پوشش زنان در ایران باستان

[Borna66]

پوشش زنان در ایران باستان،یک نظریه است که بر اساس آن،پوشش حجاب از ایران پیش از اسلام سرچشمه می گیرد."ویل دورانت" معتقد است:«نقش پوشش و حجاب زنان در ایران باستان چنان برجسته است که می توان ایران را منشأ اصلی پراکندن حجاب در جهان دانست!»."دایرة المعارف لاروس"نیز به وجود حجاب در ایران باستان اشاره می کند.در "تفسیر إثنی عشری"چنین آمده است:«تاریخ،نشان می دهد که حجاب در فرس(فارس)قدیم وجود داشته است»...

[Borna66]

"زرتشت"در حدود بیش از هزار سال(و به روایاتی بیش از هزاران سال)پیش از میلاد مسیح،در کتاب « یسنا » بر عفّت سرشتین در کنار پوشش ظاهری پافشاری کرده است.بر پایه ی آنچه موبد «رستم شهرزادی»گفته است،پوشش زن باید به گونه ای باشد که حتّی یک تار موی او نیز آشکار نگردد.در "خرده اوستا" چنین آمده است:"همگان نامی زتو برگوئیم و همگان سر خود را می پوشیم و آنگاه به درگاه دادار اهورامزدا نماز می کنیم"...

[Borna66]

حجاب زنان ایران در دوران "ماد"ها و "هخامنشیان" *
به نظر می رسد پوشش زنان ایرانی در دوره ی "ماد"ها و "هخامنشیان" تفاوت چندانی از هم نداشته است.در کتابی با عنوان «پوشاک باستانی ایرانیان»،درباره ی "پوشش زنان در دوران "ماد"ها" نوشته شده است:«مرد و زن،به واسطه ی اختلافی که میان پوشش سرشان وجود داشت،از هم تمیز داده می شوند.به نظر می رسد که زنان،پوششی نیز روی سر خود گذارده اند...».همچنین در این کتاب دباره ی "پوشش زنان در دوره ی "هخامنشیان" چنین آمده است:«از روی برخی نقوش مانده از آن زمان،به زنان بومی برمی خوریم که پوششی جالب دارند.پیراهن آنان پوششی ساده و بلند یا دارای راسته چین است.به زنان دیگر آن دوره برمی خوریم که از پهلو بر اسب سوارند.اینان چادری مستطیل بر روی همه ی لباس خود افکنده و در زیر آن،یک پیراهن با دامن بلند و در زیر آن نیز،پیراهن بلند دیگری تا به مچ پا نمایان است»."ویل دورانت" درباره ی زنان در دوره ی "هخامنشیان" می نویسد:«زنان طبقات بالای اجتماع جرأت آن را نداشتند که جز در تخت روان روپوش دار از خانه بیرون بیایند.هرگز به آنان اجازه داده نمی شد که آشکارا با مردان آمیزش(اختلاط)کنند.زنان شوهردار حق نداشتند هیچ مردی را-حتّی پدر یا برادرشان باشد-ببینند!...».لازم به ذکر است که بدانید:در دوره ی "هخامنشیان" هنگامی که «خشایارشا» در مجلسی از ملکه "وشی" ایرانی،خواست تا نیمه عریان به مهمانی حاضر شود ،او به این کار تن در نداد و همین کار باعث شد تا عنوان "ملکه ی ایران" را از دست بدهد،در حالی که "استر" یهودی به انجام این کار پرداخت.