قهرماني کشتي فرنگي‌مان در المپيک رويايي بود که با آقاي خاص کشتي ايران تعبير شد؛ آن هم با 3 مدال خوش‌رنگ تا محمد بنا بعد از هت‌تريک در لندن، به جرات بگويد که خوشحال‌ترين آدم روي زمين است چراکه حالا با پيش‌دستي مقابل روس‌ها نه تنها طلسم 40 ساله بي‌مدالي در المپيک را شکسته بلکه کشتي فرنگي ايران را هم قهرمان المپيک کرده. کاري که روس‌ها با داشتن 5 مدال (2 طلا، يک نقره، 2 برنز) از انجام آن عاجز ماندند. محمد بنا با تبريک اين قهرماني و 3 طلايي که شاگردانش در لندن گرفتند، مي‌‌گويد: «خوشحال‌ترين آدم روي زمين هستم اما از طرف ديگر براي فرنگي‌کاراني که مدال نگرفتند، ناراحتم. واقعا اين نتيجه افتخاري براي ورزش ايران بود، چراکه ما هيچ‌وقت در تاريخ المپيک چه قبل و چه بعد از انقلاب ورزشي نداشتيم که قهرمان المپيک شود اما فرنگي‌کاران ما دلاورانه مبارزه کردند و با سه مدال طلا بالاتر از روسيه قهرمان المپيک شدند.» او که مطمئن است ديگر دينش را به کشتي ايران ادا کرده چوب‌خطش را پرشده مي‌بيند و ديگر نمي‌خواهد که بماند: «مي‌خواهم وقتي که حرکت کردم و به ايران آمدم کنار مادرم باشم. مدتي را کنار خانواده‌ام باشم و به کارهاي شخصي‌ام بپردازم. کشتي براي محمد بنا تمام شد. عاشقانه کشتي را دوست دارم، اما بعد از 10 سال خسته شدم و دلم نمي‌خواهد برگردم. از مسئولان هم مي‌خواهم کاري نکنند که شرايط به گونه‌اي شود که حال من بدتر شود. هر چيزي که از خدا مي‌خواستم به من داده است و ديگر چيزي نمي‌خواهم. ظرفم پر‌شده است و تنها نياز به آرامش دارم تا به زندگي شخصي‌ام برسم. وقتي همه در سالن بودند، من تنها به هتل آمدم چرا که ديگر کاري در کشتي ندارم. آرزوي من قهرماني در المپيک بود که با همکاراني خوب و شاگرداني دلاور به اين آرزو رسيدن سقف آرزوهايم بود و اميدوارم بعد از من جواناني بيايند و اين راه را ادامه بدهند.»