نزديک به يک قرن تلاش از سوي مردم ميلان به چشم ميخورد که حکايت از جدال بر سر مالکيت فوتبال برابر جبهه رم دارد.
دربي دلامادونينا يا همان دربي ميلان، از ديد بسياري از فوتبالدوستان جهان، دربي قاره سبز محسوب ميشود و به آن يورو دربي نيز ميگويند. در برخي منابع ايتاليايي از اين بازي بزرگ به دربي محلي که اولين بار در روزنامه گازتا دلو اسپورت به اين اسم ناميده شد، ياد ميشود.
مردم ميلان تلاش ميکنند ثابت کنند دربي شهرشان بسيار مهمتر از دربي رم يا دربي تورين است و به همين دليل تبليغات فراواني در اين مورد صورت ميگيرد. در دهه گذشته هواداران دو تيم حتي حاضر شدند مخارج ميزباني از تيم داوري غيرايتاليايي را بر عهده بگيرند تا به نوعي ثابت کنند اين بازي يک بازي فراايتاليايي است.
اصطلاح مادونينا از شهري تاريخي و بسيار مقدس براي مردم شهر ميلان ريشه گرفته که در شهري به نام ويرجين ماري در قسمت شمالي منطقه دومو واقع شده است.
براي اولين بار در سال 1899 به تاريخ 16 دسامبر فردي به نام آلفرد ادواردز باشگاه بزرگ فوتبال و کريکت ميلان را تاسيس کرد. او که فردي انگليسيتبار بود از همان ابتدا تصميم گرفت هواداران اين باشگاه بزرگ را با دو رنگ آبي و قرمز به جان هم بيندازد و حتي در يکي از نامههاي خود آورده است اگر بين آبيها و قرمزها جدايي نميانداختند همه بليتها به فروش نميرسيد.
بنابراين دو باشگاه اينترميلان و آثميلان ريشهاي مشترک دارند اما رنگهاي متفاوت آنها همواره دو جبهه مردم متوسط و بالانشينان ثروتمند را به جان هم انداخته است. رنگ آبي باشگاه اينترميلان همانطور که در تاريخ اين باشگاه ميشود رديابي کرد از رنگ آبي کارگران کارخانه جنوب شهر ميلان گرفته شده و رنگ قرمز بازيکنان ميلان برابر رنگ آبي اينتر قرار گرفت تا به نوعي جبهه جديدي برابر اين افراد ساخته شده باشد.