به نظر من ابهت مرد به غرورش مرد باید مغرور باشه
به نظر من ابهت مرد به غرورش مرد باید مغرور باشه
اره کمتر پا پیش میذارن 16تا دختر تو دانشگاه خودشون پیشنهاد دوستی دادن و پیش قدم شدن ولی کلا با هیچ کدومشون دوست نشدم از دوتا شون خوشم اومد متاسفانه تک پر نبودن باقی هم نپسندیدم یکی شون بم میگفت من یه دوست پسر بیرون از دانشگاه دارم ولی داخل دانشگاه با کسی دوست نیستم بش گفتم مگه مگه پسر لباس که یکی میخوای برا جشن و مهمونی یکی میخوای برا تو دانشگاه چندتا می خوای گفت روشن فکر باش گفتم شما روشنفکر ما احمق به سلامت من خودم وقتی میگفتم نه احساسشون رو درک می کردم ولی احساس خاصی بشون نداشتم میدونستم ناراحت میشن خودم ناراحت میشدم که یه جوری دارم قیچی میکنم کسی که از من خوشش اومده رو برا همین دوست نداشتم تو این موقعیت قرار بگیرم که یکی دیگه به من بگه نه من حتی یک درصد احتمال داشته باشه طرف جواب منفی بده پا پیش نمی زارم
نه اینکه بگم ادم خجالتی هستم اگه کسی بم جواب منفی بده پیش خودم عذاب میکشم اجازه نمیدم کسی با احساساتم بازی کنه
اگه نگم پیش خودم اینجور فکر میکنم میگم اگه بش میگفتم قبول می کرد و ارامش خوبی دارم
ولی اگه بگم و بگه نه هیچ وقت یادم نمیره پیش خودم میگم مگه من چم بوده
پس بی خیال میشم
امیر جان شما چرا مسائل رو شخصی سازی میکنی . فکر کن شاید اونم یه تصویر ذهنی داشته که تصویر ذهنیش از یه دوست شما نبودی، لزوماً اینطور نیست که تصویر ذهنیش از شما زیباتر و ایده ال تر بوده باشه
هرشخص از زیبایی از کمال تعریفی داره
به نسبی گرایی اعتقاد داری؟
افلاطون در رساله ثئای تتوس (Theaetetus) آرای پروتاگوراس را اینطوری بیان می کنه: هر یک از ما مقیاسی است برای آنچه وجود دارد و نیز برای آنچه وجود ندارد... به مزاق شخص بیمار، غذا تلخ است و به مذاق شخص تندرست، شیرین؛ در این موارد نمی توان گفت که یکی از آن دو داناتر از دیگری است و نیز نمی توان بیمار را به دلیل تلقی خاصی که دارد، نادان دانست و تندرست را به جهت آنکه طور دیگری درک می کند، دانا به شمار آورد...؛ بدین لحاظ، درست است که بگوییم، برداشت هیچ یک نادرست نیست.