جمعه مسجد



این مسجد باقی مانده ی یک بنای بزرگ از دوره سلجوقیان است که در محله ی"پیر شمس الدین" میان گورستانی قرار گرفته و از سه قسمت تشکیل شده است:
اولین قسمت بنا پایه ی مناره ای است که در فاصله ی اندکی از مسجد به چشم می خورد.این مناره شیوه سلجوقی را دارد واز دو قسمت پایه ی هشت ضلعی و بدنه ی استوانه ای به قطر پنج متر تشکیل شده است.در بدنه ی مناره ،دو سنگ نبشته باقی مانده که عبارت است از فرمان" اوزون حسن آق قویونلو" و کتیبه ای که در تاریخ 878 هجری رادارد و در اداره ی فرهنگ و هنرسابق حفاظت می شود.
دومین قسمت اصلی بنا ،مسجد تیر پوش است.به ابعاد 80/9 *50/12 که روی نه ستون چوبی قرار گرفته است و ستون ها هم بر پایه های سنگی غیر منتظم استوار شده اند.در وردی چوبی تکه کوب شده است و میخ های آهنی برجسته دارد و بالای یک لنگه آن نوشته ای ،کنده کاری شده است.
سومین قسمت بنا ،مسجد قدیم است که بنایی مرکب از چهار تاق و گنبد است.تمام بنا آجری و به مقدارخیلی کم در تزئینات آن کاشی به کار رفته است.بسیاری از بنا تقریبا از بین رفته و تنها مقداری از آن باقی مانده است.سفال ها و آثار مشکوفه در جریان کاوش های هیات باستان شناختی ،بیشتر به سده های پنچ و شش هجری و مسجد سلجوقی تعلق دارد.بقایای کتیبه های فرو ریخته و شکسته ی سده های سوم و چهارم نیز در زیر دیوار سنگی سراسری که شبستان قرن نهم را محصور می کرد،به دست امده است.