در کنار توسعه صنعت در قرن اخیر، کاربرد دیگ های بخار با فشار بالا ضروری گردید و برخی اوقات هم انفجارهای مصیبت باری بروز کرده است. چراکه در گذشته دیگ‌های بخار از ظروف با قطر بزرگ تحت فشار ساخته می شد که در اثر فشار داخلی، تنشهای انبساطی درون دیگ های بخار در دیواره‌های این ظروف رخ می داد. راه حل پیشنهادی برای حل این مشکل اساسی، کم کردن قطر ظروف تحت فشار بود. در واقع این کاهش قطر اساس عملکرد دیگ های بخار لوله-آبی می باشد. درون لوله های این دیگ‌های بخار آب و در سطح خارجی آنها، گازهای داغ در جریان می باشند.
دیگ‌های بخار لوله آبی از ظروفی به نام درام تشکیل شده که به وسیله لوله به هم وصل گشته اند. آب داخل لوله های دیگ بخار گردش داشته و گازهای داغ در مجاورت لوله ها حرکت می کنند. با اهمیت ترین مزایای دیگ‌های بخار لوله آبی، امکان افزایش ظرفیت آنها می باشد. دیگ‌های بخار لوله آبی قادرند بخاری با فشار 160 Atm و دمای 550 C و ظرفیت 160 تا 2200 ton/hr تولید نمایند. دیگ‌های بخار لوله آبی برای کاربرد در صنعت نفت و پتروشیمی در سایز کوچک تر و به حالت پکیج تولید می شوند.منبع : دیگ بخار لوله آبی
علاوه بر این تقسیم بندی، دیگ های بخار را بر اساس تعداد مسیر گازهای احتراقی برای ورود به دودکش به انواع دیگ بخار تک پاس، دیگ بخار دو پاس، دیگ بخار سه پاس و دیگ بخار چهار پاس دسته بندی می کنند.
در یک دیگ بخار بدنه باید عایق بندی گردد و توسط پشم شیشه مرغوب و ورق های فولادی روکش شوند. اتصالات و جوشکاری و مونتاژ آن باید توسط اشعه ایکس سنجیده شده و مقدار تنش های متحمل برروی آن تست گردد.کوره باید به شکلی ساخته شود که در برابر گرما و مقدار جذب حرارت و انقباض های صورت گرفته حالت ارتجاعی داشته و تخریب نشود. هوارسانی دیگ که بوسیله فن های الکتریکی ایجاد می شود به وسیله کنترل کننده هایی سنجیده شود. مقدار سوخت و همینطور مقدار هوای اولیه به وسیله تجهیزاتی به نام دمپر و بادامک های متصل به اهرم انجام می گیرد که باید دارای حساسیت خوبی نسبت به تغییرات این موارد باشد.