ويتامين «ث» مانند سایر ويتامينهاي گروه «ب»، از ویتامین های محول در آب است. این ویتامین يك آنتياكسيدان قوی است كه براي سلامت بدن بسيار اهميت دارد. ليمو شيرين، پرتقال، گريپفورت، گوجهفرنگي و سيزيجات منابع غني ويتامين «ث» هستند. مرتضی صفوي کارشناس تغذیه و عضو هئيت علمي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان می گوید: ويتامين «ث» در بدن ساخته نميشود و حتماً بايد از طريق مواد غذايي اين ويتامين را تأمين كرد. بدن هر انسان بايد روزانه 30 گرم ويتامين «ث» را از طريق ميوه يا سبزيجات دريافت كند. وی افزود سيبزميني خام سرشار از ويتامين «ث» است ولی در صورتي كه پخته شود، مقدار قابل توجهي ويتامين «ث» آن از بين ميرود.
ويتامين «آ» و «د» نيز از جمله آنتياكسيدانهايي هستند كه به صورت محلول در چربي جذب بدن ميشوند. آنتياكسيدانها ميتوانند از بيماريهاي قلبي، عروقي، سرطانها، بيماريها متابوليك و آنفلوآنزا جلوگيري كنند.
اين متخصص تغذيه افزود: در غذاهايي مانند آبگوشت كه سيبزميني در آن ريخته ميشود، سيبزميني بايد همراه با آب غذا خورده شود به دليل اين كه ويتامين «ث» محلول در آب است و بيشتر ويتامين، وارد آب غذا شده است، در صورتي كه آب غذا دور ريخته شود در واقع منبع ويتامين«ث» آن از بين رفته است.
وي همچنين گفت: ويتامين «ث» در حرارتهاي بالاي 100 درجه از بين ميرود.
صفوي اضافه كرد: اگر سيبزميني به صورت كبابي، يا ماكروويوي و سرخ كرده استفاده شود ويتامين «ث» آن حفظ ميشود.
اين متخصص تغذيه درباره مقدار مصرف موادي كه سرشار از ويتامين «ث» هستند، گفت: 2 تا 4 سهم به اندازه يك پرتقال يا يك سيب و 3 تا 5 سهم يعني به اندازه يك ليوان سبزي خام يا نيم ليوان سبزي پخته ويتامين «ث» روزانه هر فرد تأمين ميكند.
وي افزود: مقدار ويتامين «ث» در سبزيها و ميوههاي رنگي بسيار زياد است.
صفوي بيان داشت: ويتامين «ث» در جذب آهن بسيار مؤثر است و اگر بعد از غذاهاي گوشتي يك ليوان آب پرتقال خورده شود، آهن بهتر جذب ميشود.
اين متخصص تغذيه اضافه كرد: ويتامين «ث» به دليل آنتياكسيدان بودنش ضد راديكال و عنصرهاي آزاد موجود در برخي مواد غذايي است.
وي افزود: مصرف بيش از حد ويتامين «ث» اگر از منابع طبيعي تأمين شده باشد از طريق ادرار دفع ميشود و در بدن ذخيره نميشود. بنابراين هيچ مشكلي ايجاد نميكند.