صدمات سيستم اسكلتي:
مشكلات نواحي مچ، گردن و پشت ، كودكاني را كه طولاني مدت از كامپيوتر استفاده مي كنند، تهديد مي كند. اين مشكل با وضيعت قرارگيري كودك در حين كار با كامپيوتر در ارتباط است(9). براي پيشگيري از اين صدمات:
1) پوزيشن صحيح قسمت فوقاني بدن در حين كار با كامپيوتر حفظ شود:
- پشت بوسيله صندلي حمايت شود.
- در حين نشستن بر روي صندلي نبايد بر عقب زانوها فشار وارد شود.
- پاها روي سطحي محكم(كف زمين يا بر روي سطح شيب دار) قرار گيرد .
- سر بر روي گردن متعادل باشد.
- زاويه بين ساقه پا و ران بيش از 90 درجه باشد.
- مچ بطور خنثي قرار گيرد( زاويه كمتر از 15 درجه).

پسر بچه 6 ساله

دختر بچه 10 ساله

دختر بچه 12 ساله
2) يك محل كار نرمال طراحي شود. فضايي كه كودك بتواند به آن دسترسي پيدا كند. به راحتي بنشند بدون اينكه بدنش را بطور نامتناسب خم كند يا بپيچاند.
3) وضيعت صفحه كامپيوتر را چك كنيد.صفخه كامپيوتر طوري قرار گيرد كه كودك بدون اينكه گردنش را به عقب و جلو خم كند آنرا به راحتي ببيند.
4) وجود تجهيزات مناسب در محل كار: صندلي راحت-ميز ثابت- صفحه كليد سطح پايين با شيب منفي- موس در سايز مناسب براي كودك.
5) صفحهمانيتور عاري از گردو غبار باشد و نور كافي موجود باشد.
6) مدت زمان استفاده از كامپيوتر كنترل شود. زيرا صدمات فيزيكي با طول مدت استفاده از كامپيوتر در ارتباط است(10).

Observe how you child uses the computer and then adjust the workstation arrangement so that s/he is working in the most neutral posture that you can achieve
چاقي:
كودكاني كه مدت طولاني در مقابل كامپيوتر مي نشينند، فعاليتهايشان از فعاليتهاي مورد نياز سلامتي (از قبيل ورزش) دور مي شود در نتيجه خطر چاقي افزايش پيدا مي كند(11). براي به حداقل رساندن خطر چاقي توصيه مي شود كه مدت استفاده از كامپيوتر به 2-1 ساعت در روز محدود و بر فعاليتهاي از قبيل ورزش تاكيد شود(1).
تشنج اپيلپتيك: تشنج بطور اوايه بوسيله شكل خاصي از اپي لپسي ايجاد مي شود. اپي لپسي حساس به نور زماني ايجاد مي شود كه كودك حساسيت بالايي به نورهاي لرزان دارد در اين حالت زماني كه در مقابل نورهاي درخشان كامپيوتر و فلاش هاي ناشي از بازي هاي رايانهاي قرار مي گيرد تشنج آغاز مي شود. علايم متنوع مي باشد كه شامل سردرد، تغيير در ميدان بينايي، سرگيجه، گيجي، كاهش آگاهي و تشنج مي باشد. بمحض توقف استفاده كامپيوتر علائم ناپديد مي گردد(11).
اثر اينترنت بر مهارتهاي اجتماعي:
علي رغم اينكه اينترنت بعنوان يك فناوري شگفت آور معرفي شده است بر مهارتهاي اجتماعي افراد اثرات منفي دارد(4).بهترين راه براي كشف خود زماني كه كودك در حال رشد و يادگيري است، تعامل با ديگر كودكان مي باشد. يادگيري از طريق تجربه و تحريك حسها اتفاق مي افتد،كه زماني كه كودك از كامپيوتر استفاده مي كند كمتر اتفاق مي افتد. كليك كردن بر موس و بازيهاي رايانهاي پيشرفت مناسب مهارتهاي اجتماعي كودك را به تاخير مي اندازد.زماني كه كودك به اينترنت معتاد شد، انگيزه اش براي تعامل با ديگران كم مي شود كه خود اثرات منفي بر ارتباط شخصي و تعاملات اجتماعي دارد(12).
مطالعات اخيرنشان مي دهد كه استفاده از اينترنت سبب ايجاد احساس بدبختي، تنهايي و بطوركلي كاهش سلامت رواني مي شود. اشخاصي كه از اينترنت بيشتر استفاده مي كنند دوستي ها را كمتر حفظ كرده، زمان كمتري با خانواده صحبت مي كنند، استرسورهاي بيشتري را تجربه كرده اند و احساس تنهايي و افسردگي مي كنند(4).
اينترنت و خانواده:
اينترنت امروزه جايگاه ويژه اي در ساختار زندگي خانواده ها پيدا كرده است و كامپيوتر به عنوان يك وسيله اما با كاربردي متفاوت تر ، متنوع تر و شخصي تر وارد خانه شده و عرصه زندگي اجتماعي را دچار تغيير و تحول نموده و روابط اجتماعي جديدي با ويژگيهاي نوين در جامعه حاكم مي سازد(2).
دليل اصلي خانواده ها از خريد كامپيوترو ارتباط با شبكه اينترنت در منزل آموزش مي باشد. والدين اعتقاد دارند كه اين ابزار نگرش كودك را به مدرسه بهبود مي بخشد. اما با گسترش سريع استفاده از اين فناوري سوال مهمي كه ايجاد مي شود تاثير آن بر ارتباطات بين اعضاي خانواده است. استفاده از اينترنت به چند دليل بر روابط خانواده تاثير مي گذارد:
- استفاده از اينترنت يك فعاليت زمانگير است پس مي تواند مدت تعامل كودك با خانواده اش را كاهش دهد.زمان اختصاص داده شده براي تعامل با يكديگر پيش شرط ارتباط با كيفيت مي باشد. در يك مطالعه 50% خانواده ها بيان كردند كه مدت زماني كه آنلاين هستند كمتر باهم صحبت مي كنند و 41% موافق يادگيري رفتارهاي ضد اجتماعي در اين مدت بودند.
- اينترنت كشمكش هاي جديدي را در خانواده ايجاد مي كند. وجود فقط يك كامپيوتر در منزل رقابتي بين كودك و والدين براي استفاده از كامپيوتر ايجاد مي كند كه گاهي سبب كشمكش مي شود.
- استفاده از صفحات وبي كه از نظر محتويات متناسب سن كودك نمي باشد سبب بحث و كشمكش بين وادين و كودكان مي شود.
- گاهي كشمكش ناشي از دستيابي كودكان به اطلاعات خصوصي والدين مي باشد.
- والدين نگران هستند كه اينترنت كودك را از ساير فعاليتها منحرف كند و همچنين اثر ايزوله كننده اي بر او داشته باشد(13).
اعتياد الكترونيكي:
مطالعات نشان داده است كه الگوهاي رفتاري اعتياد در بين مصرف كنندگان سنگين اينترنت وجود دارد. بررسي ها شيوع آن را از 6% تا بيش از 80% گزارش كرده اند(4). نگران كننده ترين جنبه اعتياد به اينترنت، آسيب ديدن كودكان است. آنهاد به راحتي به بازيهاي چند نفره حتي بخشهاي مبتذل وابسته مي شوند(14).
معتادين به اينترنت ساعتهاي بسيار طولاني در طول روز را به استفاده از اين وسيله ارتباطي مي گذرانند به نحوي كه عملكرد شغلي واجتماعي آنها تحت تاثير قرار مي گيرد، كارشناسان اين نوع استفاده غير طبيعي از اينترنت را اصطلاحا اعتياد به اينترنت مي نامند. علت اعتياد به اينرنت در بسياري از اين افراد، دستيابي به راهي براي سركوبي اضطرابها و تنش هاي زندگي است به گفته پژوهشگران احتمال اعتياد به اينترنت در افراد گوشه گير و افرادي كه در ارتباطهاي اجتماعي و بين فردي خود مشكل دارند بيش از سايرين است(15).
علايم شناخته شده اين اختلال شامل:
الف) استفاده از كامپيوتر براي خوشگذراني، شادي يا تسكين استرس.
ب) احساس تحريك پذيري غير قابل كنترل و افسردگي زماني كه از آن استفاده نمي كنند.
ج) صرف زمان طولاني و هزينه زياد براي نرم افزار و سخت افزار، روزنامه ها و فعاليتهاي مربوط به كامپيوتر.
د) بي خيال شدن نسبت به كار، مدرسه و خانواده(4).
به آنهايي كه نمي توانند از صفحه كامپيوتر دور شوند توصيه مي شود:
- به يك شبكه حمايت شده و سالم متصل شوند.
- زماني كه حس مي كنند بايد كامپيوتر را روشن كنند با كسي تماس بگيرند و با او صحبت كنند. اين روش رفتار شناختي است به اين ترتيب به افراد كمك مي شود تا الگوي ذهني خود را دريابند و بدانند چگونه بايد آنرا تغيير دهند(14).
بازيهاي رايانهاي:
امروزه گسترش بازيهاي الكترونيكي و رايانهاي به تهديد بزرگ براي قشر جوان تبديل شده است و اين امر مي تواند به بروز بيماريهاي رواني و افسردگي در قشر جوان نيز منجر شود. امروزه دسترسي كودكان و قشر جوان به بازيهاي الكترونيكي به سادگي امكان پذير است در حالي كه اكثر والدين نسبت به خطرات استفاده بيش از حد اين بازيها بي اطلاع هستند. در گذشته بازيها از طريق ارتباط كودكان با يكديگر انجام مي شد اما امروزه كودكان از زمان درك و فهم اين بازيها بيشترين ساعات روز را صرف اينگونه بازيها مي كنند در حالي كه اين ارتباط هيچگونه رابطه عاطفي و انساني ايجاد نمي كند و در صورتيكه اگر بازيها فكري نيز نباشد تاثير گذاري نامطلوب بر روحيات كودك خواهد داشت(16).
تاثير بازيهاي رايانهاي بويژه در ايجاد خشونت در كودكان و نوجوانان است. تحقيقات نشان مي دهد كه تاثير بازيها ي رايانهاي بر رفتار خشونت آميز كودكان و نوجوانان بستگي به وجود چند عامل دارد. اولين عامل اينكه درجه شدت خشونت در بازي چه اندازه است. دوم توانايي كودك براي تشخيص و تميز بين دنياي تخيلي و واقعيت زندگي است. عامل سوم قدرت كودك براي مهار كردن تمايلات و انگيزه هاي وجودي است و بلاخره عامل چهارم چارچوب ارزشي است كه كودك در آن رشد كرده است و يا هم اكنون زندگي مي كند و نيز ارزشهايي كه در متن و محتوي بازي مستتر است(6).

تحقيقات اخير دلالت دارد كه بازيهاي رايانهاي سبب صدمات مغزي طولاني مدت مي شود. بازيهاي رايانهاي فقط قسمتهاي از مغز را كه به بينايي و حركت اختصاص دارد تحريك مي كند و به تكامل ديگر نواحي مغز كمك نمي كند.كودكاني كه ساعتهاي زيادي را به بازي اختصاص مي دهند لب فرونتالشان تكامل پيدا نمي كند. لب فرونتال نقش بسزايي در تكامل حافظه، احساس و يادگيري دارد. افرادي كه لب فرونتال آنها تكامل پيدا نكرده بيشتر مستعد اعمال خشونت آميز هستند و كمتر توانايي كنترل رفتارهايشان را دارند.
در مقابل فعاليتهايي مانند محاسبات رياضي فعاليت اين قسمت از مغز راتحريك مي كند(17،18).
بازيهاي رايانهاي پر تحرك باعث بروز بيماريهاي استخواني و عصبي در ناحيه دستها و بازوها مي شود(19). يكي از دلايل شب ادراي در كودكان بازيهاي ترسناك رايانهاي مي باشد(20). در بازيهاي رايانهاي كودك به تنهايي بازي مي كند و گاه بدون برنامه ريزي ساعتها مشغول بازي مي شود. تجربيات دوران كودكي در بزرگسالي تداوم مي يابد. فردي كه منفعل بازي مي كند تا انتهاي عمر منفعل مي شود(21).برخي خانواده ها مانع انجام بازيهاي الكترونيكي از سوي فرزندان خود مي شوند و در واقع با مخالفت كردن فرزندان را نسبت به استفاده از اين بازيها حريص تر مي كنند و از طرفي كودكان از هر فرصتي حتي پنهاني سعي در استفاده از اين بازيها دارند(16).