دوستان و دشمنان خیالی کودکان

تحقیقات جدید نشان می‌دهد دوستان خیالی کودکان، صرف نظر از این مطلب که دارای شخصیتهای مثبت و یا منفی باشند، برای کودکان از جنبه‌های احساسی، اجتماعی و ادراکی مفید بوده و به کودکان برای کسب آمادگی برای مواجه شدن با زندگی واقعی کمک می‌کنند.

به گزارش سایت اینترنتی لایوساینس، استفانی کارلسون روان‌شناس دانشگاه واشنگتن در آمریکا در مطالعه‌ای جدید اعلام کرد کودکان در روابط خود با دوستان خیالی در مقایسه با روابطشان با دوستان واقعی از کنترل بالاتری برخوردارند و به همین دلیل این نوع روابط برای کودکان نوعی تمرین محسوب می‌شود. این محقق به همراه `مارجوری تیلور` روان‌شناس دانشگاه `اورگون` تحقیقات جدیدی انجام داده‌اند که نشان می‌دهد یک سوم کودکان تا پیش از ورود به دبستان دوستان خیالی دارند.

مطالعات انجام گرفته در سالهای گذشته نشان داده است کودکانی که دارای دوستان خیالی هستند از دید روان‌شناسی کاملا عادی هستند و از غیر واقعی بودن دوستان خیالی خود آگاهی دارند. دوستان خیالی معمولا حدود سن سه سالگی کودکان ظاهر می‌شوند. این موجودات می‌توانند با مرور زمان تغییر کرده و به همراه کودک تکامل یابند.

در سنین قبل از مدرسه، دختر بچه‌ها بیشتر دارای دوستان خیالی هستند، اما در سنین مدرسه تفاوت برخورداری از دوستان خیالی بین پسربچه‌ها و دختربچه‌ها از بین می‌رود و به علاوه فرزندان نخست هر خانواده و همچنین تک فرزندان با احتمال بالاتری از دوستان خیالی برخوردارند.

دوستان خیالی دارای اشکالی مختلف نظیر انسان، موجود فضایی و یا حتی حیوانات مختلف بوده و دارای شخصیتهای گوناگونی هستند. هم‌اکنون بررسی‌های محققان این دو دانشگاه نشان می‌دهد که دوستان خیالی به کودکان کمک می‌کنند تا بهتر با مشکلات زندگی مواجه شده و با این واقعیت که نمی‌توان همیشه آنچه را که مورد علاقه است بدست آورد، آشنا شوند.

به گفته `کارلسون`، درک این حقیقت در دوران ابتدایی کودکی دشوار است و کودکانی که دارای دشمنان خیالی هستند بهتر این حقیقت را درک می‌کنند که در دنیای واقعی ممکن است سایر انسانها عقاید و علاقه‌مندی‌هایی متفاوت با آنها داشته باشند. به گفته این محققان، دشمنان خیالی نباید سبب نگرانی والدین کودکان شوند زیرا برخورداری از دوست و دشمن خیالی در میان کودکان کاملا طبیعی است و می‌تواند از جنبه‌های مختلف برای کودکان مفید باشد.