کل کل حقوقی علی دایی و فدراسیون فوتبال برای بسیاری از مخاطبان نود چرا باید جالب می بود ؟ چرا عادل در هیچ زمانی نپرسید اقای دایی آن موضوع قرارداد پیراهن تیم ملی چه شد ؟ یا چرا باید ۸۰۰ میلیون بابت نرفتن به جام جهانی شما بگیرید ؟ اصلا چرا باید ما تا ساعت سه بامداد در یک رسانه عمومی مباحث حقوقی و سنگین سرمربی سابق تیم ملی را دنبال کنیم، چند نفر قانع شدند ؟ ... البته این وسط نکته جالب برای من، رقمهای کلان فوتبال بود که گفته میشد عرف است ،۳۰۰ میلیون تومان به محض اینکه سوت آغاز تمرین تیم ملی را زدی و ... در کشور ما توسعه یافتگی در تمام سطوح انجام نشده است. بیایید بررسی کنیم بهترین صنعتگران این ممکلت در هر رشته ای در سال چقدر درآمد دارند؟ یا دانشجویان و متخصصان علمی که در واقع قهرمانان فکری کشور هستند با چه حقوقی و مزایایی می روند فوتبالی را می بینند که سرمربی و بازیکن آن به ترتیب چهار و سه میلیون تومان برای یک برد پاداش گرفته اند .... از نگاه دیگر آیا فقط فوتبال شادی را به ما ارزانی میکند یا هر کسی در هر مسئولیتی با رفتار درست و سالم می تواند برای جامعه و کشور نشاط و شادابی را به ارمغان بیاورد. آیا همین رفتگر محل ، بدون اینکه او را بشناسید و هر روز محله شما را تمیز و پاکیزه نگه می دارد اسباب شادی نیست ؟ تنها تفاوت مهم او با فوتبالیستها در طلبکار نبودن از عالم و ادم است . معتقدم این شکل پرداخت سوژه ها در تلویزیون برای بیننده عام که از همه جای ایران نود را دنبال میکند به جای امیددهی و حداقل تفهیم برخی حقایق این فوتبال ، سرخوردگی ایجاد میکند
چرا آقای فردوسی پور؟
پ. ن : جالبه باز هم بدونید حقوق یک مدیر عامل باشگاه ورزشی ۱۳ میلیون تومان در ماه است که با احتساب پاداش و غیره به سالی ۱۶۰ تا ۱۷۰ میلیون می رسد البته باشگاه فرهنگی - ورزشی