ايرانيان باستان رومي ها را با گاز مسموم كردند
بقاياي كشف شده در زير ديوار دورا نشان از آن دارد كه از گازهاي سمي براي محاصره اين شهر استفاده شده

بنابه تحقيقي در بريتانيا، ايرانيان باستان اولين بشرهايي بوده اند كه از گازهاي شيميايي در جنگ استفاده كرده اند.
يك محقق بريتانيايي گفته است كه شواهدي را كشف كرده است كه امپراطوري ايران در قرن سوم ميلادي در جنگ با رومي ها از گازهاي سمي در شهر "دورا" -واقع در شرق سوريه كنوني- استفاده كرده است.
اين نظريه بر اساس بقاياي حدود 20 سرباز رومي كه در زير ديوار اين شهر كشف شده اند، مطرح شده است.
بقاياي كشف شده در نشست سالانه موسسه باستان شناسي آمريكا به نمايش گذاشته شد.
تحقيق جديد نشان مي دهد كه ايرانيان باستان براي ورود به شهر دورا در زير ديوار آن يك نقب حفر كرده بودند.
سايمون جيمز، باستان شناس از دانشگاه لستر انگلستان، مي گويد آنها همچنين قير و سنگ سولفور آتش زده بودند تا گازهاي پر تراكم سمي توليد كنند.
او افزود كه دودكش هاي زيرزميني احتمالا به توليد و توزيع اين گازهاي مرگ آور كمك كرده است.
رومي ها ظاهرا براي جلوگيري از محاصره اين شهر نقب خودشان را حفر كرده بودند. دهانه دو نقب در زير زمين با يكديگر تلاقي پيدا مي كرده است.
سايمون جيمز مي گويد: " ايرانيان باستان برايكشتن 20 مرد در فضايي به ارتفاع يا پهناي كمتر از 2 متر و طول يازده متر به سربازان فوق بشر نياز داشته اند اما اين كار را با گازهاي سمي در عرض چند دقيقه انجام داده اند."
دكتر جيمز مي گويد: "سربازان رومي كشف شده در محل تلاقي دو نقب در زير زمين با دودهاي سمي مواجه و در عرض چند ثانيه بيهوش شده اند و ظرف چند دقيقه مرده اند."
حفاري ها نشان داده است كه اجساد سربازان رومي توسط دشمنانشان در نزديكي محل تلاقي نقب ها و در محل ورود به نقب رومي ها انباشته شده بودند تا پيش از آتش زدن تونل براي ورود به آن ايجاد سد كرده باشند.
باستان شناس بريتانيايي مي گويد: "شواهد باستان شناسي به دست آمده در شهر دورا به روشني نشان مي دهد كه ايرانيان دوره ساساني به اندازه رومي ها در محاصره كردن شهرها به عنوان روشي در جنگ، مهارت داشته اند."
شواهد همچنين ثابت مي كند كه ايرانيان باستان با هدف فرو ريخته شدن ديوار شهر دورا و همچنين برج كه كنار آن بوده به حفر نقب دست زده اند.
با اين كه نقب ايرانيان باعث نشده كه ساختار اين ديوار فرو بريزد، مهاجمان سرانجام دورا را تصرف مي كنند.
با اين حال، اين كه ايرانيان باستان چگونه توانسته اند وارد اين شهر بشوند هنوز هم يك راز به حساب مي آيد چون جزئيات عمليات محاصره در شواهد تاريخي به جاي مانده كشف نشده است.
دورا مدتي بعد از تصرف رها شده و ساكنان آن توسط ايرانيان باستان كشته يا به امپراطوري ايران منتقل شده اند.
در سال 1920 بخشي از بقاياي اين شهر كه در شرايط خوبي مانده بوده است توسط سربازان هندي كه تلاش داشته اند در كنار ديوار دورا سنگرهاي دفاعي ايجاد كنند، از زير زمين بيرون آورده شد.
اسكلت شهر دورا در دهه هاي بيست و سي ميلادي توسط محققان فرانسوي و آمريكايي كشف شد.