درباره ويژگيهاي جسمي استثنايي شاهان پارس بزرگ بسيار سخن رفته است :‏



به نوشته استرابون :داريوش اول « افزون بر اينکه دستانش چنان کشيده بود که ‏به زانويش مي رسيد ، از همه مردان زيباتر بود »!(کتاب15، فصل3، بند21)‏



چهره اي که هرودوت از خشايارشا ترسيم مي کند ، به همان اندازه فريبنده است:‏

‏« در ميان دهها هزار مرد ، کسي نبود که به لحاظ زيبايي و بلنداي قامت براي ‏تصاحب قدرت از خشايارشا شايسته تر باشد »(کتاب7 ، بند187)‏



پلوتارک در نوشته هايش از اردشير مي گويد :‏

‏« اردشير به دراز دست ملقب بود ، چون دست راستش از چپ بلندتر بود »( ‏اردشير، کتاب1، بند1) و در مورد داريوش سوم مي گويد : « به لحاظ زيبايي و ‏هيبت از تمامي مردان برتر بود ».‏

کورنليوس نپوس در زندگي شاهان ، کتاب 21 ، بند34 مي گويد :‏

‏« اردشير شهرت عمده خود را مديون سيماي باوقار و زيبايي جسمانيش بود که ‏شهامت نظامي حيرت آوري با آن همراه بود در واقع ، او در ميان تمام پارسيان بي ‏همتا بود ».‏
‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏