یکی از دلایل اصلی ناتوانی در مکالمات روزمره، استفاده ناآگاهانه از «سدها و موانع ارتباطی» است. به این معنی که استفاده از این پاسخ ها موجب قطع ارتباط و گفت‌وگو و سد راه ادامه صحبت می‌شود.

12 سد ارتباطی وجود دارد که نام آن‌ها را همراه با یک مثال می‌گوییم تا در زمان استفاده از آنها آگاه باشیم :


1- انتقاد
مثال: «تو خودت باعث این مشکل شدی ، به خاطر دردسری که گرفتارش هستی نمی توانی دیگران را سرزنش کنی»

2-نامگذاری
مثال: «تو، مرد بی احساسی هستی»

3- شخصیت گذاری
مثال: «چون دانشگاه رفتی ، فکر می کنی از من بهتری»

4- ستایش همراه با ارزیابی
مثال: «تو همیشه دختر خوبی هستی. می دانم که امشب در کارها به من کمک می‌کنی»

5- دستور
مثال: «همین الان تکالیفت را انجام بده»

6- تهدید
مثال: «آن کار را می کنی یا...»

7- اخلاقی ساختن
مثال: «شما نباید طلاق بگیرید. هیچ فکر کرده اید که جه بلایی بر سر بچه هایتان می آید؟»

8- پرسش های نامناسب و زیاد
مثال: «کی اتفاق افتاد؟ آیا به خاطر این حادثه متاسفی؟»

9- نصیحت کردن
مثال: «اگر من به جای تو بودم حتماً با او دعوا می کردم»

10- منحرف سازی
مثال: «فکر می کنی این حادثه خیلی بدی بوده؟! پس بگذار اتفاقی را که برای من افتاد تعریف کنم»

11- بحث منطقی
مثال: « واقع بینانه نگاه کن ، اگه اون ماشین را نخریده بودی می توانستیم قسط خانه را بدهیم»

12- اطمینان آفرینی
مثال: «نگران نباش، عاقبت مسائل با خیر و خوشی تمام می شود.»


این 12 پاسخ احتمال قطع گفت و گو را بالا می برند.گرچه گاهی بعضی افراد این پاسخ ها را با کمترین اثرمنفی و یا حتی بدون هیچ گونه اثری مورد استفاده قرار می دهند.