّل و عشق در مرد است و حریم نگه داشتن یکى از وسائل مرموز براى حفظ مقام و موقعیّت زن در برابر مرد است.

اسلام حجاب را براى محدودیّت و حبس زن نیاورده، بلکه براى مصونیّت او توصیه کرده است، زیرا اسلام راضى به حبس، رکود و سرکوبى استعدادهاى زن نیست، بلکه با رعایت عفاف و حفظ حریم، اجازه حضور زن را در اجتماع داده امّا از سوء استفاده شهوانى و تجارى منع کرده است.

در واقع حجاب موجب محدودیت، مردان هرزه مى‏باشد که در صدد کام جویى‏هاى آزاد و بى حد و حصر هستند و مصونیت زنان از دست این گروه از مردان منظور است.

علاوه بر مطالب فوق استاد مطهری در بیان این که چرا حجاب به زنان اختصاص یافته می گوید:

اما علت این که در اسلام دستور پوشش، اختصاص به زنان یافته، این است که میل به خود نمایى و خودآرایى مخصوص زنان است. از نظر تصاحب قلب‏ها و دل‏ها مرد شکار است و زن شکارچى، همچنان که از نظر تصاحب جسم و تن، زن شکار است و مرد شکارچى. میل زن به خود آرایى از حس شکارچى‏گرى او ناشى مى‏شود. در هیچ جاى دنیا سابقه ندارد که مردان لباس‏هاى بدن نما و آرایش‏هاى تحریک کننده به کار برند. این زن است که به حکم طبیعت خاص خود مى‏خواهد دلبرى کند و مرد را دل باخته و در دام علاقه خود اسیر سازد. بنابراین انحراف تبرّج و برهنگى، از انحراف‏هاى مخصوص زنان است و دستور پوشش هم براى آنان مقرر گردیده است».


به عبارت دیگر: جاذبه و کشش جنسى و زیبایى خاص زنانه و تحریک پذیرى جنس مردانه، یکى از علت‏هاى این حکم است. توصیه و دستور الهى به پوشش و حجاب براى زنان، به منظور ایجاد محدودیت و محرومیت و چیزهایى از این قبیل که تنها فریب شیطانى‏اند نمى‏باشد، بلکه در واقع براى آگاهى دادن به گوهر ارزشمند در وجود زنان است که باید از آن مراقبت شده و حفظ شود و به تاراج نرود. این کاملاً معقول است که هر چیزى ارزشمندتر باشد، مراقبت و محافظت بیشترى را مى‏طلبد تا از دست راهزنان در امان باشد و به شکل یک ابزار براى مطامع سودپرستان در نیاید.

به یاد داشته باشیم که غریزه جنسى، نیرومند و عمیق است. هر چه بیشتر اطاعت شود، سرکش‏تر مى‏گردد، همچون آتش که هر چه به آن بیشتر هیزم بدهند، شعله ورتر مى‏شود، و شهوت خود را به صورت یک عطش روحى و خواست اشباع نشدنى در مى‏آورد.(2) و وضعیت جهان معاصر و کشانده شدن عده‏اى به همجنس بازى نشانه آشکارى از این حالت است.

بنابراین رعایت نکردن پوشش اسلامى توسط زنان نه تنها از بین رفتن حساسیت مردان را به دنبال ندارد، بلکه موجب طغیان غریزه جنسى آنان نیز مى‏گردد و پس از مدتى باعث دلزدگى و بى معنایى آن خواهد شد.

اگر به فیلم های اجتماعی هالیوود نگاهی دقیق داشته باشیم متوجه نگاه پست و سخیفی که به زن در این فیلمها شده می شویم. فیلمهایی چون ... اسماش رو نمی گم چون یادمیگیرید اما مطلب کاملا واضح و مشهود است تنها بک نمونه از این فیلمها امریکن پای ها می باشند. نگاهی فقط جنسی به زن!

در مورد مردان نیز این گونه نیست که بتوانند با هر نوع لباسی از خانه بیرون آیند و نوع پوشش آنها می تواند به هر صورتی باشد بلکه مردان نیز در این جهت با محدودیت های خاص خود نسبت به پوشش مواجه هستند اما محدوده پوشش آنان به جهت حضور بیشتر در اجتماع و کارهای سخت و به جهاتی که در بالا ذکر شد با زنان متفاوت است.

[یکی مثل خودت]

متهمان اصلی اشاعه بی‌عفتی چه کسانی هستند؟

یکی از معضلات مهم این روزه جامعه ما ، معضل بی حجابی و بد حجابی است ، که متاسفانه با کم توجهی از سوی مسئولین مواجه شده است.

فرهنگ نحوه ی پوشش یا به اصطلاح مد ، که نقشی اساسی در ترویج بد حجابی دارد، درست ریشه یابی نشده و اغلب مسئولین تنها به دنبال مُسکنی برای تسکین درد آن می باشند و به اصطلاح از منشاء و علل درد غافل گشته اند.
قطعاً برای حل این معضل ، در ابتدای امر بایستی علل و عوامل اشاعه این نوع پوشش و حساسیت زدایی از مساله حجاب تبیین گردد ؛ تا پس از حذف کارشناسانه عوامل موثر و مبلغ، راه های برون رفت از این معضل اجتماعی اجراء گردد. متاسفانه چنین رویکردی در دستور کار مسئولین ذیربط قرار نگرفته است و همین امر موجب گشته هر فعالیتی در این راستا – اعم از گشت ارشاد و… – جامعه را با نوعی تناقض مواجه سازد.
رسانه از متهمین ردیف اول بی حجابی
رسانه های جمعی [ چون رادیو ،تلویزیون ، مطبوعات ، سینما ، تئاترو امثال آن] را می توان به عنوان اشاعه دهندگان فرهنگ هر ملتی معرفی نمود. در واقع نقش رسانه های جمعی به دلیل فرا گیر بودن بسیار حائز اهمیت است .در دسترس تر بودن هر یک از مصادیق رسانه اهمیت آن را در ترویج باید ها و نبایدهای هر نظامی دو چندان می کند. برای مثال : تلویزیون به دلیل کثرت مخاطبش نسبت به تئاتر ، نقش کلیدی تری- در اشاعه ی فرهنگها – عهده دار است .
امروزه عمده ترین نقش وسایل ارتباط جمعی ، همین مساله فرهنگ سازی ایست . این مساله می تواند برگ برنده ای باشد در دستان دولتمردان هر جامعه ای برای اعمال سیاستهای فرهنگی و اجتماعی آن ، که متاسفانه در کشور ما نه تنها رسانه در غالب موارد ، برگ برنده ای در اشاعه ی فرهنگِ جامعه (اسلام) قلمداد نمی شود؛ بلکه تیشه ای شده است بر ریشه باید ها.
با کمی تامل به خوبی در می یابیم ، رابطه نوع پوشش در سینما و جامعه رابطه ای مستقیم است:
سینما و تلویزیون یکی به لحاظ کثرت مخاطب و دیگر به لحاظ درگیر نمودن حواس بیشتر [سمعی و بصری،] نسبت به سایر رسانه ها اثر گذار تر است..
رسانه در هر جامعه ای (خواه و ناخواه ) تریبون دولت است، محتوای آن نیز- چه درست و چه نادرست- بیانگر تفکر هر دولتی است.
برای نمونه : وقتی از شبکه رسمی یک دولت تبلیغ شیطان پرستی در سطح گسترده صورت پذیرد؛ ما آن دولت را محکوم به تفکر شیطان پرستی می کنیم و اگر مسئولین مربوطه بر علیه شیطان پرستی اقدام نمایند و عمل آنان را محکوم کنند ، این رویکرد آنان را غیر معقول و مضحک می دانیم .
نقش رسانه با این مثال بسیار واضح بیان شد و دانستیم : رسانه نه تنها کارش فرهنگ سازیست، بلکه از لحاظ سیاسی نقش حائز اهمیتی دارد؛ زیرا آینه ی تمام نمای نظام است و هر تصویر ی که از خود نمایش دهد به نظام بر می گردد.
بدلیل نقش حساسِ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی این حوزه ، رسانه دیگر عضوی جدا و مستقل محسوب نمی شود ، بلکه باید از تمامی جهات با تفکر نظام همگام باشد .
همگام نبودن رسانه هایی چون سیما و سینما با رویکرد نظام، عامل اصلی معضل بد حجابی در جامعه می باشد.
همانگونه که بیان شد، رسانه چون حنجره تفکر نظام است ، اگر در آن خلاف شرعی صورت گیرد ، سبب می شود مخاطب، این امر را سخن نظام تلقی کرده و مجوز انجام آن را توسط رسانه دریافت نماید و درست هم همین است. دیگر نمی توان او را متهم کرد به انجام عملی که رسانه به عنوان مهر تائید نظام در درجه اول خود عامل بدان بوده است.
حال بر می گردیم به ریشه بد حجابی و چرا مسبب آن را رسانه ای چون سیما و سینما می دانیم :
با مرور آثار سینمایی و مقایسه آن با یکدیگر و تمرکز بر نوع پوشش در می یابیم اکثر پوشش هایی که در بین جوانان به عرف تبدیل شده است ، در ابتدای امر در آثار سینمایی توسط بازیگران به نمایش در آمده ا ند.
بسیار شنیده ایم که افراد می گویند: اگر این فیلم ایراد داشت جمهوری اسلامی آن را پخش نمی کرد. این یعنی، مخاطب عام این رسانه بر نقش تلویزیون واقف است ، اما خود رسانه در غفلت به سر می برد.
اگر سری به آثار سینمایی و تلویزیونی بزنیم و فیلم ها و جشن هایی که بازیگران در آن حضور دارند را با وضعیت امروز قیاس کنیم، در می یابیم پوشش یک سال قبلِ آنها در انواع فیلم ها ، تازه امروزه روانه بازارها می شود .این مساله روشن است؛ نهادینه شدن این پوشش نیاز به بازه ی زمانی یک ساله دارد تا آثار سینمایی به لطف شبکه هایی چون آی فیلم و بقالی ها به خانه ها ورود کرده و مجوز این نوع پوشش ها را به مخاطبان خود دهند.
جشن های آنچنانی دنیای تصویر [به اسم حافظ] و…. ، برج میلاد یا همان سالن مد بازیگران- به لطف سی دی ها و سوپر مارکت ها- به افراد از همه جا بی خبر این جشن ها می رسد تا از دیدن بازیگران با پوشش های آنچنانی غافل نمانده و سرشان کلاه نرود.
به راستی سیما و سینما عملکر دولت در مبارزه با بی حجابی را به نوعی طنز بدل نموده است.
تلویزیونی که به بهانه جذابیت برنامه ها، اجازه هر نوع اظهار نظری را می دهد تا بازیگری در برنامه ای از پیش تولید[ که امکان حذف و اصلاح دارد] ؛ نحوه ی آشنایی با همسرش را اینگونه بیان دارد : دوست دخترم بوده؛دیگر با چه رویی جوانان را از روابط نا مشروع نهی می کند!