در سال 1400 هجري شمسي ، جمعيت كشور ما به 120 ميليون نفر خواهد رسيد كه 80 درصد اين 120 ميليون نفر در شهرها ساكن مي?شوند يعني حدود 17 سال ديگر كشور ايران حدود 96 ميليون شهرنشين خواهد داشت. حال سوال اينجاست كه آيا براي اسكان و فراهم نمودن امكانات اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي اين 96 ميليون نفر برنامه ريزي كرده ايم؟ در حال حاضر چطور؟ آيا شهرهاي ما از حداقل استانداردهاي جهان برخوردارند؟ براستي چه افرادي مي توانند طرحي جامع براي شهرها و شهرك ها ارائه دهند و در آرامش روحي و جسمي شهرنشينان نقش موثري داشته باشند؟
بدون شك چنين كاري از از عهده متخصصان يك رشته برنمي آيد بلكه براي ساماندهي يك شهر نياز به همكاري و همفكري اقتصاددانان ، جامعه?شناسان ، معماران ، مهندسان عمران ، جغرافي دانان و كارشناسان رشته هاي متعدد ديگر است .
در اين ميان متخصص شهرسازي ?به عنوان سياستگذار و مدير متخصصان فوق ، نقش بسيار مهمي را بر عهده دارد. متخصص شهرسازي فردي است كه مي تواند در زمينه طراحي شهري يا برنامه ريزي شهري فعاليت كرده و عامل توسعه شهري شود.
كارشناسي شهرسازي عبارت است از مجموعه آگاهيهاي علمي، فني در سطح آموزشهاي عمومي حرفه شهرسازي. دانشآموختگان اين دوره قدرت اجرايي طرح سكونتگاه هاي شهري و يا در حال شهري شدن را در چارچوب آموختههاي خود دارا بوده و آمادگي لازم را در تهيه طرحهاي شهري با گروههاي تخصصي خواهند داشت.
كارشناسان شهرسازي با توجه به آموختههاي خود ميتوانند در نهادهاي مختلف شهرسازي كشور مانند دفاتر شهرسازي و فني شهرداريها، دفاتر فني وزارت كشور، ادارات كل مسكن و شهرسازي ، كارشناسي دادگستري و ... به كار پردازند.
ماهیت:
شهرسازي علمي است كه به بررسي كليه تحولات اجتماعي، اقتصادي، سياسي و فيزيكي يك شهر ميپردازد و تلاش ميكند كه روابط موجود در يك شهر را در قالب يك نظام هماهنگ، مديريت و سازماندهي كند و متخصص شهرسازي نيز كسي است كه با مطالعه و بررسي روابط اجتماعي، اقتصادي، سياسي و فرهنگي حاكم بر شهر، برنامهاي بسامان و مطبوع براي يك شهر ارائه دهد. برنامهاي كه تصويرگر سيماي شهر در آينده است.
ما واقعيتي بيروني تحت عنوان شهرسازي نداريم. يعني؛ هيچ دستگاه واحد يا نهاد اجتماعي توان طراحي و ساخت پديدهاي به بزرگي شهر را ندارد. بنابراين كلمه شهرسازي از نظر مفهومي، معنا ندارد و ما معادل آن را نيز در زبانهاي خارجي نداريم و به جاي آن از عنوان هاي برنامهريزي شهري و طراحي شهري استفاده ميكنيم؛ چرا كه شهر را ميتوان برنامهريزي كرد يا بخشهايي از آن را طراحي نمود. يعني مدل فيزيكي آن را ايجاد كرد. اما كسي نميتواند مسؤوليت ساخت پديده پيچيدهاي مثل شهر را بر عهده بگيرد. به همين دليل عنوان شهرسازي درست نيست و در شوراي عالي برنامهريزي وزارت علوم نيز نام اين رشته برنامهريزي شهري و منطقهاي ميباشد