در زمان ساسانیان پس از هجوم اعراب به ایران، گروهی از مردم ایران به چین و شرق جایی كه امروزه ژاپن نامیده میشود....

در زمان ساسانیان پس از هجوم اعراب به ایران، گروهی از مردم ایران به چین و شرق جایی كه امروزه ژاپن نامیده میشود، مهاجرت كردند این مطلب مورد تأیید بسیاری از تاریخ نگاران از جمله پروفسور كریسیتن سن در كتاب ایرانیان در زمان ساسانیان می باشد.
قومی به همین نام (مردم آینو یا عبدال(عبدالله)) در شرق چین زندگی می كنند این اقوام بدون شك ایرانی هستند؛ كافی است به تلفظ شمارش اعداد انها توجه كنید.

Äynu numerals are borrowed from Persian:
1 yäk, 2 du, 3 si, 4 čar, 5 pänǰ, 6 šäš, 7 häp(t), 8 häš(t), 9 noh, 10 dah, 20 bist, 100 säd, 1000 hazar

مردم آینو (به ژاپنی: アイヌ) قوم بومی جزیرهٔ بزرگ هوکایدو در شمال ژاپن، جزایر کوریل، ساخالین و شبه جزیره کامچاتکا هستند.
به احتمال زیاد امروزه بیش از ۱۵۰ هزار آینو باقی مانده‌است. البته آمار واقعی در دست نیست زیرا بسیاری از والدین برای جلوگیری از تبعیض نژادی نسبت به فرزندانشان در ژاپن، هویت آینوی ایشان را (حتی از خودشان) پنهان می‌کنند.
واژهٔ آینو به معنای «انسان» است. امروزه آینوها نسبت به نام آینو دید ناخوشایندی دارند و برای نامیدن قوم خود واژهٔ «اوتاری» (به معنی رفیق در زبان آینو) را ترجیح می‌دهند.




آینو زبانی است که توسط قوم آینو در ژاپن و روسیه تکلم می‌شود. تعداد متکلمین این زبان در سال ۱۹۹۱ تنها ۱۵ تن برآورد شد، بقیه مردمان آینو، روسی یا ژاپنی تکلم می‌کردند.
متاسفانه به خاطر تبعیض نژادی شدید این زبان كه بدون شك از ریشه ایرانی است، در آستانه نابودی است.