هفت قانون براي موفق شدن

[R@ha 69]

بنام آفريدگار مطلق
بنام او که داناي فرزانه است و بي آنکه گام سپارد مي داند و بي آنکه بنگرد ميبيند بي عمل سامان مي بخشد و اوست تواناي مطلق در اينجا قصد دارم درباره هفت قانون موفقيت مطالبي بنويسم که البته عمل کردن به آنها اگر چه دشوار است اما لذتي که در نتيجه عمل به آنها بدست مي آيد آنقدر زياد است که ارزش آنرا دارد و حتي طبيعت نيز براي آفرينش هر چيزي از اين قوانين سود مي جويد موفقيت جنبه هاي بسياري دارد که يکي از آنها ثروت مادي است اما اين وفقيت
فقط قسمتي از زندگي انسان است و يکي از مهمترين آرزوهايي که هر شخص در زندگي خود دارد (رسيدن به آرامش ) و تندرستي و زندگي توام با شادابي شور و نشاط است چنانچه بتوانيم اين قوانين هفتگانه را در ذندگي تمرين کنيم به هر آنچه که مي خواهيم دسترسي پيدا مي کنيم و تمام آرزوهايمان محقق خواهند شد.


قانون اول
(قانون توانايي مطلق )

اين قانون مبني بر اين واقعيت است که همه ما در جوهر وجودي خود (آگاهي ) مطلق هستيم و هر گاه طبيعت بنيادي خود را کشف کنيم در مي يابيم که براستي کيستيم و چه توانايي هايي داريم تمريناتي که براي اين قانون بکار مي بنديم به اين صورت است . اول: با رعايت سکوت روزانه دست کم روزي دو بار هر کدام به مدت نيم ساعت به مراقبه سکوت بنشينيم.
دوم : هر روز مدتي را اختصاص دهيم به وصل شدن به طبيعت و آرام و ساکت به نظاره غروب آفتاب يا به شنيدن صداي پرندگان بنشينيم.

سوم : هر روز صبح با خود عهد ببنديم که در طول روز در مورد شخص يا چيزي داوري و قضاوت نکنيم تا مبادا بخاطر اين کار آرامش ما از بين برود.


قانون دوم
(قانون بخشايش )

اين قانون همان قانون داد و ستد است و از آنجا که کاينات از طريق مبادله پويا عمل مي کنند مي توان گفت که جريان حيات در تمام چيزهايي که وجود دارد از همين قانون پيروي مي کند تمريناتي که براي اين قانون بکار مي بنديم به اين صورت است.

اول: به هر کجا که مي رويد و با هر کس که روبرو مي شويد هديه اي به او بدهيد هرچند تحسين کردن يا اعطاي شاخه گلي و يا نامه اي محبت آميز باشد.

دوم : تمام هدايايي را که طبيعت و زندگي به شما مي بخشد را با آغوش باز پذيرا باشيد چه آنکه از طرف دوستان باشد و چه آنکه از سوي طبيعت همچون باد يا باران و يا آفتاب باشد.

سوم : هر روز با خودتان عهد کنيدکه محبت را در زندگي به جريان اندازيد و هر کس را که مي بينيد در خاموشي و از صميم قلب برايش دعا کنيد و برايش خوشبختي و شادي را آرزو کنيد.


قانون سوم
( قانون کارما )

قانون کارما يا همان علت و معلول همان قانوني است که به ما مي گويد هر چه بکاريم همان را درو خواهيم کرد و هنگامي که اعمالي را انتخاب کنيم که براي ديگران شادي آور است بدون ترديد ثمره آن شادماني براي خودمان خواهد بود اين قانون در زندگي ما نقش بسيار عمده اي دارد آگاهي از اين قانون به ما کمک مي کند که در انتخابهاي خود دقت بيشتري کنيم چرا که بسياري از ما به واسطه شرطي شدن اعمال و رفتار خود را انتخاب می کنيم مثلا : اگر کسي به ما توهين کرد اين خود ما هستيم که انتخاب مي کنيم ناراحت شويم يا ناراحت نشويم و چيزي که اين استدلال را ثابت مي کند اين است که بعضي از ما کمتر و بعضي ديگر بيشتر مي رنجيم پس بنا براين انتخاب آن به مقتضاي شرطي شدن ما نسبت به محرک هاي اطراف است که از محيط اطراف خود در طول دوران زندگي کسب کرده ايم تمرينات اين قانون به اينصورت مي باشد

اول : به صورت آگاهانه اعمال خود را انتخاب کنيد و با هشياري کامل بهترين اعمال و رفتار را براي خود انتخاب کنيد.

دوم : به عاقبت اين انتخاب فکر کنيم و بدانيم که اين انتخاب چه تاثيري روي خود و ديگران بر جاي مي گذارد.

سوم : به نداي دروني خود گوش کنيد تا شما را از اين انتخاب آگاه سازد چنانچه اين انتخاب به شما احساس آسودگي داد آنرا انجام دهيد و در غير اينصورت تامل کنيد و چيز ديگري انتخاب کنيد.


قانون چهارم
(قانون کمترين تلاش )

اين قانون بر مبناي کمترين عمل و مقاومت نکردن است زيرا که هوشمندي طبيعت با سهولت بي تکاپو و کمترين تلاش عمل ميکند مثل (ماهي ) که براي شنا کردن تلاش نمي کند بلکه فقط شنا مي کند و يا مثل پرندگان که بدون تلاش فقط پرواز مي کنند و يا مثل زمين که بدون هيچ تلاشي فقط ميچرخد تمرينات اين قانون به اينصورت است.

اول : تمام افراد و اوضاع و شرايط را همانگونه که هست بپذيريد و قبول کنيد که تمام آنها همانگونه که بايد باشند هستند.

دوم : مسووليت وضعيت پيش آمده براي خود را بپذيرم و هيچکس يا هيچ چيز را ملامت نکنيد.

سوم : در مقابل هيچکس يا هيچ چيز جبهه گيري نکنيد و بنانيد که نيازي نخواهيد داشت تا ديگران را متقاعد سازيد.


قانون پنجم
( قانون قصد و آرزو )

در هر قصد و آرزويي يک مکانيسم موفقيت نهفته است چرا که جسم ما از کاينات جدا نيست و هر آنچه را که آرزو کنيم به ما خواهد داد، تمرينات اين قانون به اينصورت مي باشد.

اول : خود را در فاصله سکوت بين انديشه ها متمرکز کنيد و بر آرزوهايتان متمرکز باشيد.

دوم : آرزوهاي خود را بنويسيد و آنها را به سمت ضمير ناخودآگاه خود حرکت دهيد و با سرسختي به شکوفايي آنها اعتقاد داشته باشيد.

سوم : با کساني که آرزوهاي شما را واهي مي دانند در اين باره صحبتي نکنيد و به خود اجازه ندهيد که تحت تاثير عقايد آنها قرار بگيريد.

چهارم : از دلبستگي به نتيجه دست بکشيد .

پنجم : بگذاريد کاينات به جزييات امر بپردازد و به قدرت آن اعتماد کنيد و فقط قصد و آرزوهاي خود را در آن فاصله و فضا رها سازيد.


قانون ششم
(قانون عدم دلبستگي )

براي بدست آوردن هر چيزي در طبيعت مي بايست از دلبستگي به آن پرهيز کرد و اين بدان معنا نيست که از آرزوهايتان دست بکشيد بلکه به اين معناست که از دل بستن به نتيجه آن دست بکشيم تمرينات اين قانون به اينصورت ميباشد.

اول : از تحميل عقايد خود به ديگرتن اجتناب کنيد و به اين دل نبنديد که تمام انسانها آنطور که شما مي خواهيد فکر کنند و شما را تاييد کنند پس بنابراين به
نتيجه اعمالتان و دلبستگي از تاييد ديگران دست بکشيد.

دوم : به چيزهايي که يقين نداريد فکر نکنيدو از طريق حکمت عدم يقين سعي کنيد امنيت خود را دريابيد.

سوم : از تمامي امکاناتي که در پيش روي داريد نهايت استفاده را ببريد و راز و رمز زندگي را تجربه کنيد.

قانون هفتم
(قانون دارما )

اين قانون همان قانون هدف نهايي است همان هدفي که هر موجودي از آفرينش دارد.
اگر بتوانيم اين را بياموزيم و به خود و فرزندانمان ياد دهيم که هيچ چيز بدون دليل ساخته نشده و تمام آفرينش داراي حکمت است ميتوان اين نکته را به آنها گوشزد کرد که هر چيزي در نوع خود مي تواند بهترين باشد و اين همان چيزي است که هدف و غايت هر چيز را مشخص ميکند يعني رسيدن به ( تکامل ) و نهايتا آزادي تمرينات اين قانون به اينصورت مي باشد.

اول : به جسم و روح و فکر خود توجه کنيد و با مهر و محبت خداي درون خود را بپرورانيد.

دوم : از تمام استعدادهاي خود در جهت خدمت به ديگران ياري بجوييد و در زندگي ديگران فراواني را بوجود آوريد.

سوم : هر روز از خودتان بپرسيد که چگونه مي توانيد به همنوعان خويش خدمت کنيد و عشق را در زندگي تجربه کنيد.

توصيه مي شود هر يک از اين قوانين را در يک روز از هفته تمرين کنيد.

با آرزوي موفقيت براي شما