یکی از مشکلات امروز در صنعت ساختمان سازی نحوه نصب دودکش های بخاری در ساختمان می باشد. آنچه باید متذکر گردد مباحث مربوط به نحوه طراحی و اجرای دودکش ها در مبحث 17 به صورت مفصل شرح داده است. لذا با مروری اجمالی بر این مبحث میتوان نکاتی جالب را برداشت نمود.
1) هر وسیله درون سوز مانند بخاری، آبگرمکن و غیره باید دارای دودکش مناسب و لوله رابط مستقل باشد.
2) لوله رابط و اتصالات آن در دودکش های مشترک باید از نوع فلزی باشد.
3) استفاده از لوله های قابل انعطاف (خرطومی یا آکاردئونی) به عنوان دودکش ممنوع است.
4) حداکثر طول لوله رابط باید 0.45 متر برای هر 2.5 سانتی متر قطر لوله رابط باشد در صورتی که طول لوله رابط از 0.45 متر برای هر 2.5 سانتی متر قطر بیشتر باشد باید از طریق افزایش قطر لوله رابط با ارتفاع کل دودکش ظرفیت مورد نظر تامین گردد.
5) اضافه شدن هر زانویی 90 درجه، ده درصد از ظرفیت حرارتی دودکش می کاهد لذا لازم است از حداقل زانو برای رسیدن به دودکش استفاده شود.
6) جهت استفاده از بخاری دیواری باید دهانه دودکش حداقل در ارتفاع 120 سانتی متر از کف محل نصب تعبیه شده باشد.
7) عبور دودکش از فضای داخلی و سقف کاذب حمام مجاز نمی باشد.
8) انتهای کلیه دودکش ها باید حداقل یک متر از سطح پشت بام بالاتر بوده و از دیوارهای جانبی نیز حداقل سه متر فاصله داشته باشدو در صورتی که فاصله کمتر از 3 متر باشد انتهای دودکش باید حداقل 60 سانتی متر از بلندترین دیوار مجاور بالاتر فرار گیرد.
9) حداقل قطر دودکش های وسایل گاز سوز 10 سانتی متر می باشد.
10) حداقل فاصله کلاهک دودکش با کولر آبی و دریچه های تامین هوای ساختمان باید 3 متر در نظر گرفته شود.
چند نكته:
- برای دودكشها معمولاً كلاهكی از جنس ورق گالوانیزه به شكل h نصب می‌كنند تا ضمن تخلیه دود، از ورود نزولات جوی در آن جلوگیری شود. وجود کلاهک h بر روی لوله باعث می شود که از سقوط اشیا به داخل دودکش و مسدود شدن مسیر خروج گازها جلوگیری شده و در شرایط وزش باد و با وجود هوای پرفشار خروج محصولات احتراق و گازهای منواکسید کربن به بیرون از ساختمان به راحتی صورت پذیرد.
- عموما بهتر است از جدارهای داخلی برای عبور دودکش استفاده نمود. در صورت اجبار برای عبور دودکش از جدار خارجی جهت جلوگيري از تشكيل قطرات و همچنين سرد شدن دود كه باعث كند شدن خروج دود و يا توقف آن ميشود،جدار خارجي دودكش را عايق بندي نمائيد.
- به طوركلي مسير مستقيم و عمودي بهترين روش براي تخليه محصولات احتراق ميباشد ودودكش نبايد در مسير خود حالت افقي داشته باشد. ولي در مواردي كه مشكلات اجرايي وجودداشته باشد و نياز به تغيير جهت مسير دود باشد، بهتر است از زانويي 45 درجه و حداقل پس از30 سانتيمتر لوله عمودي (خروجي از پكيج) انجام گيرد. و قسمت افقي داراي كمترين طول ممكن باشد
- شكل مناسب برای مقطع دودكش، دایره است. باید سعی شود كه دودكشها در دیوارهای داخلی قرار گیرند. قراردادن دودكش در دیوارهای خارجی، بخصوص در مناطق سردسیر، كارایی دودكش را با اشكال مواجه می‌سازد. چنانچه قطر دودكش زیاد باشد و باعث بریدگی دیوار ساختمان گردد، می‌توان با تأیید دستگاه نظارت از دودكش با مقطع مربع و یا مربع مستطیل استفاده نمود، دودكشهای مربع مستطیل معمولاً از جنس آزبست ـ سیمان ساخته می‌شوند و نسبت عرض به طول آنها 2 به 3 می‌باشد.
- قطر دودكش نصب شده به پكيج به هيچ عنوان نبايد از قطر خروجي كلاهك مخروطي بالاي دستگاه كوچكتر باشد و حداقل قطر دودكش بايد 15 سانتيمتر باشد.
- حداکثر طول قسمت افقی لوله رابط نباید از %75 طول لوله عمودی لوله دود کش بیشتر باشد و هیچ گاه نباید این طول از 3 متر بیشتر شود.
جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت بوتان مراجعه نمایید.