هفته گذشته و در قالب نمایشگاه مطبوعات، هنرمندان متعددی مهمان غرفه سایت «موسیقی ما» بودند. از جمله «نیلوفر لاری‌پور» که به غیر از ترانه‌نویسی، فعالیت مستمری در زمینه روزنامه‌نگاری از سال‌های دور داشته است. در جریان برگزاری بیست و یکمین نمایشگاه مطبوعات، دقایقی را با او گپ زدیم. از این ترانه‌سرای باسابقه درباره کلیت نمایشگاه و دلایل غیبت رسانه‌های هنری پرسیدیم. همچنین بخش دیگر صحبت‌‌های ما با خالق ترانه «راز» هم به سومین جشن سالانه «موسیقی ما» مربوط می‌شد.

نیلوفر لاری‌پور ابتدا درباره نمایشگاه مطبوعات امسال گفت: «کلیت نمایشگاه مطبوعات امسال با سال‌های قبل تفاوت چندانی نداشت. اما امسال یک بی‌نظمی عجیبی در چیدمان غرفه‌ها وجود داشت. نمی‌دانم این مسأله در سال‌های قبل هم بود یا نه، ولی در نمایشگاه بیست و یکم نمود بیشتری داشت. چیدمان امسال نه به حروف الفبا و نه به موضوع بود و این به‌هم ریختگی، مخاطب را آزار می‌داد. اما هدف من از حضور در نمایشگاه مطبوعات و نمایشگاه کتاب، دیدار با دوستان قدیمی و تازگی خاطرات است.»

او نظر خود درباره دلایل غیبت رسانه‌های هنری را هم اینگونه بیان کرد: «درباره این موضوع تا به حال فکر نکرده‌ام، ولی شاید امکاناتی که برای رسانه‌های سیاسی و اجتماعی قائل می‌شوند، بیشتر است. در صورتی که رسانه‌ها و نشریات هنری ظرفیت بیشتری برای جذب مخاطب دارند. زیرا مهمانانی را می‌توانند دعوت کنند و در ایجاد فضاهایی مؤثر باشند که به جذابیت بیشتر نمایشگاه مطبوعات کمک کنند. همانطور که نشریات هنری در کیفیت خود کم‌کار هستند و همه‌چیز را سرهم‌بندی می‌گذرانند، فکر می‌کنم حضور در این نمایشگاه هم برایشان چندان مهم نباشد.»

لاری‌پور ادامه داد: «من اصولاً به نمایشگاه مطبوعات که می‌آیم، در کنار بچه‌های مجله «چلچراغ» هستم؛ ولی دقایقی را پیش آنها می‌ایستم و به غرفه‌های دیگر می‌روم. زیرا در اغلب غرفه‌ها دوستانی دارم و امسال هم که سایت «موسیقی ما» غرفه دارد، در کنار شما هستم.»

ترانه‌سرای «علامت سوال»، سومین جشن سالانه «موسیقی ما» را این‌گونه بررسی کرد: «سومین جشن سالانه «موسیقی ما» خوب بود و از اِشِل‌ مراسم‌هایی که در ایران برگزار می‌شود، فراتر و همه‌چیز در آن فکرشده بود. اما طبیعی است که ما همیشه در ایران نمی‌توانیم طبق برنامه پیش برویم و مثلاً اگر در برنامه‌ای باران ببارد، همه‌چیز به هم می‌ریزد. یا اگر مهمانان جای پارک ماشین پیدا نکنند، می‌روند! با وجود تمام این مسائلی که در سایر جشن‌ها و مراسم‌هایی از این دست وجود دارد، جشن سالانه «موسیقی ما» خوب برگزار شد. تنها نکته‌ای که به ذهن من می‌رسد، این است که بهتر بود مدت زمان اجرای موسیقی سنتی کمتر باشد.»

نیلوفر لاری‌پور در مقوله برگزیدگان جشن سالانه «موسیقی ما» هم نظر خود را این‌گونه مطرح کرد: «من سال‌ها است که موسیقی پاپ گوش نمی‌کنم و نمی‌توانم در این زمینه نظر بدهم و از این موسیقی فاصله گرفته‌ام. زیرا این موسیقی و بی‌مرامی آدم‌های آن، من را آزار می‌دهد. ترجیح می‌دهم وارد کارهای آنها نشوم و در حد یک سلام و علیک با آنها ارتباط داشته باشم و فقط با چند نفر دوست و صمیمی‌تر باقی بمانم تا حرمت حفظ شود. من در مطبوعات، رادیو و تلویزیون کار کرده‌ام ولی در هیچ‌جا آدم‌هایی به بی‌مرامی آدم‌های موسیقی ندیده‌ام.»

در ادامه از او خواستیم که بیشتر از این دوری سخن بگوید و اینکه آیا ناخواسته بوده است؟ «این دوری که شما می‌گویید، پس از یک پروسه طولانی اتفاق افتاد. اینگونه نبود که من ناگهان تصمیم بگیرم و همه‌چیز را کنار بگذارم. من خیلی تلاش کردم که کار کنم و قبلاً در مصاحبه‌ای که با خودت داشتم، گفتم که هشتاد یا نود درصد آهنگسازان و خوانندگان از من شعر دارند. اغلب آنها هم ساخته شده ولی انگار توقع دارند که باید من پیگیر انتشار کارها باشم. بالاخره تفاوتی بین سن و سال و کسوت و سابقه کار آدم‌ها وجود دارد و من آدمی نیستم که هر روز بخواهم تماس بگیرم و بگویم که کارم چه شد؟ من کماکان منتظر اتفاق هستم و اعتقاد دارم که اتفاق خوب در زمان خودش رخ می‌دهد.»

لاری‌پور از جدیدترین فعالیت‌های خود در عرصه هنر هم گفت: «یک مجموعه شعر سپید من برای نمایشگاه کتاب چاپ خواهد شد. مجموعه «عشق کوچک من» شامل متن‌های اینستاگرامی من است که قرار است چاپ شود. کارگاه‌های نویسندگی برای تلویزیون و کارگاه‌های ترانه را هم کماکان دنبال می‌کنم. به تازگی همراه با آقای «امیرعلی نبویان» یک پروژه عروسکی را به عنوان نویسنده آغاز کرده‌ام که در آن آقای نبویان سرپرست نویسندگان است. هنوز در حد اتود است و شاید به نتیجه برسیم و کار را آغاز کنیم و اثر جدیدی باشد.»

او البته در پایان انتقاداتی هم نسبت به سایت «موسیقی ما» داشت و گفت: «من به این جهت از سایت «موسیقی ما» گلایه دارم که آن را معتبرترین سایت موسیقی می‌دانم. به همین جهت پرداختن به مسائل زرد و حاشیه‌ای که صرفاً برای جذب لایک و کامنت مخاطبان است را در شأن شما نمی‌دانم. من گاهی اوقات از تیترها و سوتیترهای شما خنده‌ام می‌گیرد و به نظرم در حد مجلات زرد هم نیست. به نظر من اینکه ابتدا و انتهای یک جمله را حذف کنید و در تیتر قرار دهید تا مخاطب جذب شود، اتفاق خوبی نیست. به نظر من به شورای تیتر و سیاست‌گذاری برای تیتر نیاز دارید تا این بخش هم در حد و شأن «موسیقی ما» باشد. سایت «موسیقی ما» جشن بزرگی را برگزار کرده که 99 درصد اهالی موسیقی در آن حضور داشتند و همگی راضی از در سالن خارج شدند. اما احساس می‌کنم خود سایت در آن اندازه نیست و ای کاش مدیریت و اتاق فکر خاصی داشته باشد تا از آن فضای سطح پایین که درخور شأن «موسیقی ما» نیست، خارج شود.»