معرفی :
فندق درختچه‌ای است به ارتفاع تقریبا دو متر که در نواحی مساعد تا ارتفاع ۶ متر نیز می‌رسد. درخت فندق بومی اروپا و آسیای صغیر است. برگ‌های درخت فندق پهن و نوک تیز با دو ردیف دندانه ، برنگ سبز و با دمبرگی بطول تقریبا یک سانتی‌متر است. فندق دارای دو نوع گل نر و ماده است که به صورت سنبله آویخته در پائیز ظاهر می‌شود.
فندق گرد ۲/۵-۱/۵ سانتی‌متر است. دارای پوششی سبز رنگ بوده که پس از خشک شدن تدریجا از آن جدا می‌شود.
ترکیبات شیمیایی:
مغز فندق، حدود ۶۰ درصد روغن دارد که به رنگ زرد روشن بوده و دارای طعمی ملایم و بوی مطبوعی است. این روغن به مصرف تغذیه، ‌عطرسازی و نقاشی می‌رسد. مغز فندق دارای مقدار زیادی فسفر است.
در ۱۰۰ گرم مغز فندق مواد زیر موجود است:

انرژی ۶۲۵ کالری
آب ۵/۸ گرم
پروتئین ۱۲/۵ گرم
مواد نشاسته‌ای ۱۵ گرم
مواد چرب ۶۰ گرم
کلسیم ۲۰۰ میلی‌گرم
فسفر ۳۲۰ میلی‌گرم
آهن ۳/۵میلی‌گرم
سدیم ۲ میلی‌گرم
پتاسیم ۷۰۰ میلی‌گرم
ویتامین ب ۱ ۰/۵ میلی‌گرم
ویتامین ب ۳ ۱ میلی‌گرم

خواص داروئی:

فندق از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است. برگ، شکوفه،‌ گل و پوست آن (مخصوصا پوست ریشه آن) قابض است.
۱) فندق به دلیل اینکه دارای مقدار کمی مواد نشاسته‌ای است و نیز دارای مواد معدنی زیادی مانند کلسیم،‌ پتاسیم، فسفر،‌ منیزیم، ‌سدیم و آهن است، غذای بسیار خوبی برای مبتلایان به دیابت محسوب می‌شود.
۲)فندق غذای مناسبی برای تقویت بدن و مخصوصا دوره نقاهت است.
۳) فندق مقوی روده‌ها و معده است.
۴) فندق سموم را از بدن خارج می‌سازد.
۵) فندق فشار خون را بالا می‌برد.
۶)روغن فندق برای از بین بردن سرفه و درد سینه مفید است.
۷) روغن فندق برای کبد نافع است.
آنهائی‌ که کارهای فکری می‌کنند باید فندق بخورند زیرا بدلیل داشتن فسفر زیاد مغز را تقویت می‌کند.
مضرات:
فندق اگر به مقدار کم خورده شود به هیچ وجه مضر نیست ولی افراط در خوردن آن ایجاد نفخ و گاز شکم کرده و حالت تهوع تولید می‌کند. برای جلوگیری از این حالات، آنهائی‌ که سرد مزاج هستند باید فندق را با آب و عسل خورده و گرم مزاجان با سکنجبین بخورند.