از لحاظ قدمت تاریخی، ایران در زمره پنجمین کشور جهان و از لحاظ جاذبههای طبیعی و گردشگری یکی از ده رتبه اول جهان به شمار می آید. اما براساس آمارها کشوری همچون امارات که یک صدم توانمندی تاریخی و فرهنگی کشورمان را نیز ندارد توانسته است بیش از ده میلیون گردشگر در سال جذب کند اما آیا می توان چنین تناسبی را میان امکانات و تعداد گردشگران در کشور خودمان نیز پیدا کرد؟ !
در طول ۱۰ سال آینده گردشگری و مسافرت تا میزان متوسط ۵/۴ % در سال افزایش خواهد یافت. تا سال ۲۰۱۴ صنعت توریسم به بازاری بیش از ۹ تریلیون دلار دست می یابد که تقریباً ۷ تریلیون دلار به تولید ناخالص داخلی در دنیا اضافه خواهد نمود و در حدود ۳۶۰ میلیون شغل غیرمستقیم ایجاد خواهد کرد... و همه اینها در حالی است که سهم ایران از کل گردشگری بین المللی در سطح جهان کمتر از ۱/۰ % است!
با این وجود، در افق پیش رو، برای جذب گردشگر و توسعه صنعت گردشگری تنها داشتن جاذبه های توریستی هم کافی نخواهد بود بلکه باید هتلها، فروشگاهها، تجارت الکترونیک، بانکداری الکترونیک و به طور کل، جوامع مدرن و پیشرفته ای نیز داشته باشیم.


● گردشگری الکترونیکی چیست؟
گردشگری الکترونیکی عبارت است از به کارگیری فن آوری نوین برای ارائه سرویسهای موردنیاز گردشگران. با استفاده از فن آوری اطلاعات ارائه سرویسهای موردنیاز گردشگران، ساده تر، با کیفیتی بالاتر و هزینه ای کمتر انجام می پذیرد. در واقع ET ارائه الکترونیکی کلیه سرویسهایی است که در گذشته، گردشگران به صورت سنتی از آنها استفاده می کردند، بعلاوه سرویسهایی که به واسطه فن آوری اطلاعات میسر شده اند.
گردشگری الکترونیکی امکان ارائه اطلاعات دقیق و به روز و همچنین ارائه خدمات نوین به کاربران و گردشگران را بوجود می آورد. این تسهیلات به گردشگران این امکان را می دهد که قبل از عملی کردن تصمیم سفر به نقطه ای خاص، به صورت مجازی و از طریق ابزارهای وب وارد محل موردنظر شده و با مطالعه و مشاهده اطلاعات متنی، صوتی و تصویری، امکان سفر و مزایا و معایب این سفر را دریابند و به راحتی در مورد انجام این سفر تصمیم گیری کنند.
اطلاع رسانی در مورد جاذبه های گردشگری (جاذبه های تاریخی، باستان شناسی، طبیعی، فرهنگی، صنایع دستی و...) اطلاعات جغرافیایی (نقشه های جاذبه های گردشگری، راههای دسترسی، آب و هوا و...) رویداد الکترونیکی، سیستمهای ذخیره مکان، ذخیره الکترونیکی بلیت، تورهای گردشگری مجازی، سیستمهای برنامه ریزی مقصد و سیستمهای راهنمایی گردشگران روی دستگاههای همراه الکترونیکی از جمله زمینه های فعالیت در گردشگری الکترونیک می باشد.
گردشگری الکترونیک، یکی از عرصه هایی به شمار میرود که در آن کارشناسان و متخصصان با بهره گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات در صنعت جهانگردی توانسته اند افقهای جدید، بازارهای گسترده و رشد بی سابقه ای را نصیب کشورهای خود کنند. پیش بینی می شود که طی ده سال آینده ۳۰ % از کل فعالیتهای گردشگری از طریق اینترنت انجام پذیرد. با استفاده از این خدمات، این امکان وجود دارد که کاربر به سادگی، با هزینه کمتر و با کیفیت بیشتر به اطلاعات و خدمات مورد نیاز خود دست یابد.
به زبان ساده اگر به جای استفاده از روش معمولی سفر، از اینترنت و فناوری اطلاعات و ابزارهای الکترونیک، مانند سی دی، تلفن همراه، نقشه، تصاویر سه بعدی و عکس و فیلم و شبیه سازی های کامپیوتری و عکسهای هوایی، تصاویر ماهواره ای و... در سفرهای خود استفاده کنیم، به این نوع مسافرت، مسافرت الکترونیکی یا گردشگری الکترونیکی می گوییم. به این ترتیب می توانیم تمام فعالیتهای گردشگری، همچون انتخاب منطقه موردنظر و سرویسهای ارائه شده در سفر (برنامه ریزی و مدیریت سفر) بازدید از موزه ها، بناهای قدیمی، آثار باستانی و مناظر زیبای مناطق گوناگون را بدون طی نمودن جاده ها و صرف کمترین هزینه انجام دهیم.


● نیازها، امتیازها و...
یک گردشگر یا مسافر الکترونیکی، پس از ورود به یک سایت گردشگری، انتظار دسترسی به سرویسها و اطلاعات خاصی از منطقه موردنظر را دارد که وضعیت جغرافیایی و اقلیمی منطقه، آب و هوای منطقه موردنظر، به صورت آنلاین و ۲۴ ساعته و پیش بینی چند روز آینده، راههای ارتباطی منطقه، آثار و بناهای تاریخی، فهرست موزه ها و گالری ها و مکان های دیدنی، همراه با ساعت بازدید و... تنها بخشی از آن اطلاعات به شمار میروند.
علاوه بر این برخی امکانات خدماتی موردنیاز گردشگران همچون امکان رزرو و فروش بلیت، فهرستی از تورهای مسافرتی موجود و... نیز از اجزای اصلی چنین پایگاههایی به شمار می رود.
با تحقق الگوی گردشگری الکترونیکی، امکان سفر به مناطق مختلف جهان، بدون نگرانی از مسایل فرهنگی، اجتماعی، مذهبی و سیاستهای بین دو کشور به وجود میآید، ساخت و ساز های بی مورد جهت سکونت مسافران کم می شود، بازدیدهای عملی و همایشهای مختلف با کمک ابزارهای الکترونیکی، همچون ویدئو کنفرانس صورت می گیرد و دیگر نیازی به سفرهای دور و خطر جاده و هزینه های آنچنانی نیست.
ایجاد رقابت در زمینه هتلداری و اقامتگاهها و بهبود سرویس دهی و امکانات رفاهی مکانها، تفریحی و گردشگری، فراهم آمدن امکان خرید اینترنتی از مراکز خرید صنایع دستی و در نتیجه رونق تجارت الکترونیک و کمک به تولید و راه اندازی کارگاههای کوچک و بزرگ صنایع دستی و محلی و چندین و چند موقعیت دیگر از جمله مزایایی هستند که انسان را به پیگیری تحقق این ایده بزرگ شایق می کنند.