در کشور ما متخصصان توصیه می*کنند جوجه*هایی را که زیر وزن 1200 گرم هستند، خریداری نکنیم؛ چون ما مثل كشورهای اروپایی و آمریکایی مزارعی نداریم که در آن اختصاصا جوجه *کبابی پرورش داده شود و به همین دلیل، بعضی*ها جوجه*هایی را که زیر وزن 1200 گرم هستند، به*عنوان جوجه *کبابی به فروش می*رسانند.
این جوجه*ها هم معمولا انواعی هستند که مبتلا به بیماری بوده*اند و نتوانسته*اند وزن بگیرند یا اینکه بیماری*شان به حدی شدید شده که قبل از آنکه به وزن مطلوب برسند، کشتار شده*اند و اصطلاحا به آنها مرغ*های پنچری گفته می*شود. بنابراین، با سیستم فعلی پرورش طیور در کشور، متخصصان مصرف این نوع از جوجه*ها را توصیه نمی*کنند؛ مگر آنکه مرغداری*هایی ایجاد شود که صرفا کارشان پرورش جوجه* کبابی باشد.
جوجه*کبابی که در کشور ما هست، در حقیقت همان مرغی است که تکه*تکه و کباب می*شود. آنها در واقع مرغ*های کبابی هستند که طعم*، مزه و کیفیت جوجه*کباب را ندارند اما ما چون از کودکی مرغ کبابی را به جای جوجه*کبابی خورده*ایم، انتظارمان همان است. در حالی که در بیشتر نقاط دنیا جوجه*کبابی به جوجه*هایی گفته می*شود که وزن*شان حدود 800 گرم است و استخون*های*شان هنوز خیلی محکم نشده و بسیار ترد و خوشمزه است.
جوجه*های ایرانی که به آنها اشاره کردم، با توجه به نوع بیماری*ای که دارند و بسته به اینکه آیا اساسا این بیماری قابل*انتقال به انسان هست یا نه، می*توانند مشکلات مختلفی را به دنبال داشته باشند. ممکن است بیماری این جوجه*ها غیرقابل*انتقال به انسان باشد اما مشکل اینجاست که اکثر این جوجه*ها آلودگی*های فراوان امعا و احشا دارند و گوشتشان ممکن است آلوده باشد. گاهی اوقات هم ممکن است این جوجه*ها مبتلا به بیماری*هایی باشند که قابل*انتقال به انسان است و اگر خوب پخته نشوند، می*توانند انسان را نیز بیمار کنند.
خوشبختانه در حال حاضر جوجه*هایی که در کشتارگاه*های صنعتی کشور کشته می*شوند، تحت*نظارت هستند اما متاسفانه باید پذیرفت که تمام مرغ*های کشور، به*ویژه در تهران، از طریق کشتار مجاز تامین نمی*شوند و خیلی از کشتارها غیرمجازند.