نتایج بررسیهای دیرینه شناسان استرالیایی نشان می‌دهد که تغییرات آب و هوایی در 25 میلیون سال قبل موجب شده است که برخی از کانگروها جهنده باشند و برخی دیگر بدوند.
گروهی از دانشمندان دانشگاه "فلایندرز" در آلداید با هدف توضیحی برای این سئوال که چرا تمام کانگروها جهنده نیستند بلکه گونه‌هایی از این جانواران بومی‌استرالیا می‌دوند نشان دادند که تغییرات آب و هوایی در گذشته های دور دلیل اصلی این مسئله است.
این دیرینه شناسان با بررسی اسکلتهای 35 گونه مختلف از کانگروهای مدرن و منقرض شده دریافتند که در 25 میلیون سال گذشته، تکامل این جانواران به شدت وابسته به تغییرات محیط بوده است به طوری که کانگروها همانند بارومترهای تغییرات آب و هوایی استرالیا در طول 25 میلیون سال گذشته بوده اند.
این محققان با بررسی گونه Hypsiprymnodon moschatus یا "موش کانگرویی دارای مشک" (کیسه کوچک معطر) که در جنگلهای گرمسیری بارانی شمال شرقی استرالیا و گینه نو زندگی می‌کند دریافتند که اجداد این چهارپا کانگروهای اولیه ای بوده اند که میلیونها سال قبل و زمانی که هوا گرمتر و مرطوب تر بود زندگی می‌کردند.این موش کانگرویی آخرین نمونه از گروه کانگروهای اولیه بوده و از تمام گونه های جدید جدا شده است.
دیرینه شناسان استرالیایی در این بررسیها نشان دادند که جمجمه، دندانها و پاهای کانگروهای اولیه همانند این موش کانگرویی برای حرکت کردن و چریدن در جنگلهای پوشیده از برگهای پهن سازگار شده بودند. این درحالی است که گونه های جدیدتری چون کانگروی سرخ یا Macropus rufus با جهیدن و غذاخوردن در مراتع باز سازگار شده اند.
در حقیقت، کانگروهای اولیه بین 40 تا 50 میلیون سال قبل زندگی می‌کردند و تعداد آنها تا 15 میلیون سال قبل رو به افزایش بود اما در این زمان آب و هوا خشک تر شد و در نتیجه کانگروهای جهنده و علفخوار افزایش و از تعداد کانگروهای دونده کاسته شد.
براساس گزارش The Australian، این محققان در این خصوص توضیح دادند: "می‌توان گفت به تدریج که هوای استرالیا از حالت مرطوب به حالت خشک تغییر کرد کانگروها برای ادامه حیات خود مجبور شدند جهیدن را بیاموزند."