**پند اول**
.**بوقلمونی،گاوی بدید و بگفت:
در آرزوی پروازم اما چگونه ، ندانم**
**گاو پاسخ داد:
گر ز تپاله من خوری قدرت بر بالهایت فتد و پرواز كنی**
**بوقلمون خورد و بر شاخی نشست**
**تیراندازی ماهر، بوقلمون بر درخت بدید**
**تیری بر آن نگون بخت بینداخت و هلاكش نمود**
**نتیجه اخلاقی**
**با خوردن هر گندی شاید به بالا رسی، لیك در بالا نمانی**
**پند دوم**
.**گنجشكی از سرمای بسیار قدرت پرواز از كف بداد و در برف افتاد**
.**گاوی گذر همی كرد و تپاله بر وی انداخت**
.**گنجشك ز گرمای تپاله جان بگرفت و به آواز مشغول شد**
.**گربه ای آواز بشنید، جست و گنجشك بدندان بگرفت و بخورد**
**نتیجه اخلاقی**
. **هر كه گندی بر تو انداخت، حتماً دشمن نباشد**
.**هر كه از گندی بدر آوردت، حتماً دوست نباشد**
.**گر خوشی، دهان ببند و آواز، بلند مخوان**
**پند سوم**
**خرگوش از كلاغی بر سر شاخه پرسید**
**كه آیا من نیز میتوانم چون تو نشسته ، كار نكنم؟**
**كلاغ پاسخ داد: چرا كه نه**
**خرگوش بنشست بی حركت**
.**روباهی از ره رسید و خرگوش بخورد**
**نتیجه اخلاقی**
. **لازمه ی نشستن و كار نكردن بالا نشستن است**