یك متخصص پوست و مو گفت: استفاده از لاك به بافت‌های اطراف ناخن و حتی به پوست نواحی دورتر صدمه وارد می‌كند.
مجتبی امیری اظهار داشت: ناخن از اپیدرم كه منشأ مو و لایه خارجی پوست است، سرچشمه می‌گیرد و به همین دلیل بعضی از بیماری‌های ناخن و پوست، مشترك است؛ قسمت اصلی ناخن، صفحه ناخن است كه نقش حفاظت از بند انگشتان را بر عهده دارد.
وی افزود: چین‌های ناخن در اطراف و ابتدای آن توسط كوتیكول به ناخن چسبیده‌اند كه در صورت از بین رفتن آنها زمینه عفونت ریشه ناخن فراهم می‌شود؛ ریشه ناخن یا ماتریكس نیز قسمت تولیدكننده ناخن محسوب می‌شود كه صدمه به آن، تغییر شكل دائمی ناخن را به همراه دارد.
امیری ادامه داد: بستر ناخن كه صفحه ناخن به آن چسبیده است، قسمت نازك‌شده پوست بوده و سرشار از عروق خونی و فاقد چربی زیرجلدی است؛ استفاده از لاك معمولاً موجب صدمه‌ قابل توجه به ناخن، بافت‌های اطراف ناخن و حتی صدمه به پوست نواحی دورتر آن می‌شود.
این متخصص پوست و مو اضافه كرد: پولیش‌های ناخن از 30 درصد مواد جامد و 70 درصد مواد حلال تشكیل شده است كه بیشتر از موادی مانند نیتروسلولز، رزین‌هایی مانند تولوئن و سولفونامیدها، مواد پلاستیكی و حلال‌هایی مانند تولوئن و بوتیل و مواد رنگی تهیه می‌شود.

وی بیان داشت: واكنش‌های حساسیتی مانند درماتیت آلرژیك به وفور در اطراف ناخن یا نواحی‌ كه با ناخن تماس داشته مانند پلك‌ها، صورت، طرفین گردن و نواحی فوقانی سینه دیده می‌شود.