حساسين ناشي از لنز تماسي (کنتاکت لنز)
هر جسم خارجي که بصورت مزمن با ملتحمه و سطح داخلي پلک در تماس باشد مي تواند باعث بروز حساسيت شود. در مورد لنز تماسي خود لنز، رسوبات پروتئيني ايجاد شده بر روي لنز و محلول هاي تميز کننده لنز (بخصوص مواد نگهدارنده موجود در محلول) مي تواند موجب ايجاد حساسيت شود. خوابيدن با لنز تماسي احتمال ايجاد حساسيت را شديداً افزايش مي دهد.
حساسيت به لنز تماسي معمولاً بصورت قرمزي و خارش چشم و ايجاد ترشحات فراوان و غليظ بروز مي کند. بعلاوه معمولاً در سطح خلفي پشت پلک فوقاني حالت پشته پشته ايجاد مي شود (اين پشته ها در حقيقت برجستگي هاي طبيعي ملتحمه هستند که پاپيلا نام دارند و در اثر حساسيت بصورت غير طبيعي بزرگ و برجسته مي شوند)
مؤثرترين درمان اين نوع حساسيت توقف استفاده از لنز تماسي است. معمولاً قرمزي و خارش چشم چند روز تا چند هفته پس از توقف استفاده از لنز بهبود مي يابد اما برطرف شدن برجستگي هاي پشت پلک (پاپيلاها) ممکن است چندين ماه طول بکشد. در صورتيکه نتوان از عينک يا روش هاي ديگر براي اصلاح ديد استفاده کرد و فرد ناچار به استفاده از لنز باشد تغيير نوع لنز، تميز کردن مکرر لنز و شيسشوي کامل رسوبات پروتئيني و سپس آبکشي دقيق با آب مقطر و يا استفاده از لنزهايي که به صورت روزانه تعويض مي شوند ممکن است به بهبود اين عارضه کمک کند.
به علاوه ممکن است لازم باشد قطره هاي چشمي پايدار کننده ماست سل ها تا چند ماه در اين افراد مصرف شود. (در موقع استفاده از قطره بايد لنز تماسي را از چشم خارج کرد)
حساسيت هاي پلک
حساسيت هاي پلک اغلب نوعي واکنش حساسيتي ويروس است که در اثر برخورد مستقيم با يک ماده آلرژي زاي خاص ايجاد مي شود. اين عارضه معمولاً در اثر تماس با مواد شوينده يا مواد آرايشي اتفاق مي افتد و به همين دليل در خانم ها شايع تر است. (لاک ناخن در صورت ماليدن دست ها به چشم مي تواند اين عارضه را ايجاد کند).
علائم اين نوع حساسيت معمولاً 24 تا 48 ساعت پس از برخورد با ماده آلرژي زا اتفاق مي افتد. معمولاً پلک ها دچار خارش شديد و قرمزي مي شود، ممکن است جوش هاي ريز آبکي روي پلک ها ايجاد شود گاهي ملتحمه نيز قرمز مي شود. درصورتيکه فرد بطور مکرر با ماده آلرژي زا در تماس باشد پوست پلک ها ضخيم شده حالت چرمي پيدا مي کند و پلک کلفت مي شود.
بهترين درمان اين عارضه شناسايي ماده مولد حساسيت و پرهيز از آن است. در موارد حاد شديد استفاده از يک پماد چشمي استروئيدي ملايم براي مدت چند روز مي تواند به کنترل علائم کمک کند. درصورتيکه عفونت ميکروبي به ضايعه حساسيتي پلک اضافه شود لازم است عفونت با داروهاي آنتي بيوتيکي درمان شود.
چه بيماري هايي با آلرژي چشمي اشتباه مي شوند؟
نكته
بطور کلي در موارديکه علائم آلرژي شديدتر از معمول است يا علائم به اقدامات معمول برطرف نمي شود لازم است حتماً معاينه چشم پزشکي انجام شود چون برخي از بيماري هاي جدي چشمي مي تواند در ابتدا تظاهراتي مشابه آلرژي داشته باشد.
بسياري از بيماري هاي چشمي مي توانند با آلرژي اشتباه شوند. شايعترين اين بيماري ها عبارتند از:
خشکي چشم: معمولاً باعث ايجاد سوزش چشم ها و احساس وجود شن ريزه در چشم مي شود. در اين بيماري خارش چشم کمتر از بيماري هاي آلرژيک است. بعلاوه خشکي چشم معمولاً افراد مسن را مبتلا مي کند در حاليکه آلرژي در افراد جوانتر اتفاق مي افتد. يک نکته مهم آن است که داروهاي آنتي هيستامين که براي کنترل علائم آلرژي مصرف مي شوند مي توانند خشکي چشم را بدتر کنند.
انسداد مجراي اشکي: در اين بيماري نيز به علت بسته شدن مجراي اشکي چشم ها دچار اشکريزش مي شود اما بر خلاف بيماري هاي آلرژيک در اين حالت معمولاً خارش وجود ندارد. اين بيماري نيز در افراد مسن تر شايع تر است.
ورم ملتحمه عفوني: ورم ملتحمه عفوني ناشي از بيماري ها و ويروس ها مي تواند علائمي شبيه آلرژي چشمي ايجاد کند. تشخيص ورم ملتحمه عفوني از آلرژي چشمي مهم است چون ورم ملتحمه عفوني بخصوص نوع ويروسي آن، شديداً واگيردار است و مي تواند اطرافيان را مبتلا کند.
بطور کلي در موارديکه علائم آلرژي شديدتر از معمول است يا علائم به اقدامات معمول برطرف نمي شود لازم است حتماً معاينه چشم پزشکي انجام شود چون برخي از بيماري هاي جدي چشمي مي تواند در ابتدا تظاهراتي مشابه آلرژي داشته باشد.