درباره ويژگيهاي جسمي استثنايي شاهان پارس بزرگ بسيار سخن رفته است :
به نوشته استرابون :داريوش اول « افزون بر اينکه دستانش چنان کشيده بود که به زانويش مي رسيد ، از همه مردان زيباتر بود »!(کتاب15، فصل3، بند21)
چهره اي که هرودوت از خشايارشا ترسيم مي کند ، به همان اندازه فريبنده است:
« در ميان دهها هزار مرد ، کسي نبود که به لحاظ زيبايي و بلنداي قامت براي تصاحب قدرت از خشايارشا شايسته تر باشد »(کتاب7 ، بند187)
پلوتارک در نوشته هايش از اردشير مي گويد :
« اردشير به دراز دست ملقب بود ، چون دست راستش از چپ بلندتر بود »( اردشير، کتاب1، بند1) و در مورد داريوش سوم مي گويد : « به لحاظ زيبايي و هيبت از تمامي مردان برتر بود ».
کورنليوس نپوس در زندگي شاهان ، کتاب 21 ، بند34 مي گويد :
« اردشير شهرت عمده خود را مديون سيماي باوقار و زيبايي جسمانيش بود که شهامت نظامي حيرت آوري با آن همراه بود در واقع ، او در ميان تمام پارسيان بي همتا بود ».