روسا اغلب از جمله عوامل اصلی هستند که باعث می شوند کارکنان شغل خود را دوست داشته باشند و یا آن را ترک کنند. همانگونه که ژوان لوید (Joan Lloyd) می نویسد، یک رئیس مثل بند نافی است که کارکنان را به سازمان پیوند می دهد. اگر این بند صدمه دیده باشد، فرد نهایتا سازمان را تر ک خواهد کرد. اگر شما از جمله کارکنان خوش شانسی هستید که رئیس خوبی دارید این موضوع را کم اهمیت قلمداد نکنید.
در زیر ویژگیهای یک رئیس خوب را ملاحظه می کنید.
۱) بیان انتظارات به صورت شفاف
یک رئیس خوب از همان ابتدا با یک کارمند جدید درخصوص اولویتها و انتظارات خود صحبت می کند. او درباره بازنگری عملکرد بحث و بیان می کندکه از نظر او یک عملکرد عالی چگونه عملکردی است. او از ابتدا جلسات و مباحثات منظمی را در خصوص تببین انتظارات برگزار می کند.
یک رئیس موثر به کارکنان خود نمی گوید که کارها را چگونه باید انجام دهند.او بیشتر درخصوص نتایج و دستاوردها صحبت می کند و کارکنان را درباره جزئیات کار و انجام آن به روش مناسب،آزاد می گذارد.
انتظارات می تواند به روشهای مختلفی از قبیل طرح درجلسات رسمی بازنگری (مرور عملکرد) و یا درخلال یک گفتگوی غیر رسمی(گپ دوستانه) درخصوص یک موضوع خاص مطرح شود.
۲) مربیگری
یک رئیس خوب به پست خود از دو دیدگاه مربی و رهبر می نگرد. وی همانند فردی است که علاوه بر آموزش بازیکنان، تیم را از طریق یک الگو هدایت و رهبری می نماید.
یک رئیس موثر فرض نمی کند که کارکنان می دانند که چه کاری و چگونه باید آن را انجام دهند.وی مثل یک مربی خوب بازیکنان خود را ازکنار زمین صدا می زند و گاهی اوقات که بازیکنان تکنیکی را بخوبی فرا نمی گیرند، وسوسه می شود که خود وارد زمین شود و بازی کند.یک رئیس عالی درمی یابدکه موفقیت در مربیگری در توانایی ایجاد یک تعادل مطلوب بین کنترل بیش از اندازه یاکمتر از اندازه نهفته است.حضور وی یک منبع کمک است، اما نه تا اندازه ای که عملکرد بازیکنان را تحت تاثیر قرار دهد.
۳) ارائه بازخورد
بسیاری از رؤسا تا زمان جلسه رسمی بازنگری عملکرد منتظر می مانند تا پس از آن بازخوردهای منفی به کارکنان خود بدهند. هنگامی که این موضوع اتفاق می افتد، کارکنان مدام از خود می پرسندکه چرا رئیس این موضوع را زودتر به من نگفت؟ من تلاش می کردم که تغییر کنم و یا کار را به روش متفاوتی انجام دهم. ارایه بازخورد در طی انجام کار رابطه ای مانند رابطه مربی - بازیکن را در کارکنان ایجاد می کند. در این حالت یک احساس گفتگو، رهبری و همکاری وجود دارد. درحالی که انتظار تا جلسه بازنگری عملکرد حس محاکمه کننده- محاکمه شونده یا دادگاه- حکم را دارد و بازخورد منفی مانند تنبیه عمل می کند.
۴) قدردانی از تلاشها
کارکنان نیاز دارند که مورد تقدیر واقع شوند.تحقیقات نشان می دهد که انسانها تلاش می کنند که مورد قدردانی واقع شوند و هرگز از آن دلزده نمی شوند. هیج چیز موثرتر از تقویت(بازخورد) مثبت نیست. یک رئیس موثر از این موضوع آگاه است و کارهایی که دوست دارد کارکنان انجام دهند را به ایشان یادآوری می کند. و این جای تعجب ندارد که متعاقبا آن رفتارها را در کارکنان خود بیشتر مشاهده کند. اگر فردی یک روز شلوار آبی می پوشد وکلی تعریف و تمجید درباره آن می‌شنود، آن فرد آن شلوار را دوباره خواهد پوشید. بدین ترتیب مشاهده می شود که رفتار انسانی یقینا پیچیده نیست.
۵) استثنا قائل نشدن
برای کارکنان مهم است که احساس برابری کنند و مشارکت یکسانی را به عنوان عضو تیم داشته باشند .یک رئیس موثر محیطی مملو از انسجام،اعتماد،احترام ایجاد می کند که مشوق نوآوری و خلاقیت است. در چنین محیطی استعدادهای کارکنان شکوفا می‌شود.
۶) شناخت کارکنان
یک رئیس خوب برای کارکنان خود وقت کافی می گذارد . مهم نیست که او در حال انجام چه کاری است . وقتی کارکنان با او صحبت می کنند او با تمام وجود به کارکنان توجه می کند.یک رئیس خوب علاقه فردی ویژه ای به زندگی کارکنان خود دارد. او کنجکاوی نمی کند، بلکه سعی می کند بیشتر ضمیر درون کارکنان را بشناسد. رئیسی که زندگی کارکنانش را درک می کند، به احتمال زیاد با آنها همدلی می کند. برای مثال درموقع نیاز با ساعت کاری منعطف موافقت می کند.کارکنانی که احساس می کنندکه رئیس آنها علاقه‌مند است بداند که آنها چه کسانی هستند، به کارشان بیشتر متعهد خواهند شد.
۷) هر فرد را به عنوان یک استعداد منحصر به فرد دیدن
یک رئیس عالی کارکنان را زیر نظر می گیرد تا بداند آنها چه کاری را به بهترین نحو انجام می دهند.او درباره این امر که آنها از انجام دادن چه بخشی از شغل خود بیشتر لذت می برند با آنها صحبت می کند. رئیس موفق، برای ارتقا مهارت‌ها و توانایی های کارکنان تلاش می کند. او برای موفقیت کارکنان خود سرمایه گذاری می کند. او با آنها در خصوص اهدافشان صحبت می کند و هر آنچه که در توان دارد جهت کمک به کارکنان به منظور دستیابی به اهداف انجام می دهد. مترجم: احمد عیسی خانی