بر پایه اعلام پژوهشگران آلمانی، بدن جوانان و نوجوانان 12 تا 18 ساله برای تطبیق خود با شرایط جدید ناشی از تغییر ساعت در بهار و پاییز، حتی تا 3 هفته وقت نیاز دارد.

"کریستف راندلر" کرونو بیولوژیست ( گاه شناس زیستی) و استاد دانشگاه هایدلبرگ آلمان در باره تاثیرات تغییر ساعت در پاییز و بهار بر خواب و رفتار افراد به ویژه نوجوانان و جوانان می گوید، بر پایه تحقیقات ما که در آن 500 دانش آموز شرکت داشتند، بدن جوانان و نوجوانان 12 تا 18 ساله برای تطبیق خود با شرایط جدید ناشی از تغییر ساعت در بهار و پاییز، حتی تا 3 هفته وقت نیاز دارد.
راندلر که برای اولین بار در یک تحقیقات وسیع و گسترده کیفیت واکنش دانش آموزان نسبت به تغییر ساعت را بررسی کرده افزود، برخی از تدابیر و اقدامات می توانند به تطبیق سریع تر بدن با زمان و ساعت جدید کمک کنند.
راندلر می گوید، تغییر ساعت حتی می تواند باعث کاهش راندمان دانش آموزان در مدرسه نیز بشود، بدین خاطر بهتر است که معلمین پس از تغییر ساعت پاییز و بهار، امتحانات را تاخیر بیاندازند.
این کارشناس افزود، این در حالیست که بزرگسالان می توانند یک هفته پس از تغییر ساعت، خود را با شرایط زمانی جدید وفق دهند.
راندلر در باره اینکه چرا انعطاف پذیری نوجوانان کمتر از بزرگسالان است می گوید، رفتار خواب- بیداری در طول زندگی و عمر تغییر می کند. در حالیکه کودکان بیشتر سحرخیز هستند اما در دوره بلوغ تولید ملاتونین، هورمون خواب، یک تا دو ساعت دیرتر در شب انجام می گیرد. این امر با فعال شدن هورمون های جنسی در ارتباط است. بدین خاطر 85 درصد از نوجوانان، شب زنده داری را دوست داشته و به "جغدان شب" موسوم هستند و پس از غروب آفتاب، هنوز خسته نیستند و تمایل به خواب ندارند و بدین خاطر صبح ها تمایلی به بیدار شدن و خروج از رختخواب ندارند.
راندلر می گوید، این در حالیست که از سن 21 سالگی تا زمان بازنشستگی، بیوریتم یا نظم زندگی مجددا به سمت سحرخیزی تمایل پیدا می کند. یک سوم از افراد 30 ساله نیز سحرخیز و موسوم به "چکاوکان صبح" هستند. این افراد با تغییر ساعت در بهار مشکلات کمتری دارند زیرا که صبح سرزنده و شاداب می باشند. در حالیکه عقب کشیدن ساعت در پاییز برای سحرخیزان نفع چندانی ندارد اما این تغییر زمانی برای افرادی مناسب است که معمولا دیر از خواب بر می خیزند.
اینپژوهشگرآلمانیدرپاسخبهاینکهآیاتغییرازوضعیت شب زنده داری به سحرخیزی و یا برعکس ممکن است؟ می گوید، پژوهشگران حدس می زنند که نوع خواب تا 50 درصد بصورت ژنتیکی و توارثی از پیش تعیین شده است و نتایج یک مطالعات نشان می دهد که صرفا حدود نیمی از داوطلبان قادر بودند از طریق تمرینات و ورزش بیوریتم خود را حدود نیم ساعت بطور درازمدت به تاخیر بیاندازند.
کرونوبیولوژیست های دانشگاه مونیخ در یک نظرسنجی در باره کیفیت وضعیت خواب و بیداری و سحرخیزی یا شب زنده داری افراد تحقیق کردند. در حالیکه اسپانیائی ها در بالاترین حد و میزان جزو نوع شب یبداران هستند و در این امر از ایتالیایی ها نیز پیشی گرفته اند.
راندلر در پاسخ به اینکه آیا زندگی برای سحرخیزان آسان تر است؟ می گوید، تحقیقات نشان داده اند که افراد سحرخیز به آسانی دچار استرس می شوند و صبح مقدار زیادتری "کورتیزول" هورمون استرس ترشح می کنند و بدین خاطر بهتر بیدار شده و از رختخواب خارج می شوند. این در حالیست که افراد شب زنده دار اغلب از افسردگی رنج می برند و دانش آموزان شب زنده دار اغلب نمرات بدتری دریافت می کنند.
راندلرمیگوید،فکرمیکنمکهبسیاریازدانشآموزان به خاطر شروع درس در ساعات زود صبح از کمبود خواب و خستگی و کوفتگی رنج می برند. وضعیت شب زنده داران و جغدان شب بین 12 تا 19 سالگی است یعنی دقیقا در زمانی سخت و هنگامی که از کودکان در مدرسه و آموزش، بالاترین راندمان انتظار می رود. شروع دیرتر درس در صبح نه تنها برای راندمان درسی آنها بهتر و مناسب تر است بلکه حتی برای زندگی خانوادگی در شب نیز مطلوب تر است زیرا که کودک می تواند زمان بیشتری در شب به همراه پدر و مادر بیدار بماند.
راندلر در پاسخ به اینکه پس از تغییر ساعت بهاری و پاییزی چگونه می توان کودکان را مجددا به تحرک آورد؟ می گوید، 20 تا 15 ساله ها بطور میانگین، 9 ساعت خواب در روز نیاز دارند، بنابراین والدین بایست کمک کنند تا فرزندان آنها حدود یک ساعت زودتر از زمان خواب آرام گرفته به رختخواب بروند و ورزش و بازی کامپیوتری را به موقع پایان دهند. بعلاوه تاریک بدون اتاق نیز کمک می کند تا شب بهتر به خواب برود و بدن حدود نیم ساعت بعد، تولید هورمون خواب ملاتونین را شروع کند.
این کارشناس می گوید، نوجوانان بایست صبح ها نیز برای بیدار شدن و فعال شدن تابش نور خورشید را احساس کنند و به عنوان نمونه بجای اتوبوس، با دوچرخه به مدرسه بروند. والدین بایست در این صورت تفاهم داشته باشند چنانچه فرزند آنها پایان هفته را تا ظهر خوابید، زیرا که بدن نیاز مبرمی به جبران کمبود خواب دارد.




منبع: مجله آلمانی فوکوس اکتبر 2007