بی اختیاری ادرار(بی ارتباط با یک بیماری جسمانی)
حتما در بین دوستان و یا فامیل کودکی رو میشناسین که شب ادراری داره,یا کسی که در کودکی این مشکل رو داشته.خیلی از پدر ومادر ها شاید نمیدانند که کودکشان چه مشکلی دارد یا این که فکر می کنند که اون بچه از عمد این کار رو می کوند و تنبیهش میکنند.ولی از کجا میشود فهمید که یک کودک اختلال بی اختیاری ادرار داره؟
مهمترین مشخصه بی اختیاری ادرار:
دفع مکرر ادرار در طی روز و یا شب در لباس یا رختخواب است.فرد باید به سن مورد انتظار برای خود ادراری(یعنی حداقل 5 سالگی )رسیده باشد.ناخودداری ادرار منحصرا از عوارض مستقیم مصرف داروها یا مواد(مانند داروهای مدر)نبوده یا از یک بیماری جسمی(مانند مرض قند,اسپینابیفیدا و یک اختلال تشنجی)ناشی نشده باشد.
ادرار شبانه
شایعترین نوع بی اختیاری ادرار ادرار در جریان خواب شبانه تعریف میشود.زمان وقوع این رویداد معمولا در طی نیمه نخسته شب است.گاهی هم در طی خواب(رم)رخ میدهد.
ادرار روزانه
بی اختیاری ادرار روزانه در دخترها شایعتر از پسران است و پس از سن 9 سالگی نادر است.افرادی که بی اختیاری ادرار روزانه دارند می توان به دو گروه تقسیم کرد.گروه اول(ناخودداری فوری) که مشخصه آنان میل ناگهانی,وناپایداری در برابر فشاراست.گروه دوم (تاخیر در تخلیه)که آگاهانه میل به ادرار کردن را به تاخیر می اندازند تا اینکهناخود ادراری رخ می دهد.البته ای تاخیر گاهی ناشی از اکراه در رفتن به دستشوی به دلیل اضطراب اجتماعی یا مشغول شدن به فعالیتهای تحصیلی یا بازی است.
شیوع بی اختیاری ادرار در کودکان 5 ساله تقریبا 5 تا 10 درصد,در 10 ساله ها حدود 3 تا 5 درصد,و در فراد 15 سال یا بزرگتر تقریبا 1 درصد است.
در حدود 75 درصد همه کوکانی که یه این بیماری مبتلا هستند سابقه این اختلال در یکی از خویشاوندان درجه اول آنان یافت می شود.خطر اختلال بی اختیاری ادرار در فرزندانی که والدین آنها خود سابقه این اختلال را داشته,5 تا 7 برابر بیشتر است.بیشتر کودکانی که این اختلال را دارند با رسیدن به سن نوجوانی کنترل ادرار را به دست می آورند