نتيجه گيري:
در چند سال اخير كامپيوتر و اينترنت به تدريج تا حدي جاي تلويزيون را گرفته است و احتمال مي رود كه در آينده اي نزديك نقش عمده تري از تلويزيون را در زندگي كودكان و نوجوانان داشته باشد(6). در صورتيكه از اين فناوري صحيح استفاده شود اثرات مثبتي دازد(2). در حالي كه تحقيقات بيانگر خطراتي ناشي از كاربرد بي رويه و غلط از آن است كه تمامي كاربران بويژه كودكان را تهديد مي كند. براي اطمينان از استفاده بهينه و اينكه كامپيوتر زندگي كودكان را در حال و آينده بهبود ببخشد، بطوركلي توجه به پيشنهادهاي زير كمك كننده است:
- آشنايي والدين با كامپيوتر و گذراندن دوره هاي آموزشي در اين زمينه و در صورت لزوم يادگيري برخي نكات از كودكان.
- صحبت با كودكان در مورد نحوه استفاده از كامپيوتر از سوي آنان و خطراتي كه در هنگام آنلاين شدن ممكن است آنها را تهديد كند.
- قرار دادن كامپيوتر در مكاني از منزل كه بتوان فعاليتهاي كودك را تحت نظر داشت.
- محدود كردن زمان استفاده از كامپيوتر، در صورتيكه وي از تماسهاي اجتماعي خود كاسته باشد. استفاده بيش از حد از كامپيوتر معمولا نشانگر يك مشكل است.
- همراهي با كودكان هنگام حضور آنان در اتاق هاي گفتگو اينترنتي .
- بررسي نامه هاي الكترونيكي كودكان و حذف پيام هاي نامتناسب.
- استفاده از نرم افزارهاي ***** كننده براي جلوگيري از مشاهده محتويات نامناسب. چنين نرم افزارهايي همچنين مي توانند نشاني تمام سايتهاي كه كودك به آنها سر زده را ثبت كنند تا والدين بعدا آنها را بررسي كنند. البته هيچ يك از نرم افزارها نمي توانند جايگزين همراهي والدين با كودكان شوند(21).
- برنامه ها متناسب با رشد و تكامل كودك باشند(6).
- تشويق كودك به تعامل با خانواده بجاي استفاده بيش از حد از كامپيوتر.
- كامپيوتر بعنوان ابزار مكمل آموزشي باشد نه تنها راه آموزشي(4).
- تهيه برنامه هاي آموزشي براي والدين، معلمين و ديگر افرادي كه با كودكان كار مي كنند.
- پژوهشهاي در مورد اثرات استفاده از كامپيوتربر تكامل فيزيكي، هوشي، عقلي، اجتماعي و رواني كودكان انجام گيرد(1).