..روند تغییرات و محدودیت‌های زنجیره تامین صنعت خودرو..

[Isooda]

ماژول‌ها(مجموعه‌ها) و سیستم‌ها در تامین کنندگان – ساخت

خودروسازان به طور قابل ملاحظه‌ای تمایل دارند تامین‌کنندگان آنها حجم زیادی از مجموعه‌ها و سیستم‌های مدولار خودرو را تامین و تحویل کنند. یک ماژول(مجموعه) ترکیب مجموعه‌ای از قطعات به صورت یک مجموعه واحد است که به صورت مستقیم به کارخانه مونتاژ خودروساز در جریان منظم تولید خودرو تحویل می‌شود. از آن جا که تامین کنندگان رده اول برای تامین مجموعه‌ها و سیستم‌های کامل و سیستم‌هایی که بتوانند مجموعه‌ها را روی هم سوار کنند، تحت فشارند، آنها ملزم هستند که دانش طراحی، ایجاد توانایی‌های تست و آزمایش و توسعه آن‌ها را نیز برای انعقاد قراردادهای موفق فروش در حرفه خود بدست آورند.

سوار شدن مستقیم مجموعه‌ها روی خودروها طی عملیات مونتاژ(در کارخانه خودروساز)، زمان مونتاژ و هزینه‌های تولید را کاسته، حمل و نقل راتسهیل کرده و خط مونتاژ را کوتاه می‌کند. به عنوان مثال، شرکت Faurecia، مجموعه‌های صندلی، اتاق، درب، عایق‌ها، سپر و اگزوز را در مجاورت شرکت خودروساز، مونتاژ می‌کند و زمان تحویل آنها معمولا حدود 2 ساعت است. از این رو مجموعه‌سازی در انعطاف پذیری تولید به نحوچشمگیری مؤثر است، به طوری که تعداد خودروهای ساخته شده با نیاز مشتریان برابری می‌کند.





رشد بازار پس از فروش – تحویل


خدمات پس از فروش در موضوع قطعات یدکی در تعادل هزینه‌های انبارداری و خدمات به مشتری، دقیقا مثل فروشندگان، با مشکل مواجه است. قطعات مختلف خودرو از زنجیره تامین بین خرده فروشی‌ها که محل فروش قطعات است و بسیاری از خودروسازان و توزیع‌کنندگان مستقل از آنها و در نهایت خودروسازان و توزیع‌کنندگان مستقل مخصوص بازار یدکی توزیع می‌گردد. تمام این اجزاء زنجیره تامین از محل کاهش موجودی منتفع می‌شوند، مادامی که رضایت مشتری را در سطح بالایی نگه دارند. از این رو آنها باید به سوی مدل تجارت و تامین ناب حرکت کنند.


بدیهی است روند این تجارت با سفارشی‌سازی خودرو تغییر کرده و سبب افزایش مشکلات تولید بر مبنای تقاضا، توزیع موجودی و تحویل به موقع می‌شود. به علاوه در بازار پس از فروش سیستم‌ها و استانداردهای اطلاعاتی مدونی وجود ندارد، تا به وسیله آن از موجودی یک درخواست بین تامین کنندگان مختلف آگاه شد. در این بین، مغایرت شماره فنی‌ها، کاتالوگ‌های غیر استاندارد و سیستم‌های درخواست ناقص، که مسؤلیت آن متوجه خودروسازان است، مرسوم و مزید بر علت است.

امروزه، تمام اجزای زنجیره تامین، از سیستم‌های کامپیوتری بهره می‌گیر ند که به صورت منطقی بررسی ذخیره موجودی‌شان را امکان پذیر می‌کند. مشکل اولیه برای شرکت‌های یکپارچه، چگونگی اجرای موفق سیستم‌های جدید به محض ورود است. چالش اجرای سیستم‌ها به ورای مسائل تکنولوژی یعنی محدوده فرآیندهای بازرگانی بازمی‌گردد. اجزای زنجیره تامین، خصوصا آنها که با یکدیگر رقابت دارند، باید راغب به تبادل اطلاعات موجودی قطعات باشند.





بازار اروپایی قطعات یدکی خودرو

بازار قطعات یدکی زنجیره تامین، شامل چندین بازیگر از یک انتها – قطعه‌ساز- تا انتهای دیگر – مشتریان نهایی- شامل مالکان و تعمیرکاران خودرو است. بین این دو انتها مجموعه عمده‌فروشانی در سطوح پیچیده یا ساده‌تر هستند که به عنوان انباردار عمل می‌کنند. به گونه‌ای که مشتریان نهایی می‌توانند از طریق آنها به قطعات یدکی مختلف از تامین‌کنندگان مختلف دست یابند.




توزیع قطعات یدکی

قطعات از طریق خودروسازان و یا مستقل از آنها مثل تعمیرگاه‌های مجاز توزیع می‌شود.

در واقع خودروسازان فقط 20درصد قطعات تامینی را به عرضه‌کنندگان اصلی(OES) تخصیص می‌دهند و بقیه از منابع تامین می‌باشند.