sms جبران خلیل جبران

[mahdi271]

شاید کسی را که روزی با تو خندیده است را از یاد ببری، اما هرگز آنرا که با تو اشک ریخته است فراموش نخواهی کرد.

[mahdi271]

عشق حقیقی در باغچه روح شکوفا می گردد و عشق مجازی در بستر جسم.

[mahdi271]

چنانچه هسته باید نخست دل خاک را بشکافد تا راز دلش در آفتاب عریان شود، آدمی نیز باید رنج شکافتن را بشناسد تا به شکفتن برسد.

[mahdi271]

عشق، تنها ازادی در دنیاست، زیرا چنان روح را تعالی می بخشد که قوانین بشری و پدیده های طبیعی مسیر آن را تغییر نمی دهند.

[mahdi271]

خردمند به من نسبت خردمندی می دهد و نادان، نسبت نادانی. چون به تحقیق در گفته هایشان می اندیشم، می بینم که هر دو راست می گویند.

[mahdi271]

قلبم فرمانروا و سلطان من بود، اما اکنون، یوغ بندگی تو را بر گردن دارد. صبرم، یاور من بود اما اکنون خصم من است.

[mahdi271]

در دل هر زمستان، تپشی از بهار هست و در پوشش سیاه شب، لبخندی از طلوع نمایان است.

[mahdi271]

هر آنچه در زمین است، مطابق با قانون طبیعت بنا شده است، و از این قانون، شکوه و لذت آزادی پدیدار می گردد.

[mahdi271]

کاش عین پاکی، شادکامی و خوشنودی بودم، و روی گردان از آنچه فرا رسد و بی خبر از آنچه گذشته باشد.

[mahdi271]

کاش می دانستم آیا گذشته ها را بازگشتی، وآیا محبوب و دلبند را حضوای دوباره هست.