کتاب جامع داروها

[Isooda]

پني سيلين 3-3-6

Penicillin 6-3-3

اشكال دارويي

For Inj: Banzathin Penialline G 600000U+Protassium Penicillin G 300000U+ Procain Penicillin G 300000U

موارد و مقدار مصرف :

عفونتهاي استرپتوكوكي
بزرگسالان و كودكان بالاي 27 كيلوگرم: 4/2 ميليون واحد به صورت تك دوز عضلاني تجويز مي شود.
كودكان14 تا 27 كيلوگرم: 900 هزار تا 1 ميليون واحد (⅔ يك ويال) به صورت تك دوز عضلاني تجويز مي گردد.
كودكان زير14 كيلوگرم: 600 هزار واحد به صورت تك دوز عضلاني تزريق مي شود.

عفونتهاي پنوموكوكي
كودكان: 600 هزار واحد (نصف ويالي) به صورت عضلاني تزريق مي شود.
بزرگسالان: 2/1 ميليون واحد به صورت عضلاني تزريق مي شود.

توجه: هر 2 تا 3 روز اين ميزان تكرار مي شود تا بيمار به مدت 48 ساعت بدون تب بماند.

موارد منع مصرف و احتياط :
در صورت سابقه حساسيت پني سيلين ها، سفالوسپورين ها يا ايمي پنم ممنوعيت مصرف دارد.
پنوموني شديد، عفونت پرده جنب، باكتريمي، پريكارديت، مننژيت نبايد در فاز حاد با پني سيلين خوراكي درمان شوند.
فراورده هاي پني سيلين حاوي سديم در افراد مبتلا به ازدياد فشار خون بايد با احتياط تجويز شود.
در نارسايي كليه اصلاح دوز لازم است و نبايد با احتياط تجويز شود.
دركسانيكه سابقه اختلالات خونريزي دهنده به دنبال مصرف پني سيلين ها دارند با احتياط تجويزشود.

مصرف در بارداري و شيردهي :
در گروهB حاملگي قرار دارند و از جفت عبور مي كنند.
تنها زمانيكه مصرف آن كاملاً ضروري باشد بايد تجويز شود. در شير ترشح مي شود بنابراين در دوران شيردهي بايد با احتياط تجويز گردد زيرا ممكن است در شيرخوار اسهال، كانديدياز و يا حساسيت ايجاد كند.

تداخلات مهم :
داروهايي كه پني سيلين ها را تحت تاثير قرار مي دهند: آلوپورينول، آمنيوگليكوزيدهاي تزريقي، آسپرين، بتابلوكرها، كلرآمفنيكل، اريترومايسين، اتاكرينيك اسيد، فورسمايد، ايندومتاسين، پروبنسيد، سولفوناميدها، تتراسايكلين ها و ديورتيكهاي تيازيدي.
داروهايي كه توسط پني سيلين ها تحت تاثير قرار مي گيرند: آمينوگليكوزيدهاي تزريقي، ضد انعقادها، هپارين، بتابلوكرها، كلرآمفنيكل، سيكلوسپورين، ضد بارداريهاي خوراكي و اريترومايسين.

عوارض جانبي :
شايع ترين: واكنشهاي حساسيتي شايع ترين عارضه پني سيلين ها هستند. عوارض گوارشي نظير تهوع و استفراغ همچنين كوليت پسودوممبران و نوتروپني (در صورت مصرف زياد) از عوارض نسبتاً شايع مي باشند.
مهم ترين: شوك آنافيلاكتيك و سميت عصبي (به خصوص با تزريق وريدی در افراد دچار نقص عملكرد كليه) از عوارض مهم اين داروها هستند.

توصيه ها :
حساسيت نسبت به پني سيلينها بيشتر با تزريق آن رخ ميدهد ولي با مصرف خوراكي هم بروز مي كند. به همين دليل قبل از شروع درمان با پني سيلين ها بايد از سابقه حساسيت فرد آگاه شد و حتماً تست پوستي بايد انجام شود.
بعد از تزريق پني سيلين فرد بايد حداقل به مدت 30 دقيقه تحت نظر باشد و ظهور علائمي مثل كهير، تهوع، بي قراري، استفراغ، تنگي نفس، تب ناگهاني نشان دهنده بروز حساسيت است.
نوزادان، خردسالان و افراد مسني كه پني سيلين دريافت مي كند براي بروز علائم مسموميت بايد تحت نظر باشيد زيرا دفع ادراري پني سيلين در اين افراد با تاخير است.
قرص پني سيلين بايد با معده خالي و حداقل يك ساعت قبل يا 2 ساعت بعد از غذا همراه با يك ليوان آب مصرف شود.
براي تزريق وريدي، بعد از تهيه محلول پودر پني سيلين مجدداً بايد در سرم كلريد سديم 9/0درصد يا سرم قندي 5 درصد رقيق شود.
تزريق عضلاني بايد در يك ماهيچه بزرگ و به شكل عميق عضلاني انجام شود.

شرايط نگهداري :
قرص هاي پني سيلين را بايد در درجه حرارت اتاق و سوسپانسيون آنرا در يخچال نگهداري كرد و بعد از 14 روز آنها را دور ريخت پودر خشك پني سيلين بايد در يخچال نگهداري شود و پس از تهيه محلول تزريقي به مدت يك هفته در يخچال قابل نگهداري است.

[Isooda]

پيرازيناميد

Pyrazinamide

اشكال دارويي

Scored Tab: 500mg

موارد و مقدار مصرف :
سل
پيرازيناميد يكي از داروهاي درمان چند دارويي سل است. اين دارو براي 2 هفته اول رژيم درماني تركيبي 6 هفته اي (همراه ايزونيازيد و ريفامپين) يا بيشتر تجويز مي شود.
بزرگسالان: mg/kg30-15 يكبار در روز تجويز مي شود. ازg3 در روز نبايد بيشتر گردد. (CDC توصيه مي كند كه در صورتيكه به صورت رژيم روزانه تجويز مي شود نبايد از g2 در روز بيشتر گردد)
رژيم درماني mg/kg70-50 دو بار در هفته براي پذيرش بيشتر و بهتر دارو در بيماران غير بستري موثر واقع شده است.

روش ديگر استاندارد كردن دوزهاي معمول تجويز شده به اين صورت است:
براي بيماران با وزن كمتر از 50کیلوگرم ،1/5 g روزانه يا g2 سه بار در هفته.
براي بيماران با وزن بالاتر از 50کیلوگرم،g 2 روزانه يا g 2/5 سه بار يا g 3/5 دو بار در هفته.
كودكان: تجويز اين دارو براي كودكان توصيه نمي شود مگر به عنوان آخرين انتخاب و همان دوز تجويز شده براي بزرگسالان، در كودكان هم موثر واقع شده است .

موارد منع مصرف و احتياط :
در صورت آسيب كبدي شديد، حساسيت و نقرس حاد منع مصرف دارد.
در بيماران ديابتي با احتياط تجويز شود زيرا كنترل قند خون اين بيماران مشكل مي شود.
به طور كلي انتخاب و تجويز دوز دارو براي افراد مسن بايد با احتياط باشد و معمولاً پايين ترين حد از دامنه دوزها انتخاب مي شود. در بيماران ديابتي با احتياط تجويز شود.

مصرف در بارداري و شيردهي :
در گروه C حاملگي قرار دارد. در مادران شيرده بايد با احتياط تجويز شده و ضرورت و مزاياي استفاده از آن بررسي شود.

تداخلات مهم :
در صورت مصرف همزمان با زايدوودين غلظت سرمي پيرازيناميد كاهش مي يابد.

عوارض جانبي :
شايع ترين: اثرات سمي اين دارو و بر روي كبد شامل افزايش موقت آنزيم هاي كبدي، هپاتيت، تب، بي اشتهايي، بي حالي، بزرگ شدن كبد و طحال.
هيپراوريسمي هم از عارضه هاي شايع اين دارو است كه ممكن است به حمله نقرس منجر شود.
مهم ترين: سميت كبدي (وابسته به دوز است) و واكنشهاي حساسيتي كه نادر است.

توصيه ها :
به دليل اثرات سمي اين دارو، استفاده از آن بايد در صورتيكه ساير گزينه ها رد شوند انجام گردد.
عملكرد كبدي و سطح اسيداوريك خون بيماراني كه از اين دارو استفاده مي كنند، قبل از شروع درمان و در طول مدت درمان (هر2 تا 4 هفته) بايد كنترل شود.
حداقل يك داروي ضد سل ديگر هم به طور همزمان با پيرازيناميد بايد تجويز شود.
درصورت بروز عوارض كبدي نظير يرقان، خارش، زرد شدن ملتحمه و پوست بدن مصرف دارو بايد قطع شود.
بيمار بايد روزانه 2 ليتر آب مصرف كند.
بيماران ديابتي كه پيرازيناميد دريافت مي كنند بايد تحت نظر باشد.
بي ضرر بودن مصرف اين دارو در كودكان ثابت نشده است و فقط در صورت لزوم بايد تجويز شود.
درصورت بروز اين علائم بيمار بايد پزشك مراجعه كند: افزايش اسيداوريك و نقرس (درد مفاصل انگشتان)، پتشي، خونريزيهاي غيرطبيعي، خارش، كهير، اشكال در دفع ادرار، تغيير رنگ پوست بدن به رنگ قرمز- قهواي در نواحي در معرض نور خورشيد و بروز جوش هاي پوستي.

شرايط نگهداري :
در ظروف در بسته و در درجه حرارت 15 تا30 سانتيگراد نگهداري شود.

[Isooda]

تتراسايكلين

Tetracycline HCI

اشكال دارويي

Cap: 250mg

موارد و مقدار مصرف :
دوز بزرگسالان: g2-1 در2 يا 4 دوز مساوي تجويز مي شود.
كودكان بالاي 8 سال: mg/kg50-25 در 4 روز مساوي تجويز مي شود.

تب مالت
mg500 چهار بار در روز براي مدت سه هفته همراه با g1 استرپتومايسين دو بار در روز (عضلاني) براي هفته اول و يكبار در روز براي هفته دوم تجويز مي گردد.

سيفليس
g 40-30 در دوزهاي منقسم مساوي طي مدت 10 تا 15 روز تجويز مي شود.

سوزاك (گونوره)
ابتدا g1/5 و سپس mg500 هر 6 ساعت تجويز مي شود تا به مقدار كلي g9 برسد.

درمان طولاني مدت آكنه شديد
ابتدا g1 در روز در دوزهاي منقسم تجويز مي شود. دوز نگهدارنده mg250-125 روزانه است.

موارد منع مصرف و احتياط :
در صورت حساسيت به هر كدام از داروهاي اين گروه منع مصرف وجود دارد.
در بيماراني كه زياد در معرض نور مستقيم خورشيد هستند بايد با احتياط تجويز شود.
در كودكان كمتر از 8 سال نبايد تجويز شود مگر در صورت لزوم و موثر نبودن داروهاي ديگر.
در صورت وجود اختلال عملكرد كليه با احتياط تجويز گردد.

مصرف در بارداري و شيردهي :
در گروه D حاملگي قرار دارد و در دوران بارداري نبايد تجويز شود. تتراسايكلين در شير مي شود و در دوران شيردهي نبايد تجويز گردد.

تداخلات مهم :
داروهايي كه بر تتراسايكلين ها اثر مي گذارند: آنتي اسيدها (نمكهاي كلسيم، روي، منيزيوم، بيسموت و كاتيونهاي دو يا سه ظرفيتي) باربيتوراتها، كاربامازپين، هيدانتوئين، سايمتيدين، نمكهاي آهن خوراكي و سديم بي كربنات.

داروهايي كه توسط تتراسايكلين ها تحت تاثير قرار مي گيرند: ضد انعقادي هاي خوراكي، ديگوكسين، انسولين، ليتيوم، ضد بارداريهاي خوراكي و پني سيلين ها.

عوارض جانبي :
شايع ترين: عوارض گوارشي شامل تهوع، استفراغ و اسهال كه به ويژه با دوزهاي بالا ايجاد مي شود.

مهم ترين: بروز واكنشهاي حساسيتي از عوارض مهم ولي غير شايع تتراسايكلين ها است.

از ديگر عوارض مي توان سردردهاي خفيف و اختلالات بينايي را نام برد.

توصيه ها :
كپسول تتراسايكلين بايد با يك پر آب و با معده خالي مصرف شود زيرا غذا، شير و ساير محصولات لبني با 50 درصد از جذب دارو مي كاهد.

بروز اسهال در بيماران مهم است و بيمار بايد هر گونه اسهال را سريعاً به پزشك گزارش دهد.

بايد مراقب بروز عفونت ثانويه دربيمار بود و زبان و مخاط دهان بايد مرتباً براي يافتن عفونت كانديديايي بررسي شوند. عفونت ثانويه بيشتر در افرادي رخ مي دهد كه به مدت طولاني تحت درمان باشند و يا ناتواني جسماني شديد داشته يا مبتلا به ديابت باشند.

در صورت مبتلا بودن بيمار به نارسايي كبد يا كليه دوز دارو بايد كاهش يابد.

بيمار بايد به تاريخ مصرف دارو دقت كند زيرا مصرف داروي تاريخ گذشته باعث بروز سندرم شبه فانكوني مي شود بيمار بايد مراقب بهداشت دهان و پوست باشد و بعد از خوردن غذا دهان را بشويد و با مسواك نرم مسواك بزند و از نخ دندان استفاده كند.

بيمار بايد از قرار گرفتن به مدت طولاني در معرض نور خورشيد پرهيز كند.

هر گونه سردرد شديد و يا اختلال در بينايي بايد به پزشك گزارش شود.

شرايط نگهداري :
در دماي 30-15 درجه سانتيگراد و در پوشش بسته و مقاوم به نور نگهداري شود.

[Isooda]

جنتامايسين

Gentamicin Sulfate

اشكال دارويي

Inj: 20mg/1ml , 40mg/1ml , 80mg/2ml

موارد و مقدار مصرف :
درمان عفونتهاي حاد سيستميك شامل عفونت مجاري صفراوي، تب مالت، اندوكارديت، التهاب مخاط داخل رحم، مننژيت، التهاب گوش خارجي و مياني، التهاب لگن، التهاب صفاق، پنوموني، طاعون، سپتي سمي، سوختگيهاي پوستي، عفونتهاي دستگاه ادراري و پيشگيري از عفونتهاي جراحي

*توجه: جنتامايسين به صورت عضلاني يا وريدي تزريق مي شود.

بزرگسالان: براي بيماران مبتلا به عفونت حاد و داراي عملكرد كبدي طبيعي، mg/kg3 روزانه در 3 دوز مساوي (هر 8 ساعت) تجويز مي شود.

براي مبتلايان به عفونتهاي تهديد كننده زندگي mg/kg5 در روز در 3 يا 4 دوز مساوي تجويز ميشود. اين دوز بايد هر چه زودتر به mg/kg3 در روز كاهش يابد.

كودكان: mg/kg7/5-6 در روز (mg/kg2/5-2 هر 8 ساعت) تجويز مي گردد.
نوزادان و شيرخواران: mg/kg2/5 هر 8 ساعت تجويز مي گردد.
نوزادان كمتر از يك هفته: mg/kg2/5 هر 12 يا 18 ساعت تجويز مي شود.

*توجه: درنارسايي كليه دوز دارو بايد اصلاح شود به اين صورت كه فاصله بين دوزها (برحسب ساعت) با ضرب كردن سطح كراتينين سرم در عدد 8 محاسبه مي شود. به عنوان مثال : بيماري با وزن kg60 و با سطح كراتينين سرم mg/dl2 بايد mg60 دارو هر 16 ساعت (8×2) دريافت كند.

موارد منع مصرف و احتياط :
در صورت وجود سابقه حساسيت به اين دارو و يا هر آمينوگليكوزيد ديگري نبايد تجويز شود. مصرف اين دارو براي مدت طولاني به دليل ايجاد سميت شنوايي و كليوي توصيه نمي شود.

در سالمندان، نوزادان نارس و شيرخواران بيماران دچار پاركينسون و مياستني گراو و افراد دچار نقص عملكرد كليه و بايد با احتياط تجويز شود.

مصرف در بارداري و شيردهي :
در گروه D حاملگي قرار دارد. در دوران شيردهي تجويز شود و يا در صورت لزوم استفاده از آن بايد نسبت به قطع شيردهي اقدام شود.

تداخلات مهم :
داروهايي كه آمينوگليكوزيدها (از جمله جنتامايسين) را تحت تاثير قرار مي دهند: سفالوسپورين ها، وانكومايسين، ايندومتاسين، اتاكرينيك اسيد، فوروسمايد و پني سيلين ها.

داروهايي كه توسط آمينوگليكوزيدها (از جمله جنتامايسين) تحت تاثير قرار مي گيرند: پانكرونيوم، توبوكورارين و سوكسينيل كولين.

عوارض جانبي :
سميت گوشي و كليوي از شايع ترين و شديد ترين عوارض ناشي از مصرف آمينوگليکوزيدها است . اين عارضه به ويژه در سالمندان، بيماراني كه آب بدن خود را از دست داده اند دچار نارسايي كليه و كسانيكه به طور همزمان از داروهاي داراي سميت كليوي بيشتر ظاهر مي شود. در صورت شديد بودن آسيب، كاهش شنوايي مي تواند دائمي باشد سميت گوشي به دو صورت آسيب شنوايي و عدم تعادل و ناهماهنگي عضلات بروز مي كند. اين داروها ممكن است يك و يا هر دو مورد را نشان دهند اما جنتامايسين و استرپتومايسين علائم تعادلي و آميكاسين علائم شنوايي را بروز مي دهند.

سميت كليوي ناشي از مصرف جنتامايسين معمولاً برگشت پذير بوده و بعد از قطع مصرف كارد كليه به حالت طبيعي باز مي گردد.

توصيه ها :
قبل از شروع به درمان و در طول درمان هم به صورت دوره اي بايد آزمايشهاي عملكرد كليوي و شنوايي براي بيمار انجام شود.
در افراد دچار نارسايي كليه، شيرخواران، افراد مسن و كسانيكه به ميزان زياد و يا مدت طولاني از دارو دريافت مي كنند بايد كليرانس كراتينين و غلظت سرمي دارو به صورت دوره اي كنترل شود.

در صورتيكه حجم ادرار بيمار به طور پيشرونده اي كاهش يابد بيمار بايد قطع شود.

براي انجام انفوزيون وريدي جنتامايسين را با20 تا 50 ميلي ليتر كلريدسديم 0/9 درصد و يا سرم قندي 5 درصد رقيق كرد. اين محلول در درجه حرارت اتاق تا 24 ساعت قابل نگهداري است.

بلافاصله بعد از چكاندن قطره چشمي بايد بر روي مجراي اشكي با انگشت براي يک دقيقه فشار وارد شود تا دارو وارد بيني نشده و جذب سيستميك نگردد.

در صورت استفاده از پماد چشمي جنتامايسين بيمار بايد براي 1 تا 2 دقيقه چشم را ببندد و بايد به بيمار يادآوري شود كه ممكن است ديد وي تا چند دقيقه تار باشد.

در صورت بروز هر گونه علامت كه نشان دهنده عفونت ثانويه باشد مانند اسهال، خارش ناحيه معقد يا تناسلي و ترشحات از واژن بايد به پزشك مراجعه شود.

در صورت بروز علائمي نظير سردرد، عدم تهادل، سرگيجه، تهوع و استفراغ ناشي از حركت و عدم هماهنگي عضلات و همچنين وزوز گوش، احساس ُپري و سر و صداي زياد در گوش بايد بلافاصله به پزشك گزارش داد.

شرايط نگهداري :
آمپول جنتامايسين بايد محتوي مايع شفاف، بي رنگ يا زرد كمرنگ باشد و در صورت هر گونه تغيير رنگ يا شفاف و نبودن محلول بايد از مصرف آن پرهيز شود.

در درجه 2 تا 30 درجه سانتيگراد نگهداري شود.

[Isooda]

داپسون

Dapsone

اشكال دارويي

Tab: 50mg , 100mg

موارد و مقدار مصرف :
جذام
داپسون به عنوان يكي از داروهاي رژيم چند دارويي در درمان تمام اشكال جذام به كار مي رود.
 به پروتكل درماني جذام مراجعه شود.

التهاب پوست تبخالي شكل
بزرگسالان و كودكان: دوز اوليه mg50 در روز و اگر با اين مقدار كنترل نشد تا mg300 در روز هم مي تواند افزايش يابد.

موارد منع مصرف و احتياط :
در صورت حساسيت مفرط به داپسون يا سولفوناميدها، آميلوئيدوز پيشرفته كليوي، كم خوني و كمبود مت هموگلوبين ردوكتاز ممنوعيت مصرف دارد.
در مبتلايان به بيماري مزمن كليوي، كبدي، ريوي، قلبي- عروقي و كم خوني مقاوم به درمان و كمبود G6PD با احتياط تجويز شود.

مصرف در بارداري و شيردهي :
در گروه C حاملگي قرار دارد. در دوران شيردهي منع مصرف دارد و در صورت لزوم استفاده از آن مادر بايد از شير دادن به نوزاد پرهيز كند.

تداخلات مهم :
مصرف همزمان داپسون و داروهايي كه آنتاگونيست اسيدفوليك هستند نظير پيريمتامين احتمال بروز اثرات خونی مثل گرانولوسيتوز را افزايش مي دهد.

تجويز داپسون به همراه داروهايي كه موجب بروز هموليز درافراد مبتلا به كمبود G6PD مي شوند بايد با احتياط باشد(داروهايي نظير نيتريت، فنيل هيدرازين، نيتروفورانتوئين و پريماكين).

مصرف همزمان داپسون و تري متوپريم باعث افزايش غلظت سرمي داپسون مي شود.

عوارض جانبي :
درجات مختلفي از بروز هموليز و مت هموگلوبينمي ديده شده است كه وابسته به دوز هستند. از ديگر عوارض داپسون مي توان به نوروپاتي، التهاب حساسيتي پوست، سندرم داپسون (بثورات پوستي همراه با تب و ائوزينوفيلي)، كم خوني هپاتيت، بي اشتهايي، تهوع، استفراغ، سردرد و بي خوابي اشاره كرد.

توصيه ها :
براي جلوگيري از بروز تحريكات گوارشي بهتر است داپسون همراه غذا استفاده شود.

در طول درمان با داپسون بايد مرتباً از بيمار شمارش كامل گلوبولي بعمل آيد. توصيه ميشود كه اين بررسي در ماه اول هر هفته در 6 ماه اول به صورت ماهانه و بعد از آن هر 6 ماه يكبار انجام شود.

عملكرد كبدي بيمار نيز قبل از شروع و در طول مدت درمان بايد كنترل شود و در صورت بروز اختلال كبدي، تب، لرز، بي اشتهايي، بي حالي، تهوع و استفراغ و يرقان بايد مصرف آن قطع شود.

در صورتيكه هموليز و مت هموگلوبيني بيمار شديد باشد درمان بايد متوقف گردد.

اثرات درماني داپسون ممكن است زودتر از 3 تا 6 ماه بعد ظاهر نشود. ولي چنانچه بعد از گذشت 6 ماه هيچ نشانه اي از بهبودي ديده نشود بايد پزشك را در جريان قرار داد.

در صورتيكه بيمار در حين درمان با داپسون متوجه بروز راش و همچنين ضايعات تاولي در اطراف آرنج شد بايد بلافاصله به پزشك اطلاع دهد.

شرايط نگهداري :
در ظروف محكم و در بسته و محافظ در برابر نور و در درجه حرارت 15 تا 30 سانتيگراد نگهداري شود. در صورت تغيير رنگ داپسون، اين تغيير رنگ حتماً نشانه خراب شدن دارو نيست.

[Isooda]

داكسي سايكلين

Doxycycline

اشكال دارويي

Cap: 100mg

موارد و مقدار مصرف :
بزرگسالان: دوز معمول mg200 در روز اول درمان(mg100 هر12ساعت) است كه با دوز نگهدارنده mg100 در روز ادامه مي يابد، اين مقدار مي تواند به صورت تك دوز و يا در دوز mg50 تجويز شود.

كودكان بالاي 8 سال: در روز اول براي كودكان با وزن كمتر از kg45 مقدار mg/kg4/4 در 2 دوز منقسم تجويز مي شود كه با mg/kg2/2 به صورت تك دوز يا در 2 دوز منقسم ادامه مي يابد.

براي كودكان با وزن بيشتر از kg45 دوز معمول بزرگسالان تجويز مي گردد.

عفونت حاد گنوكوكي
ابتدا mg200 و سپس mg100 هنگام خواب در روز اول تجويز مي شود كه با mg100 دو بار در روز براي مدت سه روز ادامه مي يابد.

سيفليس اوليه و ثانويه
مقدار mg300 در روز براي مدت حداقل 10 روز تجويز مي شود.

موارد منع مصرف و احتياط :
 به تك نگار تتراسايكلين مراجعه شود.

مصرف در بارداري و شيردهي :
در گروه D حاملگي قرار دارد. در دوران بارداري و همچنين شيردهي نبايد مصرف گردد.

تداخلات مهم :
 به تك نگار تتراسايكلين مراجعه شود.

عوارض جانبي :
عوارض گوارشي داكسي سايكلين كمتر از تتراسايكلين است همچنين احتمال تغيير رنگ دندانها هم با اين دارو كمتر است.

 اطلاعات كامل تر در تك نگار تتراسايكلين موجود است.

توصيه ها :
بر خلاف تتراسايكلين، اين دارو را مي توان همراه شير يا غذا مصرف كرد و حالت تهوع ناشي از دارو در اين صورت كاهش مي يابد.

بيمار بايد حتماً كپسول داكسي سايكلين را با يك ليوان ُپر آب بخورد.

 ساير موارد مانند تتراسايكلين مي باشد.

شرايط نگهداري :
دور از نور و در درجه حرارت 15 تا 30 سانتيگراد قابل نگهداري است.

[Isooda]

ريفامپين

Rifampin

اشكال دارويي

Cap: 150mg , 300mg Oral Drops: 153mg/ml

موارد و مقدار مصرف :
سل
توجه: ريفامپين خوراكي به صورت تك دوز و يك ساعت قبل يا 2 ساعت بعد از غذا تجويز مي گردد.

بزرگسالان: mg600 يك بار در روز.

كودكان: mg/kg20-10 در روز كه حداكثر مقدار قابل تجويز روزانه mg600 است.

 جهت اطلاع از رژيم دارويي درمان سل به پروتكل درماني سل در ضميمه (؟) مراجعه كنيد.

موارد منع مصرف و احتياط :
در صورت حساسيت به دارو و وجود بيماري انسدادي صفراوي نبايد مصرف شود.
در افراد مبتلا به بيماري كبدي و همچنين كسانيكه سابقه الكليسم دارند با احتياط تجويز شود.

مصرف در بارداري و شيردهي :
در گروه C حاملگي قرار دارد. ريفامپين در شير مادر ترشح مي شود و نسبت آن در شير نسبت به پلاسما 0/2تا 0/6 است لذا تجويز آن در دوران شيردهي توصيه نمي شود.

تداخلات مهم :
ريفامپين باعث القاء آنزيمهاي ميكروزومال كبدي ميشود از اين رو اثردرماني اين داروها كاهش مي يابد: استامينوفن ضد انعقادي خوراكي، باربيتوراتها، بنزوديازپين ها، بتابلوكرها، كلرآمفنيكل، كلوفيبرات، ضد بارداريهاي خوراكي، كورتيكواستروئيدها، سيكلوسپورين، ديگوكسين، ديسوپراميد، كينيدين، وراپاميل، استروژن ها، هيدانتوئين، متادون، سولفونيل اوره ها (كلرپروپاميد، تولبوتاميد)، تئوفيلين ها، انالاپريل و كتوكونازول.

عوارض جانبي :
برخي بيماران ممكن است 2 تا 3 ساعت بعد از مصرف دارو دچار ناراحتي هاي پوستي مانند ُگرگرفتگي صورت، خارش، راش و يا به ندرت التهاب چشم شوند.

سندرم شبه آنفولانزا 3 تا 6 ماه پس از شروع درمان ممكن است ايجاد شود كه با دوزهاي mg/kg20 يا بالاتر احتمال آن بيشتر است و علائم آن تب، لرز و درد استخوان است.

عوارض گوارشي نظير تهوع، استفراغ، بي اشتهايي، اسهال و درد اپي گاستر در صورتيكه دارو با معده خالي مصرف شود رخ مي دهد.
ريفامپين باعث نقص موقت عملكرد كبدي مي گردد همچنين بالا رفتن بيلي روبين خون در روزهاي اول درمان مشاهده مي شود.

توصيه ها :
ريفامپين خوراكي را بايد يك ساعت قبل يا 2 ساعت بعد از غذا مصرف كرد ولي اگر ناراحتي گوارشي ايجاد شده خيلي شديد بود مي توان آنرا همراه غذا خورد.

بيمار بايد از قطع خود سرانه دارو پرهيز كند زيرا احتمال بروز واكنشهاي كبدي، كليوي و سندرم شبه آنفولانزا در صورت قطع و شروع مجدد دارو بيشتر است.

مصرف اين دارو ممكن است باعث تغيير رنگ ادرار، مدفوع، اشك، بزاق و عرق گردد همچنين لنزهاي تماسی رنگي مي شوند.

بيمار بايد در صورت بروز يرقان، واكنشهاي حساسيتي و عوارض گوارشي شديد به پزشك اطلاع دهد.

عملكرد كبدي بيمار قبل از شروع درمان و هر 2 تا 4 هفته در طي درمان بايد كنترل شود و در صورت وجود نقص عملكرد كبدي تنظيم دوز دارو لازم است.

شمارش كامل سلولهاي خوني قبل ازشروع درمان و به صورت دوره اي درطي درمان بايد انجام شود.

مصرف همزمان ريفامپين با داروهاي ضد بارداري خوراكي و يا ضدانعقادي خوراكي از اثرآنها ميكاهد و پزشك بايد اين موارد را در نظر داشته باشد.

شرايط نگهداري :
ريفامپين بايد در ظروف در بسته و دور از نور و رطوبت و در درجه حرارت زير 25 درجه سانتيگراد نگهداري شود.

[Isooda]

سفالكسين

Cephalexin

اشكال دارويي

Cap: 250mg , 500mg For Susp: 125mg/5ml , 250mg/5ml

موارد و مقدار مصرف :
عفونتهاي دستگاه تنفسي، ادراري، پوست، استخوان و التهاب گوش مياني

بزرگسالان: mg250 هر 6 ساعت تجويز مي شود.

*توجه: در عفونتهاي شديدتر دوزهاي بالاتري هم تجويز مي شود ولي اگر بيش از g4 در روز نياز باشد بايد از انواع وريدي استفاده كرد.

كودكان: mg/kg50-250 در روز و در التهاب گوش مياني mg/kg100-75 در روز در چهار دوز منقسم تجويز مي گردد.

*توجه: بيشترين دوز كودكان نبايد از مقدار تجويز شده براي بزرگسالان بالاتر باشد.

موارد منع مصرف و احتياط :
 به تك نگار سفترياكسون مراجعه كنيد.

مصرف در بارداري و شيردهي :
در گروهB حاملگي قرار دارد. از آنجا كه اين دارو در شيرترشح ميشود مصرف آن در دوران شيردهي بايد با احتياط باشد.

تداخلات مهم :
ممكن است سفالكسين باعث كاهش اثر قرص هاي ضد بارداري شود لذا توصيه مي شود در صورت مصرف همزمان، بيمار در اين مدت از روش جلوگيري از بارداري ديگري هم استفاده كند.
ساير موارد مانند سفترياكسيون است.

عوارض جانبي :
 به تك نگار سفترياكسيون مراجعه كنيد.

توصيه ها :
بهتر است سفالكسين با معده خالي مصرف شود.
در صورت تجويز طولاني مدت سفالكسين بايد بيمار از نظر عملكرد كبدي و كليوي به صورت دوره اي بررسي شود.
براي تهيه سوسپانسيون خوراكي ابتدا بايد شيشه را خوب تكان داد تا پودر درون آن همگن شود و سپس در طي دو مرحله تا ميزان مشخص شده به آن آب جوشيده سرد شده افزوده و پس از هر بار هم شيشه را به خوبي تكان داد. قبل از هر بار استفاده نيز بايد شيشه را تكان داد.
بيمار بايد اسهال، هر گونه واكنش حساسيتي و علامت عفونت ثانويه را به پزشك گزارش دهد.

شرايط نگهداري :
كپسول سفالكسين در درجه حرارت 15 تا 30 سانتيگراد و سوسپانسيون تهيه شده آن به مدت 14 روز در يخچال و 7 روز در درجه حرارت اتاق قابل نگهداري است.

[Isooda]

سفترياكسون

Ceftriaxone Sodium

اشكال دارويي

For Inj: 200mg , 1g

موارد و مقدار مصرف :
سفترياكسون دردرمان عفونتهاي ناشناخته و مشكوك استفاده مي شود .
درعفونتهاي تنفسي تحتاني، عفونتهاي پوستي، سپتمي سمي، شانكروئيد، عفونتهاي داخل شكمي، مننژيت و پيشگيري از عفونت

جراحي
بزرگسالان: دوزمعمول روزانهg2-1 يكبار در روز ويا در دو دوز مساوي ومنقسم روزانه تجويز ميشود. دوز كلي نبايد از g4 درروز بيشتر شود.
درمان گنوره غير پيچيده
mg250 به صورت تك دوز و عضلاني تزريق مي شود.

مننژيت
mg/kg100 در روز ( از g4 در روز بيشتر نشود). ممكن است اين مقدار در دوز يكسان هر 12 ساعت هم تجويز شود. طول مدت درمان به طور معمول بين 7 تا 14روز است.

كودكان: دردرمان عفونتهاي جدي به جز مننژيت mg/kg75-50 روزانه در2 دوز منقسم هر 12 ساعت تجويز مي شود كه از g4 در روز نبايد بيشتر شود.

درمان PID شديد وحاد
mg250 به صورت IM همراه داكسي سايكلين تجويز مي شود.

موارد منع مصرف و احتياط :
در صورت سابقه حساسيت به پني سيلين ها ومشتقات پني سيلين ها با احتياط تجويز شود.
درصورت داشتن سابقه اختلالات خونريزي دهنده مصرف اين دارو فقط بايد در شرايط خاص انجام گيرد.
اگر بيمار سابقه ابتلا به بيماريهاي كوليت اولستراتيو، كرون و يا كوليت ناشي از آنتي بيوتيكها را داشت مصرف اين دارو با احتياط صورت گيرد.

در افراد مبتلا به اختلالات تشنجي با احتياط مصرف شود زيرا آستانه تشنج را پايين مي آورند.
در نارسايي كليه دوز دارو بايد تنظيم شود. در افراد سالمند هم به دليل كاهش عملكرد كليه اصلاح دوز ضروري است.

مصرف در بارداري و شيردهي :
در گروه B حاملگي قرار دارد و بي خطر بودن مصرف آن در دوران بارداري ثابت نشده است و تجويز دارو در دوران بارداري تنها درصورتيكه ضروري باشد بايد انجام گيرد. ازآنجاييكه اين دارو در شير مادر ترشح مي شود لذا مصرف آن در دوران شيردهي بايد با احتياط همراه باشد.

تداخلات مهم :
تركيباتي كه با سفترياكسون تداخل دارند: اتانول، آمينوگليكوزيدها و ضد انعقادها.

عوارض جانبي :
سفترياكسون به طور كلي به خوبي تحمل مي شود.
شايع ترين: يكي از شايع ترين عوارض اين دارو عوارض خونشناسی است. اسهال‌، تهوع و استفراغ هم در مواردي رخ مي دهد.
مهم ترين: واكنشهاي حساسيتی، كوليت پسودوممبران.

توصيه ها :
سابقه حساسيت بيمار به پني سيلين ها، سفالوسپورين ها و يا سايرمواد حساسيت زا بررسي شود.
در محل تزريق عضلاني تورم، سفتي و التهاب و درمحل تزريق وريدي التهاب رگ رخ مي دهد.
بايد هر گونه علامت كه حاكي از خونريزي باشد را مورد توجه قرار دارد علائمي مانند: پتشي، كبودي، خون دماغ شدن و هر گونه خونريزي غير قابل توجيه.

به دليل خطر ابتلا به كوليت پسودوممبران بايد مراقب اسهال بيمار بود ودرصورت تب واسهال سريعاً به پزشك اطلاع داد.
جهت آماده كردن محلول براي تزريق وريدي بايد به ازاء هرmg250 سفترياكسون، ml2/4 آب مقطر و يا سرم قندي 5 درصد و يا نرمال سالين اضافه كرد، دراين صورت محلول تهيه شده حاوي mg100 سفترياكسون در هرميلي ليترخواهد بود، بعد اين محلول را باml 100-50 سرم قندي 5 درصد و يا نرمال سالين رقيق كرده و طي مدت30 دقيقه انفوزيون وريدي كنيد.
محلول تهيه شده به رنگ زرد روشن تا كهربايي است.

شرايط نگهداري :
پودر سفترياكسون را بايد دوراز نور و در درجه حرارت 15 تا 25 سانتيگراد نگهداري كرد و در مورد محلول آماده جهت تزريق بايد به دستورالعمل كارخانه سازنده مراجعه كرد.

[Isooda]

سفيكسيم

Cefixime

اشكال دارويي

Scored F.C Tab: 200mg For Ped. Susp: 50mg/sachet

موارد و مقدار مصرف :
سوزاك، التهاب گوش مياني، التهاب حلق، عفونت دستگاه تنفسي تحتاني و عفونت دستگاه ادراري

بزرگسالان: mg400-200 روزانه به صورت تك دوز و يا در 2 دوز منقسم تجويز مي شود.

كودكان كمتر از 50 كيلوگرم: mg/kg8 ازسوسپانسيون سفيكسيم به صورت تك دوز روزانه يا mg/kg4 هر 12 ساعت تجويز مي شود.

كودكان بالاي50 كيلوگرم يا بيشتر از 12 سال مانند بزرگسالان درمان مي شود.

*توجه: در بيماران مبتلا به نارسايي كليوي متوسط تا شديد دوز دارو بايد كاهش پيدا كند و نبايد از mg200 در روز بيشتر شود.

*توجه: در درمان التهاب گوش مياني از سوسپانسيون سفيكسيم بايد استفاده شود.

موارد منع مصرف و احتياط :
 به تك نگار سفالكسين مراجعه شود.

مصرف در بارداري و شيردهي :
در گروه B حاملگي قرار دارد. در شير ترشح مي شود و بايد با احتياط تجويز شود.

تداخلات مهم :
 به تك نگار سفالكسين مراجعه شود.

عوارض جانبي :
سفيكسيم دارويي است كه توسط بيماران به خوبي تحمل مي شود و عوارض جانبي آن معمولاً گذرا و خفيف است.

شايع ترين: عوارض گوارشي نظير مدفوع سل يا اسهال، دل درد، بي اشتهايي، تهوع، سوء هاضمه و نفخ. عوارض دستگاه عصبي نظيرسردرد وواكنشهاي حساسيتي نظير راش، كهير، تب دارويي و خارش.

مهمترين: كوليت پسودوممبران كه احتمال بروز آن كمتر از 0/1 درصد است.

توصيه ها :
سفيكسيم را مي توان بدون توجه به وعده هاي غذايي استفاده كرد.
قبل از شروع درمان بايد سابقه حساسيت بيمار نسبت به سفالوسپورين ها و پني سيلين ها در نظر گرفته شود.
آسيب كليوي بيشتر در بيماران مسن و يا كسانيكه نارسايي كليوي و يا ناتواني جسماني دارند ايجاد مي شود.
بيمار بايد بروز هر گونه حساسيت و همچنين اسهال را سريعاً به پزشك گزارش دهد.

شرايط نگهداري :
بعد از تهيه سوسپانسيون سفيكسيم در يخچال يا درجه حرارت اتاق تا 14 روز قابل نگهداري است ولي بايد دور از نور و حرارت زياد باشد.
قبل از مصرف بايد به خوبي تكان داده شود. قرص سفيكسيم در درجه حرارت 15 تا 30 درجه سانتيگراد نگهداري شود.