كيفيت افشا و مديريت سود

[مژگان]

Disclosure Quality and Earnings Management
Gerald J. Lobo
Jian Zhou
متن کامل مقاله به زبان انگلیسی
Abstract
This study examines the relationship between disclosure quality and earnings management. Corporate disclosure and earnings management are both subject to managers’ discretion; therefore, managers are likely to consider their interaction when exercising managerial discretion. This study employs a simultaneous equations model to test the hypothesis that disclosure quality and earnings management are negatively related. It uses ratings published by the Association for Investment Management and Research to measure corporate disclosure, and discretionary accruals from the modified Jones model to measure earnings management. Consistent with theoretical predictions, the empirical analysis indicates that there is a statistically significant negative relationship between corporate disclosure and earnings management. Firms that disclose less tend to engage more in earnings management and vice versa. This result holds even after controlling for the effects of potentially confounding variables, and for all three components of corporate disclosure: annual disclosure, quarterly disclosure, and investor relations disclosure. By documenting a consistent negative relationship between corporate disclosure and earnings management, the study provides evidence on how management uses the flexibility afforded it under current minimum disclosure requirements to exercise discretion in reporting earnings. This has implications for the interpretation of and information conveyed by reported accounting earnings. The result that more informative corporate disclosure is related to less earnings management is also consistent with one of the SEC’s objectives in encouraging companies to disclose more information.

كيفيت افشا و مديريت سود
خلاصه: اين مقاله به بررسي رابطه بين كيفيت افشا و مديريت سود مي پردازد. ميزان اطلاعات افشا شده توسط شركت ها و مديريت سود هر دو از موضوعاتي هستند كه در حيطه اختيارات مديريت مي باشند؛ بنابراين مديران در هنگام تصميم گيري تمايل به دانستن رابطه بين اين دو دارند. در اين تحقيق براي آزمون اين فرضيه كه كيفيت افشا و مديريت سود با هم رابطه معكوس دارند از مدل معادلات همزمان استفاده شده است.براي سنجش كيفيت افشا از رتبه بندي انجام شده توسط موسسه مديريت و تحقيق سرمايه گذاري استفاده شده است، و براي سنجش مديريت سود هم از اقلام تعهدي اختياري محاسبه شده توسط مدل تعديل شده جونز استفاده شده است. نتايج تجربي نيز سازگار با فرضيات تئوريك نشان مي دهد كه كيفيت افشا و مديريت سود با هم رابطه معكوس دارند. شركت هايي كه تمايل كمتري به افشاي اطلاعات دارند، بيشتر به مديريت سود مي پردازند و بالعكس. حتي پس از كنترل آثار بالقوه متغيرهاي مداخله گر و براي هر سه نوع افشاي اطلاعات انجام شده به وسيله شركت ها يعني: افشاي سالانه اطلاعات، افشاي سه ماه اطلاعات و افشاي اطلاعات مرتبط با سرمايه گذار نيز اين نتايج برقرار بود. با توجه به تاييد فرضيه رابطه معكوس كيفيت افشا و مديريت سود، اين تحقيق شواهدي در مورد اين موضوع فراهم مي آورد كه مديريت چگونه با رعايت حداقل الزامات افشاي اطلاعات مي تواند اختيارات لازم براي دستكاري سود گزارش شده را پيدا كند. مه اين موضوع مي تواند در تفسير اطلاعات ناشي از سود حسابداري گزارش شده نيز كاربرد داشته باشد. اين نتيجه كه افشاي اطلاعات بيشتر به مديريت سود كمتر منجر خواهد شد با يكي از اهداف كميسيون بورس و اوراق بهادار كه تشويق شركت ها به افشاي بيشتر اطلاعات است نيز همخواني دارد.