ديروز مطلبي نوشته بودم در مورد اداره يك شركت نرم افزاري و توليد نرم افزار به شيوه يك رستوران با غذاهاي آماده و سريع. خواننده گرامي با نام مهدي لينك مطلبي بود نوشته آقاي Robert با عنوان


انصافا خيلي خوب نوشته شده بود و از اين بابت از اين دوست عزيز سپاسگذارم. راستش ياد زماني افتادم كه داشتم تز كارشناسي ارشد را مي نوشتم، آن زمان هم تقريبا مدت 6 ماه همين اتفاق مي افتاد. هر مطلب نويي كه به ذهنم مي رسيد را وقتي جستجو مي كردم مي ديدم كه كسي يا عين آن و يا شبيه آن را كار كرده است و اين در آن وضع و با محدوديت زماني عصبانيم كرده بود.
اما انصافا اين دفعه خوشحال شدم. مطلب را كه خواندم زاويه هاي ديگري نسبت به اين مساله و شباهات ها و ت�فاوت هاي توليد نرم افزار با يك رستوران FastFood برايم آشكار كرد.
توصيه مي كنم اصلش را بخوانيد، اما به طور خلاصه مي توان گفت كه مهمترين دلايل رغبت مردم به اينگونه رستورانها را ثبات و سهولت استفاده عنوان كرده است در حالي كه مساله كيفيت ناديده گرفته شده است. در آخر هم توجه داده است به نوعي رژيم غذايي (!) در توليد نرم افزار كه در كنار مسائل سرعت و سهولت به پارامترهاي بهبود و كيفيت هم توجه شود.
ادامه دارد ....

همين!