زيرا هر يک دور چرخش اين ماهواره ها به دور زمين حدود ۱.۵ ساعت طول می‌کشد و در طول اين مدت ماهواره يک نوار مشخص از سطح زمين را پوشش می‌دهد و از آنجايی که در طول اين مدت زمين هم در حال چرخش است در ۱.۵ ساعت دوم يک نوار ديگر از زمين را پوشش می‌دهد، در نتيجه در هر ۱۶ ساعت يک مجموعه کامل عکس از کره زمين گرفته می‌شود.

از آنجايی که ماهواره‌های جاسوسی بايد همه زمين را زير نظر داشته باشند آنها را از شمال به جنوب می‌فرستند. نکته جالب توجهی که وجود دارد اين است که اگر ۲۰ هزار کيلومتر از سطح زمين بالا برويم به مکانی می‌رسيم که از آنجا هر دور چرخش حول زمين دقيقآ ۲۴ ساعت طول می‌کشد و همانطور که می‌دانيم در عرض اين ۲۴ ساعت زمين هم يک دور به دور خودش می چرخد به همين دليل از آن مکان همواره يک نقطه از زمين را می‌بينيم و بر اين اساس همه ماهواره‌های مخابراتی را آنجا قرار می‌دهند.

اين ماهواره‌های مخابراتی ۳ عدد هستند که در فضا ۱۲۰ درجه با يکديگر فاصله دارند و کل زمين را پوشش می‌دهند. (البته تعداد شرکت‌های فرستنده اين ماهواره‌ها زياد است و هر يک از اين شرکت‌ها از ۳ ماهواره استفاده می‌کنند)