مدیری که تمایل دارد آینده را تغییر دهد و فکر میکند که توانایی لازم برای ایجاد تغییر موفقیت آمیز در داخل
سازمان را دارد، مدیر کارآفرین نام دارد.
مدیر کارآفرین به آشوبها و ناآرامیها و عدم
اطمینان محیطی واکنش نشان میدهد؛ تلاش میکند تا یک موقعیت استراتژیک قوی ایجاد نماید، ولو اینکه ماهیت موقتی داشته باشد؛ او با ابتکارات فعالانه خود باعث ایجاد عدم اطمینان محیطی در دیگر سازمانها می شود. مدیر کارآفرین با تخریب موقعیت موجود، فرصتهای جدیدی ایجاد میکند، او درصدد دستیابی به فرصتهای جدید قبل از رقبای خویش است و در مقابل تهدیدات بالقوه هوشیار و گوش به زنگ است.
« آنوالا » و « راس»بر این اعتقادند که مدیر کارآفرین در فعالیتهای مدیریتی خود ویژگیهای ذیل را بروز میدهد:
١- تمرکز بر نتایج و اثربخشی و نه فعالیت
٢- تمایل به تغییر چیزها در زمانی که نیاز روشن و واضح است
٣- زیر سئوال بردن موقعیت جدید
۴- درک کارکنان به عنوان افرادی پاسخگو و مسئول که به دنبال تحقق نتایج هستند.
۵- بلند همت و رقابتی
۶- باور به وجود پاداش در ماهیت کار
٧- ناکامی در مواجههها با سیستمهای دست و پاگیر بوروکراتیک و ایجاد مهارتهای عملی برای چیره شدن بر این موانع
٨- توانایی برای حل تضاد و اصطکاک
٩- درک ارتباطات سازمانی: شامل سیستمهای فرعی فنی و موقعیت مدیر به عنوان جزئی از کل
١٠ - برانگیخته شدن با تاثیرگذاری بر تغییر و نوآوری