بنگاه هاي کوچک و متوسط با رشد سريع و سهم آنها در ايجاد اشتغال (مطالعه صنايع توليدي ايران در برنامه دوم توسعه) فيض پور محمدعلي,پوش دوزباشي هانيه
از دلايل متعددي که براي اهميت دو حوزه بنگاه هاي کوچک و متوسط و کارآفريني بيان مي شود، شايد ايجاد اشتغال را بتوان به عنوان مهم ترين دليل قلمداد نمود. با اين همه، و با توجه به ادبيات موجود، واقعيت آن است که تنها تعداد معدودي از بنگاه هاي کوچک و متوسط توانايي ايجاد اشتغال و کار آفريني را داشته و به عبارتي، تنها بخش اندکي کار آفرين تلقي شده يا ايجاد اشتغالي قابل توجه در دوره معيني را نشان مي دهند. ايجاد اشتغال قابل توجه در دوره اي معين در ادبيات اين حوزه با معيار رشد سريع سنجيده مي شود و مطالعات موجود نشان مي دهد که حدود 10 درصد از بنگاه هاي اقتصادي مي توانند رشدي سريع را تجربه نمايند. بر اين اساس، شناسايي بنگاه هاي کوچک و متوسط صنايع توليدي با رشد سريع، و نيز تعيين سهم آنها در ايجاد اشتغال در برنامه دوم توسعه هدف اصلي اين پژوهش است. بنگاه هاي کوچک و متوسط به بنگاه هايي گفته مي شود که داراي حداکثر 50 نفر کارکن باشند. رشد سريع نيز با معيارهاي سه گانه رشد مطلق، رشد نسبي و معيار برچ محاسبه مي شود. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد که بيش از نيمي از اشتغال ايجادشده در اين دوره توسط درصد اندكي از بنگاه هاي كوچك و متوسط با رشد سريع صورت گرفته و اين نتايج با مدل هاي متفاوت اندازه گيري رشد سريع تغيير نمي يابد.
كليد واژه: بنگاه هاي کوچک و متوسط، رشد سريع، ايجاد اشتغال، برنامه پنج ساله دوم توسعه جمهوري اسلامي ايران