پردازندههای Core i7 به عنوان نسل جدید پردازنده های Intel چند صباحی است که در بازار داخلی توزیع شده است و برخی را برای خرید مشتاق کرده است. در این نوبت قصد داریم جنبههای مثبت و منفی استفاده از این تکنولوژی را بررسی کنیم و اینکه آیا خرید این محصول منطقی است یا نه؟
منطقی است
چرا که ساختار مورد استفاده توسط پردازندههای Core i7 بسیار کارآمد است و انواع و اقسام تستهای صورت گرفته نشان داده است که کارایی این پردازندهها بسیار فراتر از پردازندههای موجود است. پردازندههای Intel Core i7 یک تفاوت اصلی با پردازنده های core2dou دارند که در نوع خودش جالب است، بدین صورت که معماری پردازنده هایintel core2 بیشتر برای استفاده در لپ تاپها مناسب است و شاید به همین دلیل باشد که intel میتواند مصرف انرژی این مدلها را تا حدود 10 وات کاهش دهد در حالی که معماری پردازندههای Core i7 برگرفته از معماری پردازندههای مورد استفاده در سرورهاست .
پردازندههای Core i7 تنها با حافظههای نسل DDR3 سازگار هستند و خریدار امکان استفاده از حافظههای DDR2 را ندارد و اینکه قیمت حافظههای DDR3 در بازار کنونی دنیا قدری بالاست به عنوان مثال یک حافظه یک گیگابایتیDDR2 به طور میانگین حدود 18 هزار تومان قیمت دارد در حالی که قیمت حافظه یک گیگابایتی DDR3 در بازار کنونی بین 45 تا 50 هزار تومان عرضه میشود. به بیان دیگر قیمت مدل مشابه حافظه DDR3 حدود سه برابر مدل DDR2 قیمت دارد. این را در نظر داشته باشید که استفاده از حداقل چهار گیگابایت حافظه DDR3 به همراه این پردازندهها توصیه شده است.منطقی نیست
به غیر از معضل سازگاری با حافظه DDR3 این موضوع را نیز در نظر داشته باشید که تا اطلاع ثانوی تنها و تنها مادربردهای مبتنی بر چیپ ست گران قیمت Intel X58 از پردازندههای Core i7 پشتیبانی میکنند. به بیان دیگر باید از مادربورد کنونی خود صرف نظر کرده و یکی از مادربوردهای جدید و فوق العاده گران قیمت را سفارش دهید که ارزانترین آن در بازار ایران 350 هزار تومان قیمت دارد.
هنگامی که موضوع مادربورد وارد ماجرا می شود بدیهی است که حدود 400 هزار تومان ناقابل را نه برای کیفیت قطعات که برای دسترسی به تکنولوژی جدید باید هزینه کنید. این نکته را نیز در نظر داشته باشند که قرار است از اواخر تابستان پردازنده های Core i5 به همراه چیپ ست جدید P55 به عنوان گونههای ارزانتر وارد بازار شوند .