۱.در سيستم حسابداري سنتي ، مفهوم استهلاک به فرآيند تسهيم و تخصيص بهاي اوليه دارايي ثابت از طريق روش منظم و سيستماتيک و منطقي به دوره هاي مالي که انتظار کسب سود و فايده از تحصيل آنها مي رود ، اطلاق مي گردد .
2. طبق استانداردهاي بين المللي حسابداري شماره 4 (استهلاک) سرشکن کردن مبلغ قابل استهلاک يک دارايي به عمر مفيد برآوردي آن .
3. طبق استانداردهاي حسابداري ايران ، تخصيص سيستماتيک مبلغ استهلاک پذير يک دارايي طي عمر مفيد آن .
4. طبق نظريه fasb ، استهلاک به عنوان تسهيم منطقي و سيستماتيک بهاي تمام شده به دوره هاي استفاده از آن .
5. طبق قانون مالياتهاي مستقيم (ماده 149) آن قسمت از دارايي ثابت که بر اثر استعمال يا گذشت زمان يا ساير عوامل بدون توجه به تغيير قيمت ، تقليل ارزش مي يابد .
6. طبق قانون تجارت (ماده234) پائين آمدن ارزش يک دارايي ثابت که در نتيجه استعمال ، تغيير فني و يا علل ديگر حادث گردد