عبيد زاکاني از نقادان و لطيفه پردازان بزرگ قرن هشتم محسوب ميشود که مفصل ترين و بهترين اثر منشور او تحت عنوان حکاياتي از زاکاني موجود است ، اين کتاب به دو قسمت عربي و فارسي تقسيم و هر بخش در بر دارنده بسياري از حکايات شيرين است که عبيد در آنها ، شوخ طبعي و بذله گويي اديبانه خود را با بعضي نکات انتقادي همراه کرده است ، در برخي از اين حکايات ، بذله گويي به انتقادات تلخ و گلايه آميزي بدل شده است که از نابساماني اوضاع زمان حکايت مي کند . مطالعه اين حکايات خواننده را به روحيات و اخلاقيات مردم آن زمان واقف مي سازد.