درست است كه گذشت كردن جزو اصلی یك زندگی مشترك است اما قرار نیست برای گذشتن از این مرحله دشوار خودتان را نادیده بگیرید.
قرار است نقش شما در زندگی عوض شود؛ سبك زندگیتان ظرف چند ماه از اینرو به آن رو شود و وظایفی را بهعهده بگیرید كه پیش از این، دیگران در قبال شما بهعهده داشتند.
از طرف دیگر، شما باید در مقابل دهها نفر حساب پس بدهید. آنها انتظار دارند كه در عرض چند ماه آینده به عروسی شما دعوت شوند و در تمام این دوره قبل از ازدواج هم میخواهند تمام رفتارها و اتفاقات زندگی شما را زیر ذرهبین بگیرند. همه این ها باعث تنش و اضطراب می شوند و ممکن است رابطه شما و همسرتان را تحت الشعاع قرار دهند. دوره نامزدی همانقدر كه اتفاق شیرینی است، همانقدر هم میتواند پر از اضطراب باشد اما باز هم برای كم كردن اضطراب این دوره، راههایی وجود دارد.
ستون اول
قبل از هر تصمیمی (چه در مورد جشن عروسی، چه محل زندگی یا هرچیز دیگر ) با همسرتان بدون جهتگیری صحبت كنید. حرفهای یكدیگر را بدون پیشداوری بشنوید و اول روی نكاتی تمركز كنید كه هر دوی شما درموردش تفاهم دارید. از این طریق میتوانید یك ستون مشترك برای تصمیماتتان بسازید. حالا شما روی یك سری از اصول توافق كردهاید.
حالا وقت رسیدگی به اختلافات است. یادتان نرود كه خیلی از مشكلات به تنهایی بزرگ نیستند اما اگر حل نكرده باقی بمانند زندگی شما را شروع نشده از هم میپاشند. پس این اختلافات را یک به یک بررسی كنید و مشتركترین تصمیم ممكن را در موردشان بگیرید.
از بعضی خواستهها بگذرید
اگر در مواردی نظر نامزدتان با شما متفاوت است از روش اولویتبندی كمك بگیرید. ببینید كه از كدامیك از این خواستهها میتوانید بگذرید و كدامیك برایتان كلیدیتر است. اگر همه خواستههای خودتان برایتان مهم باشد و همه گفتههای او بیاهمیت، هیچ اتفاق خوبی در انتظار رابطه شما نخواهد بود. یادتان نرود كه اگر میپذیرید از چیزی بگذرید، حق ندارید از این لحظه به بعد همسرتان را به خاطر گذشتتان زیر سوال ببرید.
خودتان را نادیده نگیرید
درست است كه گذشت كردن جزو اصلی یك زندگی مشترك است اما قرار نیست برای گذشتن از این مرحله دشوار خودتان را نادیده بگیرید. اگر فكر میكنید سكوت كردن و تحمل كردن باعث ایجاد تنش كمتری میشود در اشتباه هستید. زیرا تنشهایی كه با سكوت سركوبشان كردهاید در آینده به زندگی شما حمله خواهند كرد. قرار نیست رابطهتان را پر از جنگ و آشوب كنید اما بهخاطر ترستان از دعوا یا دلخوری، خودتان را قربانی نكنید. با هم حرف بزنید و عادلانه تصمیم بگیرید.
وقتی میگوییم عادلانه یعنی باید هم خودتان را درنظر بگیرید و هم همسرتان و شرایطش را. تصمیمات مهم را با توافق با یكدیگر بگیرید. یادتان نرود كه او هم به اندازه شما در این اتفاق نقش داشته و به اندازه شما آرزو دارد. پس نگرانیهای او را هم درك كنید. ازدواج یك رابطه 2 طرفه است. رابطهای كه پایههایش روی بده بستانهای 2 طرفه بنا شده است. پس همان قدر كه از او انتظار دارید، از خودتان هم انتظار داشته باشید.
جلوی خانوادهها نایستید
وارد جنگ با خانوادههای هم نشوید. بعد از گرفتن تصمیمات، شما با خانواده خود صحبت كنید و از او هم بخواهید كه این موضوعات را بهعنوان تصمیمات خودش و نظرات مشتركتان به خانوادهاش اطلاع دهد. هیچ وقت برای به كرسی نشاندن تصمیمات مشتركتان، خودتان را در مقابل خانواده او قرار ندهید. یادتان نرود كه شما یك تازه وارد هستید و آنها یك تیم قدیمی و اینكه همسرتان بهتر از شما با زبان آنها آشناست.
آشوب به پا نكنید
شما نمیتوانید خودتان و آینده 2 نفرهتان را قربانی كنید تا همه را راضی كنید اما حق ندارید كه جنگ هم راه بیندازید. نحوه خداحافظی شما 2 نفر از خانوادههایتان روی زندگی آیندهتان بسیار تاثیر گذار خواهد بود پس بدون پرخاشگری و قهر، خواستههای مشتركتان را پیش ببرید. اگر در این مسیر كسی شما را رنجاند، گناهش را به گردن همسرتان نیندازید و فراموش نكنید كه او تنها مسئول كارهای خودش است و نمیتواند كوچكترین رفتارهای دیگران را تحت كنترل دربیاورد.
آینده نگر باشید
اگر میخواهید خواستههای خودتان یا توافقهای 2 نفرهتان را به اجرا بگذارید، آینده را هم فراموش نكنید. هزینهای كه قرار است بكنید، چه تاثیری روی اوضاع مالی 2 نفرهتان بعد از این دوره خواهد گذاشت؟ اختلافاتی كه بهوجود آمده، چه مشكلاتی بین خانواده جدیدتان و خانوادههای قدیمی ایجاد خواهد كرد. قبل از اجرا كردن هر چیز، راهی را در نظر بگیرید كه كمترین آسیب را در آینده در پی دارد. شاید لازم باشد برای پیدا كردن این راه بعضی از آرزوهایتان را هم قربانی كنید.
كمك بگیرید
درست است كه همه آدمها مثل هم نیستند و مثل هم زندگی نمیكنند اما یادتان نرود كه دیگران قبل از شما این مسیر را رفتهاند. پس قبل از آنكه در مقابل پیشنهادهایشان جبهه بگیرید، خوب به عواقب تصمیمی كه گرفتهاید، فكر كنید. اگر نمیتوانید راه درست را به آسانی تشخیص دهید، بهتر است با هم به دفتر یك روانشناس بروید و قبل از هر تصمیمی كمی مشاوره بگیرید. شاید لازم باشد كه بعد از چند جلسه خانوادهتان را هم با این مشاور آشنا كنید و به این جنگ خانگی پایان دهید.