وقتی استخوانهای دو پسر خردسال در زیر راه پله ای در برج لندن اواخر قرن هفدهم کشف شد بنظر می رسید که ان افسانه قدیمی که ریچارد سوم بیرحم گوژپشت بیرحمترین عموی تاریخ بوده و برادر زاده های خود را به قتل رسانده زنده شد. خیلیها احتیاج به متقاعد شدن نداشتند و تصویری که شکسپیر از ریچارد سوم خلق کرد اقلیمی گورزاده و ناقص العقل بود که در سلسله مراتب جنایتکاران مقامی شایسته داشت.

اما بعضی از موخین اعتقاد دارند اگر ریچارد امروز به دادگاه احضار می شد در واقع دلایل موجود منجر به کشف ماجرایی دیگر می شد. وقتی ادوارد جهارم در 1483 مرد برادر او ریچارد به منطقه استونی استراتفورد تاخت و پادشاه خردسال را به لندن برد.

برادر کوچکتر توسط مادرش در کلیسای وست مینستر نگاهداری می شد اما او هم بعد به برج برده شد.

آن دو کودک یکی دوبار در حیاط برج لندن دیده شدند که مشغول باری بودند بعد از آن برای همیشه ناپدیدی شدند سرتوماس مور در شرح احوال شاه ادوارد سوم نوشت که بچه ها بدست او و با بالش خفه شدند اما مور این حکایت را سی سال بعد از مرگ آنها بر اساس آنچه شنیده بود نوشت. دلیل محکمی بر قتل دو شاهزاده خردسال توسط ریچارد در دست نیست دو ماه بعد از مرگ پدر آنها رابرت استیلتون فرماندار سنت مارتین مدعی شد که آن دو پسرنامشروعند.

هنگامی که ادوارد 4 با مادر اندو پسر الیزابت وویل در 1464 ازدواج کرد قبلا با دختر ارل شروربری نامزد شده بود در آن زمان نامزدی به اندازه ازدواج رسمیت داشت بنابراین ازدواج دوم غیرقانونی بود و ریچارد وارث قانونی تاج و تخت محسوب می شد.

اما اگر ریچارد مبادرت به آن جنایت نکرد, پس چه کسی آندو طفل را به قتل رساند؟